Καριέρα
Η πρώτη του επαφή με το ποδόσφαιρο σε επίπεδο συλλόγων ήταν το 2006, όπου έκανε το 1ο του δελτίο και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρό στον ΑΟ Πάρου. Τότε ο προπονητής του Μάκης Πούλος, που έχει αναδείξει πολλά ταλέντα, τον επέλεξε στην ομάδα που θα λάμβανε μέρος σε ένα μεγάλο Τουρνουά στη Μύκονο, όπου εκτός του ΑΟ Πάρου λάμβαναν μέρος οι: ΑΟ Μυκόνου, Ολυμπιακός Πειραιώς, Ατρόμητος Αθηνών, Λυών, ΤΣΣΚ Σόφιας και Έβερτον. Ο μικρός αποζημίωσε το ταλέντο του και εκεί ξεκίνησαν όλα για αυτόν, αφού λίγο αργότερα αγωνίστηκε στον ΑΟ Πάρου, από όπου το 2012 μεταγράφηκε στον Αίαντα, όταν αποτέλεσε επιλογή του τότε προπονητή των Συριανών, Μάκη Πούλου.
Ο Μουράι σήμερα είναι 21 ετών και διαθέτει σωματότυπο που θα ζήλευαν πολλοί επαγγελματίες, καθώς έχει 1,85 ύψος και μοναδικά τεχνικά προσόντα με ιδιαίτερη έφεση στο σκοράρισμα. Η θέση που αγωνίζεται είναι στο κέντρο της Άμυνας, αλλά όσες φορές χρειάστηκε να βοηθήσει την ομάδα του από την θέση του ανασταλτικού μέσου ήταν και πάλι από τους κορυφαίους.
Είχαμε την τύχη να συναντηθούμε με τον ταλαντούχο ποδοσφαιριστή και να μιλήσουμε μαζί του, διακρίνοντας ότι έχουμε απέναντι μας ένα προσγειωμένο παιδί, που αν λέγαμε ότι έχει πάθος για το ποδόσφαιρο μάλλον είναι λίγο… όπως είπε ο ίδιος το ποδόσφαιρο είναι τρόπος ζωής γι αυτόν…
Θέλω να μου κάνεις έναν μίνι απολογισμό για τα δύο χρόνια παραμονής σου στον Αίαντα Σύρου και το σχόλιο σου για την φετινή χρονιά που η ομάδα σου κατέκτησε τον 1ο της τίτλο, που παράλληλα έγινε και ο πρώτος της καριέρας σου
«Στον Άγιαξ αυτά τα δύο χρόνια πέρασα καλά οι άνθρωποι μου φέρθηκαν σωστά και με βοηθούσαν σε ότι χρειαζόμουν. Έμαθα καινούργια πράγματα. Επίσης αν και οι υποχρεώσεις ήταν πιο πολλές έμαθα να ζω μόνος και έγινα καλύτερος και σαν άνθρωπος. Είχαμε μία πάρα πολύ καλή χρονιά και φτάσαμε στο σημείο να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, αλλά δυστυχώς όχι και την άνοδο, που νομίζω ότι χάθηκε στις λεπτομέρειες. Όταν τα δίνεις όλα για να πάρεις ένα καλό αποτέλεσμα κόντρα σε μια δυνατή ομάδα όπως ο Αιολικός και το παιχνίδι κρίνεται από ένα πέναλτι 5 λεπτά πριν λήξει ο αγώνας τότε χάνεις και πολύτιμο έδαφος για τη συνέχεια. Εμείς όμως δεν τα παρατήσαμε και παίξαμε ως το τέλος, που επίσης έμελλε να κριθεί από ένα πέναλτι η άνοδος».
Θέλω να μου πεις την πιο καλή και την κακή στιγμή που σου έμεινε από την φετινή χρονιά.
