Υπάρχουν πολλά μικρά παραδείγματα για το πως αντιλαμβάνονται την άθληση της νεολαίας οι ''άρχοντες'' του νησιού. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση στη διάρκεια της πανδημίας ότι όλες οι Κυκλάδες αθλούνταν σε όλους τους αθλητικούς χώρους τηρώντας φυσικά τα πρωτόκολλα, τα οποία όμως όπως φάνηκε δεν ίσχυαν για τη Μήλο, που είχε κλείσει τους αθλητικούς χώρους για να μην εξαπλωθεί η πανδημία με τρία (3)! ενεργά κρούσματα στο νησί.

Ακούγοντας χθες τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου επιβεβαίωσα τις όποιες υπόνοιες είχα. Ένα από τα θέματα η παραχώρηση αθλητικών χώρων που βρίσκονται σε σχολικά συγκροτήματα στα τμήματα του Παμμηλιακού και του Ιέραξ, προκειμένου να γίνονται προπονήσεις.

Για έναν σκεπτόμενο άνθρωπο αυτά που ακούστηκαν ήταν επιεικώς εκτός πραγματικότητας. Μέχρι στο σημείο να νομίζουμε ότι έγινε κάποιο λάθος μιλούσαμε για άλλα θέματα φτάσαμε. Το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης αναλώθηκε στο ανοιχτό γήπεδο που επίσης έχει κλείσει λόγω των έργων και την καθυστέρηση των εργολάβων. Μάθαμε ποιοι αθλούνταν από τους συμβούλους, μάθαμε για την πίσσα, μάθαμε για το επίπεδο που θα είναι για Βαλκανικούς Αγώνες, αλλά δεν μάθαμε πότε θα είναι έτοιμο για να μπουν μέσα τα παιδιά και να αθληθούν.

Μίλησαν για νομοτέλεια η καλύτερα ''διύλισαν τον κώνωπα''. Όλα πρέπει να ορίζονται από κανόνες και νόμους. Φυσικά και θα συμφωνήσουμε. Δεν μπορεί να αθλούνται παιδιά σε σχολικές εγκαταστάσεις χωρίς να υπάρχουν κανονισμοί και σε αυτό συμφωνούμε. Όμως το ερώτημα που έρχεται πρώτο στο μυαλό είναι το εξής: Γιατί κύριοι και κυρίες εφόσον θεωρείτε τους εαυτούς σας νομοταγείς και δεν ξέρω τι άλλο, δεν έχετε φροντίσει έτσι ώστε να υπάρχουν κανόνες; Περιμένατε κάθε χρόνο τα σωματεία να καταθέτουν αιτήματα και εσείς έτσι απλά να στερείτε στα παιδιά την άθληση; Και μετά τι; Είχατε πράξει νομίμως και όλα εντάξει; 

Το πιο οξύμωρο όμως ήταν αυτό το ''ΕΓΩ''. Ειδικά όταν πολλάκις κατά τη διάρκεια της συζήτησης έγινε λόγος για το άρθρο που έγραψε ένας ξένος (σ.σ. εγώ) και έκανε «το τρομερό λάθος» να μην γνωρίζει τις δόξες του Μιλέικου αθλητισμού που έχουν τόσα προσφέρει στον αθλητισμό του νησιού. «Εγώ ήμουνα που έπαιζα από παιδί μέσα σε αυτά τα γήπεδα» κτλπ, κτλπ.....

Έχουν άραγε την παραμικρή πληροφόρηση και γνώση τη πράττουν άλλοι δήμοι σε αντίστοιχες περιπτώσεις; Φυσικά και όχι...

