Ένα υπεύθυνο των τμημάτων υποδομής μίας ομάδας , ο οποίος κατά την προσφιλή του συνήθεια (τον έχουμε εντοπίσει και σε άλλους αγώνες), στάθηκε για ακόμη μία φορά πίσω από τους φιλάθλους της φιλοξενούμενης ομάδας και τους προκαλούσε συνεχώς, ενώ  παράλληλα τους εξύβριζε;

Τον παράγοντα, ο οποίος παρά τις παρακλήσεις ανθρώπου της διοργανώτριας να ηρεμήσει τα πνεύματα στην εξέδρα, στην οποία και βρισκόταν, με τον ίδιο να μην κάνει απολύτως τίποτα;

Τον ποδοσφαιριστή με μεγάλη εμπειρία και συμμετοχή σε πολλές ομάδες της Πάρου, ο οποίος ήταν το λιγότερο αισχρός απευθυνόμενος  σε 15χρονους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές τους;

Είναι απλό! Δεν τους χαρακτηρίζεις, αλλά τους διώχνεις από το γήπεδο, καθώς κρίνονται ακατάλληλοι και ανεπαρκείς για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα – διαφήμιση για το Κυκλαδίτικο ποδόσφαιρο, όπως ήταν ο τελικός  της Κ16 ΑΟ Πάρου – ΠΑΣ Νάξου  που διεξήχθη στο Στάδιο της Πάρου την Δευτέρα 25/5.

Ήταν αυτοί που κατά κύριο λόγο έδωσαν το έρεισμα σε μερικούς πιτσιρικάδες να πετάξουν μπουκάλια εντός  αγωνιστικού χώρου, με κάποια από αυτά να βρίσκουν στόχο.

Ήταν αυτοί που έβγαλαν εκτός εαυτού ανθρώπους όπως ο Πέτρος Μαράκης και ο Πέτρος Σιδερής που αποτελούν κοσμήματα για το ποδόσφαιρο μας. Βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι σε δηλώσεις του ο κόουτς  αμέσως μετά ζήτησε ένα μεγαλοπρεπέστατο συγνώμη λέγοντας ότι είναι ο πρώτο που θα πρέπει να δίνει το καλό παράδειγμα.

Ήταν αυτοί, που έφεραν σε δύσκολη θέση τους ανθρώπους της διοίκησης του ΑΟ Πάρου, που ήθελαν μία γιορτή του ποδοσφαίρου στο σπίτι τους και όχι ένα «τσίρκο» όπως πήγαν να μετατρέψουν κάποιοι το παιχνίδι.

Τα εύσημα και ο  σεβασμός ανήκουν μόνο σε αυτούς που ζήτησαν συγνώμη γι αυτό που έγινε, αλλά και στα παιδιά των δύο ομάδων και τους προπονητές, οι οποίοι με την στάση τους αποστόμωσαν τους ανεπαρκείς και ασήμαντους που θέλουν μέσα από έναν αγώνα αναπτυξιακού ποδοσφαίρου να επιδείξουν τη μαγκιά τους.

Για τους δήθεν το συναίσθημα είναι μόνο αποτροπιασμός και η λύση άμεση απομάκρυνση από τα γήπεδα.

Προφανώς οι «κύριοι» αυτοί δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν ποδόσφαιρο και δη τους ταλαντούχους τριταθλητές Ελλάδος να αγωνίζονται ξεδιπλώνοντας όλο το ταλέντο τους.

Αντί χειροκρότημα εκφράζουν τα συναισθήματα τους με ένα γιουγχάρισμα, εκσφενδονίζοντας παράλληλα μπουκαλάκια γεμάτα με νερό προς αυτά τα παιδιά που πριν λίγο καιρό έκαναν περήφανες όλες τις Κυκλάδες.

Δύο τινά υπάρχουν. Η στεναχωρήθηκαν με την επιτυχία που πέτυχαν αυτά τα παιδιά και ο προπονητής τους ή ο φθόνος τους είναι τόσο μεγάλος που τους ωθεί να πράττουν κατά αυτόν τον τρόπο.

Επιτέλους, οι ιθύνοντες ας κάνουν κάτι με αυτό το θέμα, ειδάλλως είναι ευρέως γνωστό ότι το ποδόσφαιρο διαθέτει αυτοκάθαρση!