ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ 

Ναι είναι γεγονός. Ο ιστορικός Παναθηναϊκός θα μπει σε διαδικασία διοίκησης Πρωτοδικείου. Αυτό ήταν βασικά και το αποτέλεσμα της τελευταίας Γενικής Συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή. Τι σημαίνει με απλά λόγια αυτό; Από σήμερα Δευτέρα, όποιος επιθυμεί μπορεί να αυτοπροταθεί στο Πρωτοδικείο και να αναλάβει την διοίκηση. Ένας σύλλογος που αν μη τι άλλο, ακόμα και με την συνδρομή μελών θα μπορούσε να συνεχίσει να συντηρεί ένα όχι και τόσο δαπανηρό τμήμα όπως αυτό του γυναικείου βόλεϊ (συγκριτικά με το μέγεθος του συλλόγου). Μπορεί το ενδιαφέρον του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να μην μετουσιώθηκε σε πράξη, μπορεί ο κ. Μπαλτάκος να μην έθεσε τον εαυτό του ως υποψήφιο, ωστόσο αναρωτιέμαι αν ο Παναθηναϊκός περίμενε πως την ύστατη στιγμή θα έρθει ενδιαφέρον από την ΠΑΕ ή από την ΚΑΕ, την ίδια ώρα που τουλάχιστον η πρώτη, δείχνει να παραπατάει..

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ

Αυτό θα μπορούσε να είναι και ρητορικό, εδώ που τα λέμε. Ο Πανναξιακός ΑΟΝ φαίνεται να ακολουθεί τα χνάρια του Παναθηναϊκού. Η λύση του Πρωτοδικείου εξακολουθεί να περιπλανάται για τα καλά πάνω από το νησί της Νάξου, καθώς ακόμα και μέχρι σήμερα που μιλάμε κανείς δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον. Μπορεί οι συζητήσεις με την Ένωση Ξενοδόχων να κυμάνθηκαν σε θετικά πλαίσια, ωστόσο ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.

Πόσο μάλλον όταν οι τοπικοί φορείς αποφασίζουν, την στιγμή που ο παλμός του συλλόγου αρχίζει να μην πάλλεται, να δώσουν χείρα βοηθείας, χωρίς να συμβαίνει κάτι παρόμοιο τα προηγούμενα χρόνια, κάτι που μόνο απορίας άξιο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Όπως και να έχει πάντως, τα πράγματα μόνο καλά δεν είναι, καθότι πλέον φτάνουμε αισίως στα τέλη του Ιουνίου και ακόμα δεν έχει βρεθεί κάποια λύση, για την αποφυγή των χειροτέρων.

Πρωτοδικείο σημαίνει καταστροφή ή λύση έκτακτης ανάγκης;

Εδώ και αν σηκώνει πολύ κουβέντα. Από τα μέχρι στιγμής δεδομένα πάντως που αντλούνται από τις δύο ομάδες, θεωρώ πως μόνο κακή δεν χαρακτηρίζεται η συγκεκριμένη μορφή διοίκησης. Ίσως γιατί με τόσο άνεση ξεστομίζεται από τους ιθύνοντες των συλλόγων, λες και τα παραλειπόμενα μέσα από αυτό (όπως ακαδημίες, υποδομές κτλ) θα μείνουν τελείως άφθαρτα.

Ίσως πάλι το σύνολο των ανθρώπων που απάρτιζαν μέχρι στιγμής τα δύο σωματεία, δεν κοίταξαν ποτέ ψηλότερα από το σημείο της μύτης του, ώστε να αντικρύσουν τον γκρεμό που ερχόταν με μαθηματική ακρίβεια.

Το αποτέλεσμα πάντως και οι εντυπώσεις πάντως που προκάλεσαν οι κινήσεις των παραγόντων των δύο ομάδων, μόνο θετικές δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Έτσι γιατί το να λέμε ότι πάντα φταίει ο Δήμος, οι φορείς και ότι άλλο έχει προκαλέσει κατά τα λεγόμενα των ιδίων, την επερχόμενη καταστροφή, μπορεί απλά να θεωρηθεί και ως ένα ντεμαράζ προς όλους αυτούς που θεωρούν, πως από τους συγκεκριμένους κυρίους θα στηρίζεται το μέλλον του εκάστοτε συλλόγου.

Τέλος και κλείνω με αυτό, θεωρώ πως η σφραγίδα του κάθε σωματείου δεν είναι υπόθεση του καθενός παράγοντα που αποφασίζει να ασχοληθεί με μια ομάδα και στο διάστημα της θητείας του απογοητεύεται ή ξενερώνει. Είναι υπόθεση όλων αυτών που εκπροσωπεί, όπως της κάθε περιοχής που αντιπροσωπεύει και των ιδεών που πηγάζουν μέσα από αυτή.

Οπότε μην στοχοποιούμε ένα σύλλογο, στα μάτια του καθενός τυχάρπαστου.