Και για όσους ακούγεται παράξενο, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι δύο πρώτες αγωνιστικές αναβλήθηκαν από την ΕΟΠΕ λόγω προβλημάτων που παρουσιάστηκαν όσον αφορά την άδεια καταλληλότητας των γυμναστηρίων. Τελικά, λύσεις βρέθηκαν και το σερβίς είναι έτοιμο να γίνει. Από τα μέσα Αυγούστου το σύνολο των αθλητριών της κατηγορίας ιδρώνουν ώστε να είναι πανέτοιμες και δύο μήνες σκληρής προετοιμασίας ήρθε η ώρα της …ανταμοιβής καθώς θα αρχίσουν οι αγώνες.
Πάθος
Ο Πανναξιακός ΑΟΝ φέτος έχει εμπιστευτεί τις τύχες του στα χέρια του Σέρβου Ζόραν Κόβαζιτς. Εμπειρία άλλο τίποτα. Ξέρει αρκετά από την ελληνική πραγματικότητα χάρη στη θητεία του στον Ηρακλή Κηφισιάς και τον ΖΑΟΝ, μάλιστα μέσω του δεύτερου πήρε και μία γεύση από …Νάξο, καθώς πέρυσι ήταν στον ίδιο όμιλο με τη νέα του ομάδα. Άρα γνώριζε πολύ καλά που ήρθε ή μήπως όχι καθώς αυτά που συνάντησε τον έκαναν να δηλώσει «Πρώτη φορά στη ζωή μου συναντάω τέτοια θετική ενέργεια και διάθεση για να βοηθήσουν την ομάδα. Βρήκα μία ομάδα ανθρώπων που από το πρωί έως το βράδυ ασχολείται συνεχώς με την βελτίωση της ομάδας. Και είναι πολλοί. Και αυτό με ξένισε. Δεν το είχα συναντήσει ποτέ άλλοτε στην καριέρα μου. Εκτός από την περίοδο 1999 – 2003 όταν βρέθηκα στην SremskMitrovitsa, ομάδα που έδρευε σε μία μικρή πόλη 5.000 κατοίκων και όλοι ασχολιόντουσαν με την ομάδα βόλεϊ και η οποία ακόμη και σήμερα αγωνίζεται στην Α κατηγορία πρωταθλήματος της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης. Τέτοιο πάθος έχω βρει εδώ στη Νάξο. Και φαίνεται από τις μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας. Ακόμη και από τον τρόπο που έφτιαξαν μία εκπληκτική αίθουσα όπου αύριο (σ.σ. σήμερα) στις 6.30 μ.μ. θα γίνει ο αγιασμός για τη νέα χρονιά. Αίθουσα που κάλλιστα βρίσκεις σε ομάδες υψηλού επαγγελματικού επιπέδου. Είναι πρωτοφανής η οργάνωση που υπάρχει και δεν το λέω για να κολακέψω κανέναν. Σε καμία άλλη ομάδα επαναλαμβάνω δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα και αξίζουν συγχαρητήρια στους ανθρώπους αυτούς που τρέχουν συνεχώς για το καλό της».
Υπομονή
Όμως, ξεκινάμε από την αρχή «με βάση αυτά που έγιναν από την ημέρα έναρξης της προετοιμασίας έως σήμερα, μπορώ να πω ότι είμαι ικανοποιημένος. Και έγιναν αρκετά. Εάν αναλογιστεί κανείς πώς ξεκινήσαμε, τι προβλήματα αντιμετωπίσαμε, πότε δημιουργήθηκε η ομάδα με την έλευση όλων των αθλητριών, πότε αρχίσαμε να κάνουμε όλοι μαζί προετοιμασία, νομίζω ότι η …κόκκινη γραμμή που τραβάμε είναι ο φιλικός αγώνας με τον Ολυμπιακό. Αυτός είναι που έδειξε ένα μέρος από τις πραγματικές μας δυνατότητες και από τη δουλειά που γίνεται. Και οφείλουμε όλοι να κάνουμε υπομονή, γιατί είναι πολύ δύσκολο για μία νέα ομάδα με νέο προπονητή και σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα να βρει τον βηματισμό της να έχει συντονισμό και να παρουσιάσει την εικόνα που όλοι περιμένουμε να δούμε στο γήπεδο. Άρα, πρέπει να υπάρχει υπομονή, κατανόηση ανάμεσα σε παίκτριες και προπονητή έχοντας ως δεδομένο ότι μόλις τις τρεις τελευταίες εβδομάδες είμαστε όλοι μαζί και εργαζόμαστε ως σύνολο».
