Άκουσε με προσοχή τους δασκάλους της και έγινε καλύτερα. Και την Κυριακή 2 Νοεμβρίου βίωσε την πιο μεγάλη στιγμή στην έως τώρα καριέρα της. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Ανέβηκε στη κορυφή του βάθρου και μάλιστα κερδίζοντας την αντίπαλό της όχι μόνο στα σημεία αλλά και με νοκ άουτ. Αλλά, όπως είχε πει και ο Νίκος Γκάλης κάποτε «είναι η πιο μεγάλη νίκη έως την επόμενη». Και η 11χρονη Γεωργία Κρασσά, ένα μικρό κορίτσι που έχει μεγαλώσει με τις αρχές του Ταε Κβο Ντο σκέφτεται ήδη το …αύριο. Η νεαρή Φιλωτίτισσα, κόρη του Μανώλη Κρασσά και της Μαρίας Παλιούρα, φορώντας τα χρώματα του ΑΣ Αθλοπαιδειά Νάξου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στη κατηγορία (49-53 κιλά για γεννηθέντες το 2003). Η διοργάνωση; Το 2^ο Αγωνιστικό Φεστιβάλ Ταε Κβο Ντο Kim & Liu «Ευ Αγωνίζεσθαι» που διεξήχθη το τριήμερο από 31/10/2014 έως 2/11/2014 στο Ολυμπιακό Στάδιο Άνω Λιοσίων… Και η νεαρή Γιωργία ήταν το πιο λαμπρό από τα υπόλοιπα αστέρια που διαθέτει ο σύλλογος «ΑΣ Αθλοπαιδεία Νάξου» στο αγωνιστικό του τμήμα….

Εμπειρία
Στη διάρκεια των αγώνων κέρδισε στον ημιτελικό την Κωνσταντίνα Κωστοπούλου του ΑΣ Αμύντωρ Καλλιθέρας με 16 – 7 στα σημεία και στον τελικό βρέθηκε απέναντι στην Κατερίνα Μόσχου του ΑΣ Εθνικού 95. Και παρά το γεγονός ότι ήταν πιο βαριά η αντίπαλός της (53 κιλά, οριακά στη κατηγορία) όχι μόνο τη κέρδισε στα σημεία (24-12) αλλά πήρε και νοκ άουτ… και πλέον απέκτησε το δικαίωμα για να μπαίνει στους αγώνες έχοντας πίσω της βαθμούς καθότι πλέον βαθμολογείται… Παρόλο τα 11 της χρόνια το προσωπάκι της Γεωργίας ακτινοβολεί μία σοβαρότητα που ίσως να οφείλεται και στα χρόνια που κάνει Ταε Κβο Ντο. Βλέποντας πέρυσι ότι το επίπεδο των αγώνων είναι υψηλό και για να πάρεις μία θέση θα πρέπει να τα δώσεις όλα προετοιμάστηκε ακόμη πιο εντατικά με αποτέλεσμα να πάρει την 1η θέση στην κατηγορία της: «Ήθελα πολύ να παίξω σε αυτούς τους αγώνες, γενικότερα θέλω να έχω συμμετοχές σε όσους περισσότερους αγώνες μπορώ. Ειδικά γι αυτούς είχα προετοιμαστεί εντατικά αφού ήξερα ότι το επίπεδο θα είναι αρκετά υψηλό», είπε η μικρή Γεωργία και συνέχισε μιλώντας για τον τελικό που της έδωσε την 1η θέση: «Γενικά φέτος και μετά από την περσινή εμπειρία είχα λιγότερο άγχος, αλλά όταν είδα την αντίπαλη μου στον τελικό κόμπιασα λίγο. ήταν πολύ ψηλή. Όμως ο προπονητής μου ο κ. Γιάννης μου είπε εκείνη την ώρα: «πίστεψε στον εαυτό σου εσύ είσαι κάτι το διαφορετικό». Με εμψύχωσε σε εκείνο το σημείο και πραγματικά έπαιξα έναν καλό αγώνα και κατάφερα να πάρω τη νίκη».

Πάθος

Διαπιστώσαμε το πάθος της μικρής Γεωργίας για το Ταε Κβο Ντο όταν τη ρωτήσαμε με τι θέλει να ασχοληθεί όταν μεγαλώσει. Μας κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο απορία. «Θέλω να γίνω δασκάλα στο Ταε Κβο Ντο» και κατόπιν συμπλήρωσε ότι ονειρεύεται αυτό να γίνει μέσο της Γυμναστικής Ακαδημίας. Με λίγα λόγια «όλη η ζωή της Ταε Κβο Ντο», αλώστε η Γεωργία έχει ξεκινήσει από την ηλικία των 5 ετών και στα 11 της βρίσκετε  λίγο πριν την μαύρη ζώνη (υπάρχουν 11), χωρίς να συμβαίνει όμως αυτό κάτι, αφού ένα σλόγκαν που ακούγετε συχνά στον χώρο τις συγκεκριμένης πολεμικής τέχνης είναι το εξής: «η μαύρη ζώνη είναι μια άσπρη που δεν τελειώνει ποτέ».

