Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Δυστυχώς ένα φαινόμενο που υπάρχει σε κάθε γωνιά του πλανήτη είναι αυτό του ρατσισμού. Προφανώς δεν μιλάμε μόνο για μιας μορφής αλλά για όλων όσων μπορούμε να συναντήσουμε ακόμη και στην καθημερινότητά μας. Εμείς θα μιλήσουμε σήμερα γι΄ αυτόν που αφορά τις διακρίσεις γύρω από τον τόπο καταγωγής του κάθε ατόμου. Τέτοια φαινόμενα λοιπόν δεν είναι υπαρκτά μόνο στη χώρα μας και δεν λείπουν από κράτη που φαινομενικά είναι πιο ανεπτυγμένα από την Ελλάδα.
Πρόσφατα είχα μια συζήτηση με ένα φίλο ο οποίος μετανάστευσε στην ηλικία των 13 ετών από την Ελλάδα στην Αγγλία. Η καταγωγή του είναι από τη Συρία και είχε ήδη γνωρίσει το ρατσισμό στη χώρα μας. Ο φόβος λοιπόν για εκ νέου εμφάνισης τέτοιων φαινομένων στο νέο τόπο διαμονής του ήταν μεγάλος. Δυστυχώς μάλιστα κάτι τέτοιο επιβεβαιώθηκε. Μπορεί να μην ήταν έντονες οι αντιδράσεις των γύρω του και να μην υπήρξε σωματική βία αλλά δεν έλειπαν οι εκδηλώσεις ρατσιστικών λεκτικών επιθέσεων.
Βρισκόμαστε λοιπόν στην πόλη του Λίβερπουλ. Είναι γνωστό πως η Αγγλία ζει για το ποδόσφαιρό της που θεωρείται το κορυφαίο στην Ευρώπη. Εδώ έρχεται και κολλάει ο τίτλος του σημερινού άρθρου. Πως ένας ποδοσφαιριστής κατάφερε να εξαφανίσει το ρατσισμό από τη συγκεκριμένη πόλη. Το όνομα του αθλητή αυτού βέβαια δεν είναι άλλο από του Μοχάμεντ Σαλάχ. Ο Αιγύπτιος εξτρέμ λατρεύτηκε και συνεχίζει να λατρεύεται όσο ελάχιστοι από τους οπαδούς της Λίβερπουλ. Θαυμάζεται μάλιστα και από οπαδούς αντιπάλων ομάδων.
Όπως αναφέρει ο εν λόγω φίλος, από την έλευση του Σαλάχ αλλά και τη μεταμόρφωσή του σε ηγέτη της ομάδας, άρχισαν οι «ντόπιοι» να βλέπουν με άλλο πρόσωπο τους ανθρώπους που κατάγονται από χώρες που δεν είναι κοντά στα δικά τους «πρότυπα». Δεν χρειάζεται βέβαια να διαπρέψει ένας ποδοσφαιριστής για να μειωθούν τέτοια φαινόμενα όμως δεν γίνεται να μην τονίσουμε πως αληθεύει η φράση «το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο ένα άθλημα». Αυτό μάλιστα φαίνεται και από το πρόσωπο του συμπαίκτη του Σαλάχ, Σαντιό Μανέ αλλά και αν πάμε λίγο πιο πίσω ο Ντιντιέ Ντρογκμπά σταμάτησε δύο πολέμους στη χώρα όπου κατάγεται (Ακτή Ελεφαντοστού).
Πάντα ο αθλητισμός ένωνε και δε χώριζε. Η φράση που μοιάζει αρκετά κλισέ «Για 90 λεπτά αντίπαλοι μόνο» δεν πρέπει να χάσει το νόημά της. Είναι κάτι που πρεσβεύει όχι μόνο το ποδόσφαιρο αλλά ολόκληρος ο αθλητισμός. Αυτή ήταν μια σύντομη ιστορία, για άλλους ανούσια αλλά δείχνει πολλά για τη δύναμη που έχει ο κάθε άνθρωπος να εξαλείψει τέτοια φαινόμενα. Μακάρι στο μέλλον να έχουμε περισσότερα τέτοια γεγονότα και ο κόσμος θα γίνει αρκετά καλύτερος.
