Κάποια προβλήματα στην αρχή της χρονιάς βρήκαν λύση (Στάνσμπουρι, Ρίβας και Πιρς αποτέλεσαν παρελθόν, ενώ ήρθε ο Γουίλι Άντερσον και αναβαθμίστηκε ο ρόλος του Ιάκωβου Τσακαλίδη) κι έτσι το μέτριο ξεκίνημα ακολούθησε μια μεγάλη πορεία. Για να βρεθεί στο Final 4, απέκλεισε την Άλμπα Βερολίνου. Στον ημιτελικό με την Μπενετόν στις 21 Απριλίου (πλέον δεν υπήρχαν αναγκαστικοί εμφύλιοι), με πρωταγωνιστές τον Άντερσον που σκόραρε 21 πόντους και τον Πρέλεβιτς που πέτυχε καθοριστικό τρίποντο 45” πριν τη λήξη, κέρδισε την ιταλική ομάδα με 69-66 και βρέθηκε όσο πιο κοντά στο μεγάλο θαύμα. Ήταν η πρώτη χρονιά της ΑΕΚ στη διοργάνωση και κανείς δεν περίμενε ότι θα φτάσει τόσο ψηλά. Στο μεγάλο τελικό, μπήκε φοβισμένη στο γήπεδο, εγκλωβίστηκε σ’ ένα στυλ παιχνιδιού που θεωρητικά τη βόλευε και υποτάχθηκε στην ανωτερότητα της Κίντερ. Έτσι, ο Γιάννης Ιωαννίδης μέτρησε την έκτη και τελευταία αποτυχία του σε Final 4.

Μαζί με την ΑΕΚ, ταξίδευε στο ίδιο αεροπλάνο για τη Βαρκελώνη το τρόπαιο του Final 4, το οποίο είχε για ένα χρόνο στην κατοχή του ο Ολυμπιακός.

Κανείς δεν κατάλαβε για ποιο λόγο η ισπανική αστυνομία επιτέθηκε στους φίλους της ΑΕΚ κατά τη διεξαγωγή του Final 4.

Δείγμα της πολύ καλής ψυχολογίας που είχε η ομάδα της Κίντερ Μπολόνια πριν τον τελικό, είναι ότι στην τελευταία προπόνηση, το πρωί της ημέρας του αγώνα, όλη η ομάδα έπαιζε ποδόσφαιρο, αντί για μπάσκετ.

Αναλυτικά:

Ημιτελικοί:
* Kinder Bologna (ITA) - Partizan Belgrade (YUG) 83-61 (45-25)

* AEK Athens (GRE) - Benetton Treviso (ITA) 69-66 (37-36)


Μικρός Τελικός:
* Benetton Treviso (ITA) - Partizan Belgrade (YUG) 96-89 (54-46)

Μεγάλος Τελικός:
* Kinder Bologna (ITA) - AEK Athens 58-44 (28-20)