Παρασκευή, 17 Οκτωβρίου 2014 17:29

Μην «πνιγεί» και το βόλεϊ στο πέλαγος τζόγου.

Να μη «πνιγεί» και το βόλεϊ στο πέλαγος της εμπορευματοποίησης και του αθλητικού τζόγου. Να μη «πνιγεί» και το βόλεϊ στο πέλαγος της εμπορευματοποίησης και του αθλητικού τζόγου.

Επειδή και στη Πάρο το βόλεϊ έχει αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα, η πρόθεση της Ένωσης Σωματείων Αμειβόμενων Πετοσφαιριστών (ΕΣΑΠ) να συμπεριλάβει τους αγώνες του βόλεϊ στα κουπόνια του αθλητικού στοιχήματος του ΟΠΑΠ ανοίγει πλατιά τις πύλες της εμπορευματοποίησης ΚΑΙ για το ελληνικό βόλεϊ.

Σε αντιπαράθεση μάλιστα με την επιδίωξη δυο εκ των ομάδων που αγωνίζονται στην Α΄ Εθνική κατηγορία του Βόλεϊ να συμβληθούν με άλλες ιδιωτικές εταιρείες στοιχηματισμού, γεγονός που προδιαγράφει επιπλέον αρνητικές εξελίξεις. Το ίδιο ισχύει και με την επιδίωξη μετατροπής των ομάδων σε αθλητικές ανώνυμες εταιρείες.

Η εμπλοκή των αθλημάτων με τον τζόγο όξυνε τις επιχειρηματικές αντιθέσεις, ενέτεινε τη διαπλοκή με παράκτιες εταιρείες και παράνομη διακίνηση κεφαλαίων, ενίσχυσε την εκμετάλλευση του αθλητισμού ως εργαλείο για οικονομικά κέρδη. Παράλληλα, η διαχρονική εμπειρία από την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ, από την δημιουργία των ΠΑΕ και ΚΑΕ, δείχνει ότι ΔΕΝ δημιουργήθηκαν καλύτερα δεδομένα για τα αθλήματα, καλύτερο θέαμα, περισσότερη αξιοπιστία, μεγαλύτερη διαφάνεια, γεμάτα γήπεδα και φίλαθλο πνεύμα.

Η μετατροπή των ομάδων σε ανώνυμες εταιρείες και το στοίχημα δεν συνέβαλαν στην ανταγωνιστικότητα των ομάδων και την ποιότητα των αγώνων, αφού είναι σύνηθες φαινόμενο στα ελληνικά πρωταθλήματα η παρουσία ομάδων δυο και τριών ταχυτήτων, με περίπου γνωστή την τελική κατάταξη στις κορυφαίες θέσεις.

Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς με τον ελληνικό αθλητισμό οφείλουν να προβληματισθούν από τον μακρύ κατάλογο της «στοιχηματικής» διαφθοράς στη χώρα και των ποινικών διώξεων για στημένους αγώνες σε άλλα αθλήματα. Δεν πρέπει να ενδώσουν στη «πρόκληση» της χρηματοδότησης από στοιχηματικές εταιρείες με πρόσχημα την οικονομική κρίση και τις περικοπές των αθλητικών πόρων από την συγκυβέρνηση. Ειδικά τώρα που αποδεικνύεται ότι η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ φέρνει αλυσιδωτές εξελίξεις στο σύνολο του αθλητικού οικοδομήματος της χώρας.

Το νεοφιλελεύθερο αθλητικό μοντέλο της σήψης και της διαφθοράς δεν είναι μονόδρομος.

Η μετατροπή ΚΑΙ των ομάδων βόλεϊ σε ανώνυμες εταιρείες αποτελεί αρνητική εξέλιξη που υπονομεύει την πορεία του ελληνικού βόλεϊ και δεν προδιαγράφει καλύτερο μέλλον για τα εκατοντάδες αθλητικά σωματεία που καλλιεργούν το άθλημα. Το ίδιο και η εισαγωγή των αγώνων βόλεϊ στο στοίχημα.

Οφείλουμε να συμβάλλουμε στο ουσιαστικό «άνοιγμα» των αθλητικών σωματείων στον φίλαθλο κόσμο, με μεταρρυθμίσεις και δημοκρατικούς θεσμούς που θα διευκολύνουν τη συμμετοχή στη διοίκηση.

10-0

Διαβάζοντας για το κατόρθωμα της Εθνικής Νέων και τις λεπτομέρειες που έρχονται στο φώς για την συμπεριφορά των ταλέντων μας, είναι λόγος για να προβληματιστούν κι άλλοι, κι όχι μόνο η ομοσπονδία.

