Το δίδυμο των προπονητών που κουβαλούσε στις πλάτες του 14 πρωταθλήματα δεν «κόλλησε» στα όποια προβλήματα βρήκε στο δρόμο του και με …καθυστέρηση ενός έτους, έφερε την ομάδα του Πανναξιακού στην Α1 κατηγορία. Τότε, οι δρόμοι τους χώρισαν. Ο Γιώργος Δερμάτης αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία, ο Σούλης Τουρσούγκας συνέχισε από το πόστο που είχε όταν ξεκίνησε αυτή η όμορφη περιπέτεια, ήτοι ως τεχνικός σύμβουλος και στη θέση του προπονητή ήρθε ο Ζόραν Κόβαζιτς που όπως υποστηρίζει σήμερα ο Σούλης Τουρσούγκας «ήταν δική μου επιλογή η έλευση Κόβαζιτς καθώς την θεωρούσα ως τη καλύτερη δυνατή μετά τη λήξη της συνεργασίας της ομάδας με τον κ. Δερμάτη». Το παράξενο βέβαια είναι ότι ο Σέρβος τεχνικός αποτέλεσε και τη βασική αιτία διαζυγίου ανάμεσα στον Πανναξιακός και τον κ. Τουρσούγκα, καθώς όπως μας τονίζει: «έχω υποβάλλει την παραίτησή μου εδώ και περίπου 40 ημέρες. Είχαμε διαφωνήσει ως προς την ανανέωση του προπονητή και οι λόγοι της διαφοροποιήσεως μου από τη στιγμή που εγώ τον έχω προτείνει είναι γνωστοί στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ομάδας. Αυτοί είναι αρμόδιοι να γνωρίζουν και θέλω να μείνω σ’ αυτό το σημείο. Τις απαντήσεις τις γνωρίζουν αυτοί που πρέπει». Η παραίτησή του πάντως αποτελεί έκπληξη για τους μη έχοντας άμεση γνώση με την ομάδα, καθώς ακόμη θυμούνται τη δήλωση του στα τέλη Μαρτίου και μετά τη λήξη των υποχρεώσεων της ομάδας όταν τόνιζε «Ο Πανναξιακός έχει ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια στο γυναικείο βόλεϊ, και θα συνεχίσει με τον ίδιο και μεγαλύτερο ζήλο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βοηθάνε αυτή την ομάδα, τους ευχαριστώ πάρα πολύ, θα συνεχίσουμε για ακόμα πιο ψηλά και για πολλά χρόνια μαζί».

Προτάσεις

Παρά το γεγονός ότι είχε υποβάλλει την παραίτησή του εδώ και αρκετό καιρό, ο κ. Τουρσούγκας εμφανίζονταν ως μέλος του προπονητικού τιμ, αλλά δεν είχε κανέναν ουσιαστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις με αθλήτριες και παρά το γεγονός ότι ο ίδιος πριν αποχωρήσει είχε παραδώσει σχετική λίστα προς το ΔΣ της ομάδας και μάλιστα με δύο …δρόμους. Αυτόν του πρωταθλητισμού, όπου το μπάτζετ θα είναι αυξημένο κατά 40% σε σχέση με πέρυσι (και μιλάμε πάντα για το αγωνιστικό) είτε για μίας αξιόλογης πορείας με παρουσία στην 4αδα με ένα μπάτζετ αυξημένο κατά 20%. Μάλιστα, κ. Τουρσούγκας είχε βρεθεί πέρυσι στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Νεανίδων που είχε πραγματοποιηθεί στην Τσεχία στα τέλη Μαΐου, είχε τσεκάρει αθλήτριες που είχαν την δυνατότητα να αγωνιστούν στην Ελλάδα (και με βάση τα οικονομικό δεδομένα), τις παρακολουθούσε όλη τη χρονιά ανάλογα την εξέλιξή τους και είχε προτείνει στη διοίκηση αθλήτριες ικανές να κουβαλήσουν την ομάδα ακόμη ψηλότερα. Στη σχετική δε λίστα που δόθηκε στη διοίκηση από την περσινή ομάδα είχε κρατήσει τέσσερις τουλάχιστον αθλήτριες – εκτός από τις Ναξιώτισσες - ενώ οι προτάσεις που είχε παραδώσει (υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις τόσο για το σενάριο του πρωταθλητισμού όσο και αυτό της προσπάθειας για κατάκτηση θέσης μέσα στις τέσσερις καλύτερες της χρονιάς) περιελάμβαναν αθλήτριες όπως η Ιβάνοβα (Ηρακλής Κηφισιάς), Λαμπρινίδου (κεντρική) και Αρτακιανού (λίμπερο)….

