Όμως, υπάρχει και μία άλλη Μύκονος, αυτή που έχει σχέση με τον αθλητισμό και χάρη στον ΑΟ Μυκόνου πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο με περίπου 250 παιδιά στα τμήματα υποδομής, είτε μιλάμε για στίβο, είτε για μπάσκετ και κυρίως για ποδόσφαιρο.
Ο ΑΟ Μυκόνου αποτελεί την πλέον ιστορική ομάδα του νησιού με παρουσία σε εθνικές κατηγορίες από το 1990 ενώ τη πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα έξι χρονιές ήταν παρών και δύο εξ αυτών τερμάτισε στην 5η θέση. Φέτος επιστρέφει μετά από ένα σύντομο διάλειμμα στην ΕΠΣ Κυκλάδων και έχοντας στον πάγκο του τον Θεοφύλακτο Παχατουρίδη, ο οποίος από το 1997 (ως ποδοσφαιριστής) φοράει και υπερασπίζεται τη φανέλα της ομάδας. Δύο χρονιές μόνο ως προπονητής (2009 – 11) ήταν απών αλλά τώρα γύρισε καθότι «καψούρης με το ποδόσφαιρο και την ομάδα που έχει λατρέψει». Και το πρώτο τεστ για την τρέχουσα περίοδο είναι την ερχόμενη Κυριακή (14:00) κόντρα στον γειτονικό Πανναξιακό έχοντας ξεκινήσει προετοιμασία από τις 29 Ιουλίου…
Και είναι ο άνθρωπος που μπορεί να μας ξεναγήσει στον μαγικό κόσμο του αθλητισμού στη Μύκονο «σε όλο τον κόσμο γνωρίζουν ποια είναι η Μύκονος. Όμως, ο χειμώνας είναι διαφορετικός, είναι άγριος και είμαστε μόνοι, η αυλαία έχει πέσει. Ο αθλητισμός είναι μία διέξοδος και αυτό που ζητάμε όταν επιλέγουμε παίκτες για να στελεχώσουν την ομάδα είναι ο χαρακτήρας και η προδιάθεση που έχουν ώστε να μείνουν στο νησί εάν είναι δυνατόν για πάντα. Το 70% περίπου των αθλητών που έρχονται εδώ, ριζώνουν. Ακολουθούμε τα τελευταία χρόνια αυτή τη πολιτική που έχει δώσει ο κ. Κουκάς, ο βασικός παράγοντας της ομάδας κι έχει αποδώσει, υπάρχει πλέον βασικός κορμός παικτών. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς δεν έχουμε την πολυτέλεια που έχουν οι ομάδες της Αθήνας για επιλογή παικτών μέσα από τμήματα υποδομών. Αντιμετωπίζουμε προβλήματα στη διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας. Οι περισσότεροι παίκτες εργάζονται ενώ δωμάτια για φιλοξενία είτε αντίπαλης ομάδας είτε παικτών δεν είναι εύκολα διαθέσιμα».
«Το μεγαλύτερο όπλο της ομάδας είναι ότι δεν χρωστάει σε κανέναν. Είτε μιλάμε για αθλητές, είτε για προπονητές ή άλλους εμπλεκόμενους με την ομάδα. Και τα εισιτήρια τους κάνουμε όταν θέλουν να φύγουν. Κι αυτό φέτος το βιώσαμε καθώς δεχτήκαμε δεκάδες κλήσεις από αθλητές (σ.σ. ακόμη και από την SuperLeague με συμμετοχή πέρυσι στο EuropeLeague) για να ενταχθούν στην ομάδα και αυτό μας ικανοποιεί. Αξίζει η ομάδα να βρίσκεται στην κατηγορία και μπορεί ακόμη περισσότερο. Δεν φοβόμαστε κανέναν. Θέλουμε την ΑΕΚ στον όμιλό μας για να την κερδίσουμε. Με νίκες άλλωστε γράφεται η ιστορία. Και στο γήπεδο όλοι είναι ίσοι. Έντεκα αυτοί, έντεκα κι εμείς. Η ιστορία και η φανέλα ανήκουν στο παρελθόν είναι αναμνήσεις. Τώρα είμαστε στην ίδια κατηγορία».
«Αυτό όμως που θέλω να επισημάνω είναι ότι οι νησιωτικές ομάδες ξεκινούν με μειονέκτημα. Είτε μιλάμε για το μπάτζετ όπου θα δώσουμε επιπλέον χρήματα (περίπου 80.000 για φαγητό, ύπνο και διαφορά μισθού) για παίκτες σε σχέση με τις ομάδες στην ηπειρωτική Ελλάδα, είτε για τις μετακινήσεις όπου έχουμε 14 ενώ οι αντίπαλοί μας μάξιμουμ πέντε είτε και για την διαιτησία που μας κοστίζει περίπου 1200 ευρώ το παιχνίδι. Είναι ίσοι όροι αυτοί; Ναι έχουμε την βοήθεια επώνυμων που αγαπούν το νησί και την ομάδα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε λύσει τα προβλήματά μας. Και αυτό που μας καίει αυτή τη στιγμή είναι το θέμα της αλλαγής χλοοτάπητα. Εάν δεν γίνει άμεσα θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες και είναι κρίμα να έχουμε μία σωστά οργανωμένη ομάδα και να μην έχουμε αγωνιστικό χώρο αντάξιό της»…
Έξι μέρες
εκτός νησιού
Τα μπαράζ ανόδου στην Δ’ Εθνική τα δύο τελευταία χρόνια αποτέλεσαν την ύστατη δοκιμασίας όσον αφορά την οικονομική αντοχή των παραγόντων για τις ομάδες της Μυκόνου. Βλέπετε όλως τυχαίως τόσο την περίοδο 2011 – 12 όσο και την 2012 – 13 για να μπουν στα μεγάλα σαλόνια χρειάστηκαν οι ομάδες της Άνω Μερά (το 2012) και ο ΑΟ Μυκόνου (2013) να δώσουν αγώνες μπαράζ με ταξίδια στο Βόρειο και Νότιο Αιγαίο. Και αυτά μετετράπησαν σε μικρές Οδύσσειες. Η Άνω Μερά στις 30 Μαΐου 2012 επιστράτευσε δύο ταχύπλοα (ανήκαν σε παράγοντες της ομάδας) ώστε να μετακινηθούν προς την Λέσβο σε ένα ταξίδι πέντε ωρών. Όσο για τον ΑΟ Μυκόνου; Φέτος στις 19 και 22 Μαΐου έπρεπε να αναμετρηθεί με Κανάρη Νενήτων και Παπάδο Γέρας σε Χίο και Μυτιλήνη αντίστοιχα. Επέλεξε να κάνει ένα ταξίδι με αποτέλεσμα οι αθλητές του να είναι εκτός νησιού για έξι ημέρες (πέντε διανυκτερεύσεις) και το κόστος του ταξιδιού να αγγίξει τις 5.000 ευρώ. Συνολικά οι αγώνες μπαράζ για κάθε μία από τις δύο ομάδες της Μυκόνου άγγιξε σύμφωνα με πληροφορίες τις 10.000 ευρώ…
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα sportday