«Η χειρότερη στιγμή φέτος ήταν στα μπαράζ Κυκλάδων κόντρα στον Παμμηλιακό. Σε αυτό το παιχνίδι η ομάδα μας ήταν σίγουρα καλύτερη, αστοχήσαμε σε πέναλτι που και στο τέλος γνωρίσαμε την ήττα μετά από ένα λάθος. Τότε στεναχωρηθήκαμε όλοι μας πολύ, όμως δεν το βάλαμε κάτω και την επόμενη αγωνιστική, στο πιο κρίσιμο ματς της χρονιάς πήραμε το πρωτάθλημα. Μας έκανε πιο δυνατούς τελικά αυτή η ήττα. Φυσικά η καλύτερη στιγμή ήταν όταν κερδίσαμε και πανηγυρίσαμε το πρωτάθλημα. Προσωπικά ένιωσα ότι ανταμείφτηκαν οι κόποι μας».
Είπες ότι στον Αίαντα τα δύο τελευταία χρόνια πέρασες καλά και ουσιαστικά ήταν ένα σχολείο για σένα. Αυτό ακούγεται σαν να έκλεισε ο κύκλος σου στην ομάδα. Τι σκέφτεσαι για το μέλλον;
«Σίγουρα ο κύκλος μου δεν έχει κλείσει ακόμα στην ομάδα. Έχω το θέμα του στρατού που προς το παρών θα πρέπει να λύσω γιατί σε λίγες μέρες θα πρέπει να παρουσιαστώ. Στη συνέχεια θα δούμε τι μπορεί να γίνει προς το παρόν σκέφτομαι όμως αυτό. Φυσικά θα πρέπει να πω ότι έχω προτάσεις από άλλες ομάδες για να συνεργαστώ αλλά προς το παρών είμαι παίκτης του Άγιαξ. Πάντως κάτι που θα ήθελα πολύ θα ήταν να παίξω σε μία μεγαλύτερη κατηγορία».
Νομίζεις ότι με την δουλειά που έχεις κάνει μέχρι σήμερα είσαι έτοιμος να κάνεις το μεγάλο βήμα στην καριέρα σου;
«Ναι πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω. Δεν είναι δύσκολο, αρκεί να το πιστεύει και να έχει θέληση κάποιος. Εμένα μου αρέσει η επίμονη δουλειά και να καταλαμβάνω μεγαλύτερους στόχους. Στα 21 μου νομίζω ότι το χρωστώ στον εαυτό μου να κάνω το βήμα παραπάνω».
Πρόσφατα ο Αντώνης Φουασης πήρε μια σπουδαία μεταγραφή στον Ολυμπιακό, θέλω το σχόλιο σου
«Φαίνεται στο γήπεδο η δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις του Άγιαξ και αυτό φαίνεται ακόμα περισσότερο στις μικρές ηλικίες. Ο Αντώνης το άξιζε και με το παραπάνω. Είναι ένα παιδί που έχει μάθει να ακούει τις οδηγίες του προπονητή του και γι αυτό έφτασε στο σημείο να τον θέλουν δύο ομάδες της super league. Του εύχομαι τα καλύτερα και να τον δούμε μια μέρα στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού. Πραγματικά το αξίζει ο Αντώνης του εύχομαι τα καλύτερα».
Τι νομίζεις πως είχε ο Αίαντας που δεν το είχαν άλλες ομάδες, οι οποίες μάλιστα είχαν 
ξεκάθαρο στόχο όχι μόνο το πρωτάθλημα, αλλά και την άνοδο στην Γ΄Εθνική;
«Ο στόχος μας από την αρχή της σεζόν δεν ήταν η άνοδος. Με την πάροδο του χρόνου όμως σκεφτόμασταν σιγά - σιγά την άνοδο. Όπως όμως προείπα το γεγονός ότι τελικά δεν τα καταφέραμε πιστεύω ότι ήταν μόνο λόγω τύχης. Πιστεύω επίσης πως η απειρία μας στοίχισε σε ορισμένα σημεία, π.χ. το πέναλτι του Μεμάι στο τελευταίο μας παιχνίδι απέναντι στον Αιολικό. Αυτό ήταν απειρία. Από την άλλη το μυστικό της επιτυχίας μας είναι απλό. Όταν μια ομάδα είναι σαν μια γροθιά, όλοι μαζί, τότε είναι δύσκολο να μην πετύχει τους στόχους της. Στις χαρές και στις λύπες ήμασταν όλοι μαζί και πανηγυρίζαμε αλλά και στις λύπες που είναι πιο σημαντικό, ήμασταν αγαπημένοι μεταξύ μας και δεν το βάζαμε κάτω. Αυτό έγινε 3 φορές φέτος».