Διαρροή

Στο διάστημα που έχει μεσολαβήσει από την περίοδο της παραίτησης του κ. Τουρσούγκα, ο Πανναξιακός είναι σε συνεχείς διαπραγματεύσεις με αθλήτριες αλλά έως τώρα δεν έχει προχωρήσει σε καμία ανακοίνωση συνεργασίας. Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα φημολογείται ότι έχει συμφωνία με αρκετές αθλήτριες, αλλά θέλει να τις φέρει στη Νάξο και να γίνει εδώ η πρώτη παρουσίαση και όχι με μία απλή επιστολή ανακοίνωσης μέσω του Τύπου. Το πρόβλημα είναι ότι ΜΜΕ που έχουν άμεση σχέση με το βόλεϊ σημειώνουν ότι αθλήτριες που έχουν στοχοποιηθεί από τον Πανναξιακό - είτε μιλάμε για τις Ιβάνοβα - Διώτη (από τον Ηρακλή Κηφισιάς) είτε για τις Λαδένη - Τοτσίδου (ΑΕΚ) - θα παραμείνουν εν τέλει στις ομάδες τους. Αντίθετα, έχουν φύγει οι: Κωνσταντινίδου (Ολυμπιακός) και Καρπουζά (ΑΟ Θήρας) και χάνονται στόχοι που έχουν τεθεί (βλ Αρτακιανού ή Καββαθά) και ενδεχομένως οι κινήσεις να έχουν μειωθεί…

Καρδιά

Ο κ. Τουρσούγκας προτιμάει να κρατάει αποστάσεις καθώς τονίζει ότι «όπως έχω πει εδώ και σαράντα ημέρες έχω υποβάλλει την παραίτησή μου και δεν θέλω να δημιουργούνται παρανοήσεις για τον όποιο ρόλο έχω στην υπόθεση μεταγραφές». Προσθέτει δε ότι «είμαι ευχαριστημένος από τη πορεία που έχει κάνει η Νάξος τα τελευταία χρόνια και νομίζω ότι πρόσφερα ότι μπορούσα περισσότερο και το καλύτερο δυνατό στην ομάδα του Πανναξιακού. Δεν έχω κανένα παράπονο από τη διοίκηση της ομάδας και τη συνεργασία που είχα μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια. Η Νάξος άλλωστε αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της καρδιάς μου και θα την κουβαλάω μαζί μου». Όσον αφορά τις καλύτερες στιγμές της τριετούς παρουσίας του εδώ στο νησί, κρατάει δύο στιγμιότυπα: «την κατάκτηση του τίτλου πέρυσι και την άνοδο στην Α1 κατηγορία και την φετινή χρονιά αν και θεωρώ ότι θα μπορούσαμε να έχουμε πάει καλύτερα». Αφήνει όμως κι ένα μικρό παράπονο λέγοντας «εάν είχε ακολουθήσει η διοίκηση το μοντέλο και τη συνταγή που τους είχαμε πει από την πρώτη στιγμή, σίγουρα θα είμαστε σε καλύτερη θέση αυτή τη στιγμή». Ποιο είναι το μοντέλο; «Πολύ απλά να ακούν τις προτάσεις που τους καταθέτουν οι γνώστες του αθλήματος».

Μειονέκτημα

Αναλύοντας δε τις τρεις χρονιές που ήταν στην Νάξο τονίζει ότι «η πρώτη χρονιά ήταν πολύ δύσκολη, καθώς ξεκινήσαμε με άλλο στόχο, την άνοδο, και στη πορεία διαφοροποιήθηκε. Οι αιτίες; Η βασική έχει να κάνει με τους πολλούς τραυματισμούς που είχε η ομάδα. Ποτέ δεν είχαμε όλες τις αθλήτριες στη διάθεσή μας με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον αγώνα της πρεμιέρας στην Βούλα όπου είχαμε ουσιαστικά σύνθεση ανάγκης. Την δεύτερη χρονιά όλα πήγαν κατευχήν και πετύχαμε το στόχο μας. Και μερίδιο στην επιτυχία έχουν όλοι. Από την διοίκηση και το Γιώργο Δερμάτη έως τις αθλήτριες και τον κόσμο που ήταν πάντα κοντά μας. Και τη χρονιά που τελείωσε; Σίγουρα θα μπορούσαμε να είχαμε πάει καλύτερο. Και το “μπορούσαμε” έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν κερδίσαμε καμία από τις τέσσερις ομάδες της πρώτης τετράδας. Και αυτό ήταν ένα μειονέκτημα. Και σ’ αυτό, ευθύνη έχουμε όλοι, ανάλογα με το μερίδιο που μας αναλογεί». Και επειδή υπάρχει και η νέα χρονιά, ο κ. Τουρσούγκας θα τονίσει πολύ απλά «η προοπτική είναι δεδομένη και είναι για ψηλότερα. Αλλά υπάρχει καθυστέρηση. Βέβαια, δεν μπορούμε να πούμε κάτι περισσότερο καθώς χρόνος ακόμη υπάρχει αρκετός για να αποκτηθούν οι αθλήτριες που έχει ζητήσει ο προπονητής και να στελεχωθεί σωστά η ομάδα».