Και εδώ τίθεται εύλογα το ερώτημα. Εφόσον αγαπάτε τόσο πολύ τον αθλητισμό γιατί τόσα χρόνια δεν έχετε μεριμνήσει γι αυτά τα θέματα; Όταν κάποτε ήσασταν εσείς στη θέση αυτών των παιδιών και σας απαγόρευαν να αθληθείτε πως θα νιώθατε; Θα καταλαβαίνατε τι είναι οι κανονιστικές και όλα αυτά τα ΄΄υψηλού επιπέδου΄΄ νομικίστικα που με τόσο παρρησία αναφέρατε; Φυσικά και όχι... απλά θα καταλαβαίνατε ότι κάποιοι δεν έχουν κάνει αυτό που πρέπει για να αθληθείτε! 

Φως στο τούνελ

Και μετά από πολλά εγώ, οι κακοί ξένοι δημοσιογράφοι, κανονιστικές, κανονισμούς, νόμους κτλπ ήρθε η πρόταση του επικεφαλής της μειοψηφίας κ. Δαμουλάκη που έλεγε να ανοίξουν όλοι η χώροι και παράλληλα να προχωρήσουν οι διαδικασίες για την θέσπιση κανονισμών. Φυσικά σε μία αίθουσα που το αίσθημα νομιμότητας ξεχείλιζε αυτό ήταν ανήκουστο και απορρίφθηκε.

Ευτυχώς όμως που ο δήμαρχος Μανώλης Μικέλης φάνηκε στο επίλογο της συζήτησης ότι έχει επίγνωση της κατάστασης. Ζήτησε υπομονή για να γίνουν αυτά που θα έπρεπε να έχουν γίνει και επίσης υποσχέθηκε ότι δεν έχει καμία πρόθεση να «πετάξει στα σκουπίδια» τους κόπους των αθλητών που ασχολούνται με τον αγωνιστικό ερασιτεχνικό αθλητισμό. Συγκεκριμένα, τόνισε ότι ο ίδιος θα ψάξει για προσωρινή λύση άθλησης για τα αγωνιστικά τμήματα και παράλληλα θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την θέσπιση κανονισμών.

Απόγνωση σε Παμμηλιακό και Ιέραξ

Ο πρόεδρος του Παμμηλιακού Μιχάλης Βαμβακάρης, του Ιέραξ Άρης Δεληβασιλείου και ο αντιπρόεδρος. του Παμμηλιακού, Στέλιος Λιβάνιος έθεσαν στο τραπέζι της συζήτησης την αγωνία τους που είναι η ίδια με αυτή της νεολαίας του νησιού.

Με συμμετοχή σε όλα τα πρωταθλήματα των Κυκλάδων (στίβος - ποδόσφαιρο), ο Παμμηλιακός έχει τεράστιες ανάγκες από ώρες και χώρους προπόνησης, και επιπλέον το πρόβλημα μεγαλώνει με τα πολυπληθή τμήματα του σε άλλα αθλήματα.

Ο Ιέραξ, μετά από μία περίοδο αδράνειας έχει προγραμματίσει να επαναλειτουργήσει τμήματα. Τι θα γίνει με όλα αυτά αναρωτιούνται οι παράγοντες, που δηλώνουν προβληματισμένοι και αποτροπιασμένοι από όλα αυτά; 

Πολιτισμένα και με χαμηλούς τόνους ζήτησαν από τους άρχοντες του τόπου να βρουν λύση για τα παιδιά.

Μέχρι και η απόσυρση από όλες τις διοργανώσεις περνάει από το μυαλό των ανθρώπων του Παμμηλιακού. Αλήθεια, αν συμβεί κάτι τέτοιο θα νιώσουν περηφάνια οι «νομοταγείς» και οι «εγώ» του δημοτικού συμβουλίου της Μήλου; (σ.σ. δυστυχώς από αυτά που άκουσα ίσως κάποιοι μπορεί να χαρούν κιόλας).

