Από την άλλη όμως αν μας ενδιαφέρει όχι απλά να παραμείνει ζωντανή αλλά να λειτουργεί και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τότε για αυτή την κατάσταση δεν χρειαζόμαστε απλώς οξυγόνο, αλλά συγκεκριμένες (μεγαλύτερες από το συνηθισμένο) ποσότητες οξυγόνου. Βλέπετε το σώμα μας, με τις ανεξάντλητες δυνατότητες που κατέχει, έχει την δυνατότητα να συνεχίσει να λειτουργεί ακόμη και στην περίπτωση που το καύσιμο του (το οξυγόνο δηλαδή), δεν είναι στις αναμενόμενες ποσότητες. Φυσικά με τον τρόπο αυτό μειώνετε η απόδοση του (υπολειτουργεί δηλαδή), αλλά καθώς είναι κάτι που συμβαίνει αργά και σταδιακά, δεν το αντιλαμβανόμαστε και το θεωρούμε σαν τον φυσικό μας τρόπο λειτουργίας!
Ένα ακόμη, σοβαρότερο ίσως όφελος έχει σχέση με την καρδιά μας. Η καρδιά μας είναι μια μηχανή που δουλεύει ασταμάτητα σε όλη μας την Ζωή. Η δουλειά της είναι να προμηθεύει το σώμα μας με τις απαραίτητες ποσότητες αίματος και μέσω αυτού και οξυγόνου. Για να κάνει αυτή την δουλειά πρέπει να χτυπάει κάποιες συγκεκριμένες φορές το λεπτό. Όταν όμως εμείς έχουμε την δυνατότητα με μια εισπνοή να πάρουμε μεγαλύτερες ποσότητες οξυγόνου, αυτό σημαίνει ότι με ένα χτύπο της καρδιάς μας μεγαλύτερες ποσότητες οξυγόνου μεταφέρονται στο σώμα μας. Πράγμα που μεταφράζετε σε λιγότερους κτύπους για την καρδιά μας! Μπορείτε μήπως να καταλάβετε τι σημαίνει αυτό; Όπως είπα και πριν η καρδιά μας δουλεύει ασταμάτητα, χτυπώντας χιλιάδες φορές σε ένα εικοσιτετράωρο, δισεκατομμύρια φορές σε ένα χρόνο. Ακόμη και ένας κτύπος λιγότερος το λεπτό μεταφράζετε σε εκατομμύρια το χρόνο, σε δισεκατομμύρια στην Ζωή μας! Και σαν όλα τα μοτέρ έτσι και η καρδιά μας, με όσο χαμηλότερες στροφές δουλεύει τόσο περισσότερο θα αντέξει! Κυριολεκτικά κερδίζουμε χρόνια Ζωής από αυτήν την κατάσταση!!
Και όχι μόνο αριθμητικά, αλλά και ποιοτικά. Μεγαλύτερη οξυγόνωση του σώματος σημαίνει πως τα όργανα μας έχουν περισσότερο καύσιμο για να λειτουργήσουν – αποτέλεσμα πιο αποδοτική λειτουργία του σώματος μας. Και καθώς και ο εγκέφαλος μας, το κέντρο της ύπαρξης μας, είναι το όργανο που χρειάζεται τις μεγαλύτερες ποσότητες οξυγόνου και αυτός με την σειρά του λειτουργεί αποδοτικότερα. Αυτό πολύ απλά έχει σαν συνέπεια να αλλάζει ολόκληρη η ύπαρξη μας!
Το άγχος τώρα, που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινότητας μας και μάλιστα πολύ συχνά σε υπερβολικές ποσότητες, επηρεάζεται επίσης από την αναπνοή μας. Η βαθειά αναπνοή λοιπόν είναι το καλύτερο αγχολυτικό. Μέσα από διαδικασίες που τις έχουμε είδη εξηγήσει η μεγαλύτερη οξυγόνωση του σώματος οδηγεί στην μείωση ή και ακόμη και στην απομάκρυνση του άγχους! Και ναι όλοι μπορούν να το κάνουν και όχι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις ούτε είναι δύσκολο. Το πρώτο που χρειάζεται είναι να ενδιαφερθούμε. Να συνειδητοποιήσουμε την σπουδαιότητα της κατάστασης και στην συνέχεια να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι. Με άλλα λόγια να αναπνεύσουμε σωστά.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Το άγχος μέχρι ενός σημείου είναι κάτι το φυσιολογικό και ακόμη και θετικό στην Ζωή μας. Ξεκινάει με την μορφή του απλού στρες, μιας κατάστασης δηλαδή έξω του καθιερωμένου και για την οποία πρέπει να καταβάλουμε μια ιδιαίτερη (μικρότερη ή μεγαλύτερη) προσπάθεια για να ανταπεξέρθουμε. Και αυτή είναι η δουλειά του στρες. Προετοιμάζει το σώμα μας για αντιδράσει καλύτερα. Όταν αυτή η κατάσταση όμως επαναλαμβάνετε συχνά και τελικά ανεξέλεγκτα, τότε έχουμε τον σχηματισμό του άγχους και τελικά την συσσώρευση του στο σώμα μας με κυριολεκτικά τραγικές συνέπειες. Τι μπορούμε να κάνουμε; Πολύ απλά, χρειάζεται να μάθουμε πρώτον να αναπνέουμε σωστά (όπως θα σας εξηγήσω στην συνέχεια) και δεύτερον να μάθουμε να παρατηρούμε το σώμα μας κατά την διάρκεια της ημέρας, βλέποντας έτσι τις στιγμές που αρχίζει να δημιουργείτε το άγχος. Τότε είναι πολύ εύκολο να απαλλαγούμε από αυτό. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι ακριβώς στην αρχή ή αν δεν το καταφέρουμε αυτό ακόμη και κατά την διάρκεια της οποιασδήποτε στρεσογόνας κατάστασης, να αναπνεύσουμε μια ή δύο φορές βαθιά και αυτό ήταν! Αυτόματα επέρχεται χαλάρωση του μυϊκού μας συστήματος και στην συνέχεια μέσω της καλύτερης οξυγόνωσης του εγκεφάλου μπορούμε να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά και να αντιδράσουμε καλύτερα!