Ακαδημίες

Μετά από τρία χρόνια και ως μίνι απολογισμό για την Νάξο τονίζει «να πω την αλήθεια πριν την έλευσή μου εδώ, ως επισκέπτης δεν είχα ξανάρθει. Είχα πάει αρκετές φορές στη Πάρο, αλλά ποτέ στη Νάξο. Και μάλλον είχα κάνει λάθος. Το νησί με το καλημέρα με εξέπληξε θετικά. Τόσο ως προς την φυσική του ομορφιά όσον και με τους ανθρώπους, που όπως αποδείχτηκε αγαπάνε πολύ τον αθλητισμό. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι πονάνε την ομάδα, τους ενδιαφέρει να ανέβουν όσο γίνεται ψηλότερα και θέλουν να έχουν την ομάδα τους ως πρωταγωνίστρια». Και στον επίλογο μας δίνει απλές συμβουλές όσον αφορά την επόμενη ημέρα που δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή που έχει σχέση με τις υποδομές, τις ακαδημίες «ταλέντο υπάρχει στο νησί και είναι άφθονο. Αυτό όμως που πρέπει να προσέξουν οι διοικούντες της ομάδας είναι να δημιουργήσουν προπονητές που να είναι ντόπιοι. Κι αυτό γιατί εάν έχεις δικούς σου προπονητές μπορείς να έχεις ένα σταθερό μοντέλο ανάπτυξης που δεν θα στηρίζεται στον εκάστοτε προπονητής της μεγάλης ομάδας που ακολουθεί τον δικό του τρόπο προπόνησης. Οι αθλήτριες στις υποδομές και τις ακαδημίες πρέπει να ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοντέλο ώστε να υπάρχει συνέχεια. Από εκεί και πέρα είναι δεδομένο ότι χρειάζονται χώροι και ώρες για προπόνηση. Ένα Σαββατοκύριακο δεν είναι αρκετό ακόμη και για το πλέον ταλαντούχο παιδί. Η φουρνιά του 2002 νομίζω ότι είναι η καλύτερη σε σχέση με όσα κορίτσια έχω δει έως τώρα. Και με τις κατάλληλες προϋποθέσεις μπορεί να αφήσει εποχή. Και έχουν το πλεονέκτημα ότι θα έχουν παραστάσεις και εμπειρίες από προπονήσεις κάτι που δεν είχε η γενιά των κοριτσιών όταν ήρθαμε πριν από τρία χρόνια στο νησί. Χρόνο με το χρόνο ανέβηκαν οι απαιτήσεις, βελτιώθηκε ο όγκος και η ποιότητα των προπονήσεων και έχουμε φτάσει πλέον σε ένα στάδιο όπου οι απαιτήσεις είναι υψηλού επιπέδου και τα κορίτσια μπορούν να αντέξουν και να διαχειριστούν κάτι τέτοιο»…

Πρωταθλητής

Για την ιστορία τέλος να σημειώσουμε ότι ο Σούλης Τουρσούγκας είναι ο προπονητής που έχει κατακτήσει τα περισσότερα πρωταθλήματα γυναικών Ελλάδος. Αναδείχθηκε 5 φορές πρωταθλητής Ελλάδας με τη γυναικεία ομάδα βόλεϊ του ΖΑΟΝ και στη συνέχεια κατέκτησε άλλα 7 πρωταθλήματα ως προπονητής της γυναικείας ομάδας βόλεϊ του Παναθηναϊκού στη οποία υπήρξε προπονητής για 13 έτη (1980-1992 και 1994-1995). Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε επίσης 2 Πρωταθλήματα Κέντρου (1981, 1982). Το 2005 αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας με τη γυναικεία ομάδα βόλεϊ των Βριλησσίων. Επίσης έχει εργασθεί και ως τεχνικός σε ομάδες βόλεϊ μικρότερων ηλικιών, ενώ είχε και μια σύντομη συνεργασία με τη γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού. Σημαντικότερες στιγμές για τον ίδιο υπήρξαν το πρώτο του πρωτάθλημα το 1974 με τον ΖΑΟΝ και το πρωτάθλημα με τις Νεανίδες του Παναθηναϊκού το 1991 στην Δράμα.

Πηγή: Εφημερίδα Κυκλαδική