Η ΕΠΟ ζήτησε τις παραιτήσεις των τριών προπονητών, δίνοντας προσωρινά τα ηνία στον Κ. Τσάνα, ζητώντας του να κάνει έρευνα για το τι έγινε, ποιος φταίει και ποιος ή ποιοι πρέπει να τιμωρηθούν. Μια πρώτη ανάγνωση της απόφασης αυτής, δείχνει και τον προσανατολισμό της ομοσπονδίας να την πληρώσουν οι ενήλικες και να βγουν λάδι τα ταλαντούχα παιδιά.

Την επόμενη μέρα τα τηλέφωνα των συμβούλων θα είχαν ανάψει, θα τους έχουν πέσει οι πάντες για πέσουν στα μαλακά τα παιδιά και να μην τιμωρηθούν αυστηρά. Μην ξεχνάμε ότι στη χώρα μας για να προσληφθεί ένας περιφερειακός προπονητής, τηλεφωνούν και ζητάνε ρουσφέτια από την ΕΠΟ, βουλευτές, πολιτικοί παράγοντες και άλλοι. Αυτοί που θα τα έχουν βάψει μαύρα και θα το έχουν ρήξη στο «κλάμα» περισσότερο και από τους πατεράδες και τους ιθύνοντες των ομάδων, θα είναι οι μανατζαρέοι, για να μην στιγματισθεί αρνητικά το «εμπορευμά» τους. Αυτό το «κλάμα» ίσως λυγίσει την ΕΠΟ και για μια ακόμη φορά το τοποθετήσουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί.

Τα πράγματα ποτέ δεν ήταν και δεν είναι ειδυλλιακά και πάντα πολλά περιστατικά δεν έβλεπαν και δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αφού ισχύει ο νόμος της σιωπής στο χώρο της αθλητικογραφίας. Παρότι και ξύλο έχει πέσει και καυγάδες έχουν γίνει και βεντετισμοί.

Το αρνητικό αυτό αποτέλεσμα δεν πρέπει να προβληματίσει μόνο την ΕΠΟ, για τις επιλογές της στο τομέα των προπονητών και των συνοδών – που οφείλει να προχωρήσει βαθύτερα -, αλλά και τους παράγοντες των συλλόγων που ανδρώνουν ποδοσφαιρικά αυτά τα παιδιά. Όταν κάθε τόσο οι αθλητικογράφοι μας, γράφουν υπερβολικά για 17χρονα και 18χρονα και τα προβάλλουν για το νέο τάδε ή δείνα, είναι εύκολο και λογικό πολλοί από αυτούς – αν όχι οι περισσότεροι - και το καλάμι να καβαλήσουν και να την ψωνίσουν.

Φυσικά και περισσότερο πρέπει να προβληματισθούν οι γονείς και δη οι πατεράδες - που υιοθετούν τα παραπάνω - και να αφήσουν στην άκρη τα παρακάλια και τις πιέσεις για τα καμάρια τους και να τους εξηγήσουν πως δεν γίνονται μεγάλοι ποδοσφαιριστές, με ένα ή δύο καλά παιχνίδια, καπνίζοντας, πίνοντας κλπ, γιατί έτσι καταγράφονται στη μεγάλη λίστα των ταλέντων που ήξεραν μπάλα αλλά χάθηκαν.

Κλείνοντας θα ήθελα να μεταφέρω μια σκέψη, ένα προβληματισμό, που αφορά το «σύγχρονο» ποδοσφαιρικό θέαμα που εισπράττουμε. Εμείς οι παλιότεροι που ζήσαμε τους ποδοσφαιριστές που ανδρώθηκαν στις αλάνες, στα χωμάτινα γήπεδα, στις γειτονιές μας, χωρίς «παιδεία» και υποδομές που απολαύσαμε ποδοσφαιρικά ταλέντα σε όλες τις θέσεις και δη 10ρια που μίλαγαν στη μπάλα και τα τελευταία 20 χρόνια τους ψάχνουμε με το τηλεσκόπιο, τι πιστεύουμε ότι φταίει. Φταίει μόνο η επαγγελματοποίηση του αθλήματος και η μετατροπή του σε άθλημα ταχύτητας και αντοχής, σε όλες τις ηλιακές κατηγορίες ; ;

Μήπως πρέπει να αφήνουμε τα λουλούδια και στη περιπτωσή μας, τα ποδοσφαιρικά, να ανθίσουν;;;     

Πάρος 16-10-2014

Ανδρέας Σάμιος

Κατηγορία ΑΠΟΨΕΙΣ

Σχολιάστε το άρθρο

© 2004 - 2024 All Rights Reserved. | Φιλοξενία & Κατασκευή HostPlus LTD

hostplus 35

0
Shares