Πέτυχες 2 τέρματα σε ένα κρίσιμο σημείο του πρωταθλήματος και σε έναν αγώνα που θέλατε οπωσδήποτε τη νίκη, πως είχες νιώσει μετά από αυτό;
«Αυτό που ένιωσα όταν έληξε ο αγώνας ήταν περηφάνια… τόσο για μένα, όσο και για τους συμπαίκτες και τον προπονητή μου. Ήταν επίσης ένα σημαντικό τρίποντο για την ομάδα διότι πέρασε πρώτη στη βαθμολογία και έκανε ένα μεγάλο βήμα για τα μπαράζ. Αυτές οι στιγμές δεν ξεχνιούνται ποτέ και είναι αυτές που μένουν πάντα χαραγμένες στην ψυχή».
Τι σημαίνει ποδόσφαιρο για σένα;
«Το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά ένα άθλημα, είναι τρόπος ζωής για μένα γιατί μέσα από αυτό γνωρίζεις κόσμο, μαθαίνεις κάθε μέρα και κάτι καινούργιο και εξελίσσεσαι σαν ποδοσφαιριστής και πάνω απ' όλα σαν άνθρωπος. Κάνεις δεν αναγνωρίζει τι θυσίες κάνει ένας ποδοσφαιριστής, είτε αυτός είναι επαγγελματίας, είτε ερασιτέχνης. Πίσω από έναν ποδοσφαιριστή υπάρχει μια χαμένη νεότητα. Χάνουμε οικογενειακές στιγμές, σχολικά ταξίδια, εξόδους, διακοπές και πολλά άλλα. Όμως όποιος αγαπάει πραγματικά το ποδόσφαιρο ξέρει ότι μέσα από αυτό μπορεί να ζήσει μοναδικές στιγμές που τα υποκαθιστούν όλα.
Σχολίασε μου το γεγονός ότι η Μύκονος και ο Πανναξιακός δεν τα κατάφεραν στην Γ΄Εθνική, πράγμα που μετά από πολλά χρόνια αφήνει τις Κυκλάδες χωρίς εκπρόσωπο σε μεγαλύτερη κατηγορία
«Η Γ' Εθνική είναι σίγουρα δύσκολη κατηγορία. Εκεί υπάρχουν ομάδες ιστορικές οι οποίες επίσης έπεσαν κατηγορία όπως οι δικιές μας. Είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσεις και ειδικά όταν συμμετέχεις για πρώτη φορά, χωρίς να έχεις την απαιτούμενη εμπειρία. Νομίζω ότι οι ομάδες θα πρέπει να προσπαθούν περισσότερο και ο κόσμος να τις στηρίζει και να είναι δίπλα τους. Φέτος δεν παρακολούθησα τόσο πολύ τις ομάδες αυτές αλλά σίγουρα τις στήριξα… είναι ευχάριστο να βλέπεις ομάδες να εκπροσωπούν τον νομό σου σε μεγάλες κατηγορίες και πραγματικά είναι κρίμα που φέτος δεν θα έχουμε κάποια».
Για να κλείσουμε πες μου μία ευχή τώρα για τη νέα σεζόν
«Εύχομαι όλα να πάνε καλά, λίγους τραυματισμούς και να έχουμε ένα ωραίο και δυνατό πρωτάθλημα χωρίς δυσκολίες και έκτροπα».
