Υπάρχουν αρκετά σημάδια που μπορεί να βοηθήσουν γονείς και προπονητές να αναγνωρίσουν το ποδοσφαιρικό άγχος στα παιδιά που είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στο άγχος και που ίσως να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν με επιτυχία στην πίεση.

Τα σημάδια αυτά φτάνουν από τις ''πεταλούδες στο στομάχι'' ως τηνακραία συμπεριφορά, τον ακραίο φόβο και πανικό, που πολλές φορές οδηγεί το παιδί στην άρνηση της συμμετοχής στον ποδοσφαιρικό αγώνα.

Άλλα σημάδια του παιδικού άγχους είναι:

- η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης,

- η ανησυχία,

- οι αυξημένοι καρδιακοί παλμοί,

- η ναυτία,

- ο στομαχόπονος,

- οι ακατάπαυστες νευρικές κινήσεις,

- η ανικανότητα να σταθεί το παιδί ήρεμο και

- η κόπωση.

Το άγχος προκαλεί επίσης αύξηση του μυικού τόνου. Αν ο μυικός τόνος παραμείνει αυξημένος για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα αποτελέσματα είναι:

- ο πόνος,

- η δυσκαμψία και

- η κόπωση.

Τα παιδιά που υποφέρουν από άγχος κουράζονται πιο εύκολα, δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις, ξεχνούν εύκολα και παρουσιάζουν αδυναμία συγκέντρωσης. Άλλα συνηθισμένα σημάδια και συμπτώματα που σχετίζονται με το παιδικό άγχος είναι:

- Αυπνίες,

- ξύπνημα νωρίς το πρωί και οποιαδήποτε αλλάγή στο πρόγραμμα του ύπνου.

- Εφιάλτες και άσχημα όνειρα.

- Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και απώλεια όρεξης.

- Αλλαγές στη διάθεση, όπως ευθιξία και επιθετικότητα.

- Εκμετάλλευση καταστάσεων.

- Ανησυχία ή ακατάπαυστες νευρικές κινήσεις.

- Συμπτώματα υποχονδρίας: παράπονα για διάφορες σωματικές ενοχλήσεις, συνήθως την ημέρα του αγώνα.

- Συχνουρία και διάρροια.

Για να εκτιμήσουν οι γονείς το επίπεδο του στρες, πρέπει να διαπιστώσουν πως νιώθει το παιδί πριν από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Μπορούν να ρωτήσουν αν αισθάνεται νευρικότητα ή ναυτία, ή αν ανησυχεί μήπως κάνει κάποιο λάθος. Με το να του προσφέρουν άφθονη ενθάρρυνση κάθε φορά που πρόκειται να συμμετέχει σε κάποιο ποδοσφαιρικό αγώνα, θα το κάνουν να πάψει να δίνει σημασία σε ενδεχόμενα λάθη.

''ΙΩΑΝΝΗΣ – ΠΑΠΑΦΗΣ"

ΠΑΣ ΝΑΞΟΥ