Ενέργεια
Η αναβολή των αγωνιστικών υποχρεώσεων για δύο αγωνιστικές αλλάζει τα δεδομένα και φέρνει τον Πανναξιακό κόντρα σε Ίωνες και Σταυρούπολη εντός έδρας για τα επόμενα δύο παιχνίδια. Πόσο καλό έκανε η αναβολή και πόσο ρόλο θα παίξει η σειρά των αγώνων; Ο προπονητής του Πανναξιακού κος Κόβαζιτς τονίσει «ναι, η αναβολή μας έκανε καλό, καθώς είχαμε χρόνο για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία. Οι αντίπαλοί μας είναι επίσης νέοι στο πρωτάθλημα και εμείς έχουμε την πίεση για να νικήσουμε και πρέπει να διαχειριστούμε αυτή την ψυχολογική πίεση που θα πρέπει να εξαφανιστεί άμεσα αμέσως με το ξεκίνημα του αγώνα. Δουλεύουμε πάνω σ΄ αυτό και ελπίζουμε ότι θα μετατρέψουμε το άγχος σε θετική ενέργεια. Οι αντίπαλοί μας δεν έχουν την πίεση για τη νίκη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι και ..αδιάφορες». Σχετικά με τον βαθμό ετοιμότητας της ομάδα; «αυτό που με ενδιαφέρει είναι να βλέπω την δική μου ομάδα και στη συνέχεια ποια είναι η αντίστοιχη κατάσταση των άλλων. Δουλεύουμε ακόμη και τώρα που θεωρητικά είναι πιο χαλαρή η εβδομάδα περίπου 5 ½ - 6 ώρες την ημέρα και πιστεύω ότι θα είμαστε έτοιμοι το Σάββατο για να επιτεθούμε και να πάρουμε τη νίκη. Μετά τον αγώνα με την Σταυρούπολη θα αναπροσαρμόσουμε τα πλάνα μας και θεωρώ ότι μετά από πέντε αγώνες θα έχουμε βρει τον σωστό ρυθμό μας»
6η θέση
Τι όμως ζητάει από τους φίλους της ομάδας που θα έρθουν το Σάββατο στο γήπεδο; «αυτό που πρέπει να κατανοήσουν είναι ότι ακόμη μαθαίνουμε ο ένας τον άλλο. Οι περισσότερες αθλήτριες δεν έχουν εμπειρία από την Α1 κατηγορία και θέλουμε την θετική ενέργεια των οπαδών για να μας βοηθήσουν ώστε να κάνουμε πιο γρήγορα τα βήματα μέσα στο γήπεδο. Δεν έχουμε ακόμη δέσει ως ομάδα, θα γίνουν λάθη αλλά παιχνίδι με παιχνίδι για γινόμαστε καλύτεροι. Αυτή είναι η υπόσχεσή μου. Το πρωτάθλημα δεν είναι εύκολο. Είναι πιο δυνατό από πέρυσι και θεωρώ ότι υπάρχουν τρία διαφορετικά επίπεδα ομάδων». Που βρισκόμαστε εμείς και που μπορούμε να φτάσουμε; «Εάν υποθέσουμε ότι ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και τα Βριλήσσια είναι στο πρώτο επίπεδο, τότε στο δεύτερο είναι το Ρέθυμνο, το Μαρκόπουλο, ο Ηρακλής Κηφισιάς, ο Παναθηναϊκός και εμείς. Η διαφορά όμως ανάμεσα στις ομάδες είναι μικρές. Στην Σερβία λέμε «τόσο κοντά, τόσο μακριά» καθώς οι λεπτομέρειες είναι αυτές που καθορίζουν την πορεία μίας ομάδας. Και αυτή ομάδα που έχουμε μπορεί να πάρει ψηλά. Δεν ξέρω που, αλλά γνωρίζω ποια θα είναι η βάση της. Και αυτή είναι η 6η θέση. Από εκεί και πέρα εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες η πορεία της».
Εμπειρία
Τι ενδεχομένως μπορεί να τον προβληματίζει; «πρέπει να με πιστέψετε. Δεν ξέρω ακόμη τις πραγματικές δυνατότητες της ομάδας που έχω στα χέρια μου. Η πρόοδος που έχει είναι καθημερινή. Έχει ανοδική πορεία συνέχεια. Ενδεχομένως μας λείπει η εμπειρία των μεγάλων αγώνων. Οι περισσότερες αθλήτριες είτε ήταν στην Α2 είτε σε ομάδας που πάλευαν για να μείνουν κατηγορία στην Α1. Και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να αποκτήσουν εμπειρία νικητή. Και αυτό δεν γίνεται μέσα σε μία νύχτα. Όμως, γίνεται με δουλειά καθημερινή».
Αφοσίωση
Όσο για την προσωπική του εμπειρία από τη Νάξο έως τώρα; «η δουλειά μου είναι στο γήπεδο. Έτσι όλο αυτό το διάστημα κινούμε από το γήπεδο έως το σπίτι και αντίστροφα. Η οικογένειά μου είναι μακριά. Επικοινωνούμε μέσω Skype και έχοντας δύο παιδιά που είναι μικρά (η μεγαλύτερη κόρη του είναι στη 3η Δημοτικού, ο μικρός του γιος είναι μόλις δύο ετών) η ζωή μίας οικογένειας που είναι σε απόσταση δεν είναι εύκολη. Όμως, αυτή είναι η δουλειά μου. Η Νάξος μου αρέσει όσο έχω δει και πρέπει να ζητήσω συγνώμη καθώς δείχνω σε όσους με συναντούν στο δρόμο τυχαία ότι δεν είμαι και τόσο κοινωνικός. Αλλά αυτό που πρέπει να γνωρίζουν είναι ότι είμαι αφοσιωμένος στη δουλειά μου και αυτό με ενδιαφέρει. Τίποτα άλλο»…
Πηγή: Εφημερίδα Κυκλαδική