Στην πράξη τώρα. Τι μπορούμε να κάνουμε. Όπως έχω είδη πει, η διαδικασία αυτή, η αλλαγή του τρόπου αναπνοής μας δηλαδή άρχισε από τα πρώτα μας χρόνια και ρίζωσε για τα καλά στην διάρκεια της Ζωής μας. Έτσι ενώ ο τρόπος μάθησης της σωστής αναπνοής είναι ουσιαστικά εύκολος, η καθιέρωση της είναι πολύ χρονοβόρα. Κάτι που για δεκαετίες έκανε το σώμα μας, χρειάζεται επίσης τον χρόνο του για να αλλαχθεί.
Το πρώτο μας βήμα είναι το εξής. Τουλάχιστον για μια φορά την ημέρα και για όσο χρόνο διαθέτουμε (δεν είναι απαραίτητα μεγάλα χρονικά διαστήματα, πέντε έως δέκα λεπτά είναι αρκετά, φτάνει να είναι καθημερινά) ξαπλώνουμε ανάσκελα σε ένα κρεβάτι με τα πόδια μας λυγισμένα. Τοποθετούμε το ένα μας χέρι δίπλα στο σώμα μας και το άλλο επάνω στην κοιλιά μας. Το χέρι αυτό που βρίσκετε επάνω στην κοιλιά μας έχει σαν μοναδική του δουλειά να ελέγχει τον τρόπο που αυτή κινείται κατά την διάρκεια της αναπνοής μας. Αναπνέουμε πάντα (όχι μόνο εδώ αλλά και κατά την διάρκεια όλης της ημέρας) μόνο από την μύτη μας. Μένουμε για λίγο ακίνητοι παρακολουθώντας την αναπνοή μας και στην συνέχεια συγκεντρωνόμαστε στην κοιλιά μας. Παίρνουμε μια κανονική εισπνοή και προσπαθούμε κατά την διάρκεια της να ανεβάσουμε την κοιλιά μας και όχι το στήθος μας. Να νοιώσουμε δηλαδή πως το χέρι μας ανεβαίνει. Κάνουμε ένα διάλειμμα ενός ή δύο δευτερολέπτων και στην συνέχεια εκπνέουμε προσπαθώντας να κατεβάσουμε την κοιλιά μας. Ίσως στην αρχή να σας φανεί λίγο περίεργο ή και δύσκολο. Προσωπικά αυτή την απλή άσκηση την έχω δοκιμάσει με πολλά άτομα και μπορώ να πω πως οι 7 στους 10 δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου. Υπάρχει βέβαια και ένα μικρό ποσοστό που για πολλές και διάφορες αιτίες θα δυσκολευτούν πολύ να το κάνουν. Παρόλα αυτά όμως είναι καθαρά θέμα συγκέντρωσης και επιμονής. Έτσι κάνοντας αυτή την απλή άσκηση καθημερινά βοηθάμε το σώμα μας να ξαναεπιστρέψει στον φυσικό του ρυθμό.
Φυσικά αυτό είναι μόνο η αρχή. Όταν πλέον μας γίνει πολύ εύκολος και οικείος ο τρόπος αυτός της αναπνοής, τότε πρέπει να περάσουμε στο δεύτερο στάδιο. Να μεταφέρουμε τον τρόπο αυτό της αναπνοής στην καθημερινότητα μας. Κάτι που είναι πιο εύκολο από ότι ακούγεται. Και αυτό γιατί αν καταφέρουμε να κάνουμε με ευκολία το πρώτο στάδιο που σας περιγράψαμε (κάτι που δεν χρειάζεται πάνω από μια έως δύο εβδομάδες) τότε είναι καθαρά θέμα συγκέντρωσης να το κάνουμε και καθημερινά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το έχουμε στο μυαλό μα, να το σκεφτόμαστε. Να αναπνέουμε δηλαδή συνειδητά. Να το σκεφτόμαστε και να το κάνουμε. Βέβαια θα τύχει να το ξεχάσουμε πολλές φορές, όμως αυτό είναι κάτι το φυσιολογικό. Από εκεί και πέρα είναι καθαρά θέμα επιμονής και υπομονής. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, εξαρτώμενο καθαρά από το πόσο συχνά σκεφτόμαστε αυτό που θέλουμε να κάνουμε στην διάρκεια της ημέρας, το σώμα μας θα επιστρέψει στον φυσιολογικό του τρόπο αναπνοής και ο τρόπος αυτός πλέον θα αυτοματοποιηθεί.
Γνωρίζετε πλέον τα πλεονεκτήματα της σωστής αναπνοής, αλλά και τα μειονεκτήματα της λανθασμένης. Η συνέχεια είναι καθαρά θέμα προσωπικής απόφασης. Δεν υπάρχουν ούτε υπεκφυγές ούτε δικαιολογίες. Διαλέξτε και πάρτε!