Προπονητές

Ο προπονητής σε αθλήματα πολεμικών τεχνών δεν αποκαλείται τυχαία δάσκαλος, καθώς εκτός από τα μυστικά και τις τεχνικές περνάει στον αθλητή – μαθητή και την τέχνη της αυτοσυγκέντρωσης και της ψυχραιμίας, πράγματα που πολλές είναι πολύ χρήσιμα και γίνονται τρόπος ζωής. Ο Γιάννης Ζευγώλης έχει πει για την Γεωργία: «Το σπίτι της είναι τα ταπί», τι λέει όμως η ίδια για τον δάσκαλο της; «Τον θεωρώ ως μέλος της οικογένειας μου, κάτι σαν δεύτερο πατέρα. Είμαι μαζί του από πέντε χρονών και εκτός της διδασκαλία ξέρει πως πρέπει να με εμψυχώνει, πράγμα που καταφέρνει πάντα. Με την ευκαιρία ευχαριστώ τον δάσκαλο μου Γιάννη Ζευγώλη, όπως και τον δάσκαλο της σχολής Γιώργο Λάμπου, που επίσης μου έχει προσφέρει πολλά πράγματα».

Μέλλον

Η Γεωργία είναι μία πάρα πολύ καλή μαθήτρια, μάλιστα φέτος, στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου για λίγο δεν πήρε θέση στους σημαιοφόρους, αλλά ήταν όμως η παραστάτης για την τάξη της. Τι λέει η ίδια όμως; “Και σημαιοφόρος να ήμουν, εγώ θα πήγαινα στους αγώνες”. Βλέπετε η Γεωργία έχει βάλει στόχο ζωής την άμεση και καθημερινή ενασχόληση της με το άθλημα που γι αυτή είναι σε πρώτη μοίρα σχετικά με καθετί άλλο στην ζωή της. Άλλωστε η ίδια το λέει ξεκάθαρα, όσο και αν η μητέρα της την κοιτάει περίεργα: «Θα συνεχίσω ότι και να γίνει με το σχολείο. Θέλω να πάρω μέρος σε πανελλήνια πρωταθλήματα και να γίνω ακόμα καλύτερη». Μπορεί στην άκρη του μυαλού της να υπάρχει η λέξη πρωταθλητισμός, αλλά η μικρή Γεωργία φαίνεται να έχει «ζυγίσει» καλά την σκέψη της: «Θέλω να παίξω σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο. Δεν με ενδιαφέρει η νίκη, αλλά η συμμετοχή. ξέρω πως θα είναι δύσκολα και ειδικά στην αρχή δεν θα έχω καλές θέσεις, αλλά αυτό που με νοιάζει είναι να βγαίνω από το ταπί και να ξέρω ότι έκανα αυτό που έπρεπε».

Μητέρα

Κλείνουμε με την μητέρα, τη Μαρία Παλιούρα, που στις δύσκολες εποχές που ζούμε κάνει το παν, ώστε η κόρη της Γεωργία να έχει συμμετοχή σε όλους τους αγώνες. Βλέπετε οι επιχορηγήσεις προς την «Αθλοπαιδεία» είναι ελάχιστες, άρα για να δουν οι γονείς τα παιδιά τους να προοδεύουν θα πρέπει να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, μιας και υπάρχει το χάντικαπ του νησιού που θα πρέπει να επωμίζεται πολλά περισσότερα έξοδα από έναν στεριανό σύλλογο. Τι λέει η ίδια; «Φυσικά νιώθω υπερήφανη, αν και για εμάς δεν είναι αυτοσκοπός η νίκη, αλλά η συμμετοχή. Πάμε στους αγώνες γνωρίζοντας πάντα ότι όσες πιθανότητες υπάρχουν για ένα θετικό αποτέλεσμα, άλλες τόσες υπάρχουν και για κάποιο αρνητικό. Είναι κάπως δύσκολα για εμάς όλα αυτά τα έξοδα, αλλά θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να σταθούμε αρωγοί στην επιθυμία της Γεωργίας. Με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω τους δασκάλους της Γεωργίας, Γιάννη Ζευγώλη και Γιώργο Λάμπου».

Πηγή: Εφημερίδα Κυκλαδική

Δείτε τους δύο αγώνες που έδωσαν την 1^η θέση στην Γεωργία