Από όλο το κείμενο αξίζει να κρατήσουμε μόνο τη θετική πλευρά με τις υποσχέσεις του δημάρχου Μανώλη Μικέλη και την αγωνία των συλλόγων. Ειδικά ο Παμμηλιακός κρατάει ένα ολόκληρο νησί ζωντανό αθλητικά με συμμετοχή σε πολλές διοργανώσεις. Αξίζουν τέτοια μεταχείριση οι αθλητές του;  

Ευχόμαστε τα παιδιά να μπουν το συντομότερο στους αθλητικούς χώρους. Και εμείς οι «ξένοι» θα είμαστε εκεί για να πούμε ένα μεγάλο μπράβο σε αυτούς που ξεπέρασαν τις αγκυλώσεις...

Υπομονή και περίμενε

Και κλείνω με ένα ωραίο κείμενο της Γενικής Γραμματέα του Παμμηλιακού Τέσης Μάλλη που ταιριάζει απόλυτα με τα όσα γράφω παραπάνω και αντικατοπτρίζει με γλαφυρό τρόπο τα όσα ωραία ειπώθηκαν στη συνεδρίαση του Δ.Σ του Δήμου Μήλου:

(..η συνέχεια, μετά το Δημ. Συμβούλιο)
Τι θες; Πεινάς;
Σε καταλαβαίνω, όμως δεν έχω μαγειρέψει ακόμα, το ψυγείο είναι άδειο και δεν θα παραγγείλουμε γιατί το φαγητό απ' έξω δεν είναι σαν το σπιτικό.
Θα πρέπει να περιμένεις.
Δίψας;
Σε νιώθω αλλά έμεινα από νερό και το νερό από το λάστιχο φοβάμαι μην σε βλάψει.
Θα πρέπει να περιμένεις.
Ζεσταίνεσαι;
Όντως κάνει αφόρητη ζέστη αλλά ο κλιματισμός δεν δουλεύει, ο ανεμιστήρας χάλασε, οι βεντάλιες που έχω παραγγείλει δεν έχουν έρθει και το περιοδικό δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις αντί για βεντάλια γιατί η χρήση του είναι άλλη.
Θα πρέπει να κάνεις υπομονή.
Κρυώνεις;
Επόμενο ήταν αφού έπεσε η θερμοκρασία, αλλά σου είπα , δεν δουλεύει ο κλιματισμός από τον καιρό που ζεσταινόσουν, το πετρέλαιο είναι ακριβό και ξύλα δεν μαζέψαμε γιατί δεν περιμέναμε να κρυώσει ο καιρός τόσο γρήγορα. Όχι, δεν σου δίνω ζακετούλα γιατί θα ιδρώσεις, και αν ιδρώσεις, θα αρρωστήσεις.
Θα πρέπει να κάνεις υπομονή.
Τι; Θες να πας τουαλέτα;
Αφού ξέρεις ότι η λεκάνη έχει βουλώσει και είσαι μεγάλος για να σου φορέσω πάνα. Α πα, πα, έξω δεν θα πας να τα κάνεις γιατί φοβάμαι μην σε τσιμπήσει κανένα φίδι.
Θα πρέπει να κρατηθείς.
Τι μου μουτρώνεις, βρε κουτό;
Εγώ εδώ είμαι, δίπλα σου, έφυγα καθόλου;
Δεν σου απαντάω κάθε φορά που μου ζητάς κάτι;
Γιατί είσαι παραπονιάρης και αχάριστος;
Δεν σου έχουν μάθει να είσαι υπομονετικός;
Η Υπομονή είναι μεγάλη αξία.
Εξαφανίζει την πείνα,
σβήνει τη δίψα,
εξουδετερώνει τη ζέστη,
εκμηδενίζει το κρύο,
και πήζει τα κακάκια.

Υ.Γ. Θα πρέπει να επισημάνω ότι σε όσους πειράχτηκαν και ενδεχομένως τώρα θα πειραχτούν περισσότερο ότι, αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά θα πρέπει να είναι ανεκτικοί στην κρητική. Η καλοπροαίρετη κριτική είναι ένα συστατικό απαραίτητο στη δημοκρατία. Όταν δεν υπάρχει κρητική, τότε προφανώς και υπάρχει θεσμικό πρόβλημα. Εγώ ο ''ξένος''...