Όχι έντονα, αλλά μας έδωσε αφορμές για προβληματισμό. Ενδεχομένως σε επίπεδα που να μπορούν να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις ώστε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα. Γιατί, το πιο σημαντικό γεγονός σε κάθε διοργάνωση είναι η εξέλιξή της προς τα … εμπρός. Ξεκίνημα λοιπόν με τη θετική πλευρά του νομίσματος για να μην λένε κάποιοι ότι είμαστε …γκρινιάρηδες, όχι τίποτα άλλο, αλλά έχουμε και την έναρξη της νέας χρονιάς. Ο Σεπτέμβριος άλλωστε παραδοσιακά θεωρείται ο πρώτος μήνας του χρόνου.
Ποια ήταν τα θετικά; Η παρουσία 100 και πλέον αθλητών και μάλιστα με ηλικίες από 10 έως και 63 ετών. Αρκετοί δε αθλητές είχαν πολύ βαρύ βιογραφικό όπως ο Ρωμανός Αλυφαντής (δύο Ολυμπιάδες), ο Σουβατζόγλου, ο Διομήδης, ο Γαρέφης, ο Ιντρα, ο δικός μας ο Γιάννης Ξενάκης, η Συντζανάκη, ο Γκελαούζος κ.α.. Είχαμε τουλάχιστον δύο ξένους αθλητές, αρκετοί εκ των οποίων ήρθαν στη Νάξο μόνο και μόνο για τον συγκεκριμένο αγώνα. Είχαμε σπουδαίες επιδόσεις, όπως οι δύο ώρες και τέσσερα λεπτά του πρωταθλητή Σουβατζόγλου, ή τα 32 λεπτά του Γκελαούζου στα 10 χιλιόμετρα δρόμου (σ.σ. τιμήθηκε τόσο από τον ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ όσο και από την οργανωτική επιτροπή για την φετινή του επιτυχία ως πρωταθλητής Ανωμάλου Δρόμου).
Θέα…
Και βέβαια έχουμε τα ευμενή έως αποθεωτικά σχόλια των αθλητών για τον αγώνα και την διοργάνωση. Ο Σουβατζόγλου, πρωταθλητής Ελλάδας στο τρίαθλο, τόνισε «είναι η πρώτη φορά που ήρθα στη Νάξο, πάτησα το πόδι μου μόλις δύο ώρες νωρίτερα από την έναρξη του αγώνα και ήταν ένας πολύ ενδιαφέρον αγώνας. Με σημαντικό επίπεδο δυσκολίας, τόσο στη Κολύμβηση όσο και στη ποδηλασία, ενώ το γεγονός ότι κάναμε τον αγώνα δρόμου μέσα στη πόλη ήταν μία ευχάριστη εμπειρία για να την δω έστω και με τον τρόπο αυτό. Θα ήθελα να ξανάρθω και του χρόνου και κρατάω την στιγμή που έφτασα με το ποδήλατο ψηλά (σ.σ. στου Μητροπόλου, πάνω από το Γαλανάδο) και είδα όλο το κάμπο και τη πόλη στα πόδια μου. Φανταστική εικόνα». Ο Ανδρέας Ιντρα (πρωταθλητής Ελλάδας στο Μοντέρνο Πένταθλο) που έδωσε το παρών για μία ακόμη χρονιά στον αγώνα τόνισε «ο αγώνας χρόνο με το χρόνο γίνεται καλύτερος. Παρά τις δυσκολίες λόγω καιρού, είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και το ευχάριστο είναι ότι γυρίσαμε στη πόλη όσον αφορά τον αγώνα δρόμου». Η Νάντια Συντζανάκη, δευτεραθλήτρια Ελλάδας στο τρίαθλο, στη πρώτη της παρουσία στον αγώνα ανέφερε «θα ξανάρθω σίγουρα. Πολύ καλή διοργάνωση, ωραίος και ανταγωνιστικός αγώνας. Μου άρεσε πολύ και φάνηκε ότι έχουν δουλέψει οι άνθρωποι για να πετύχουν το στόχο τους».
Εθελοντές
Υπάρχει και συνέχεια. Από την τριάδα των νικητών (Νομικός, Διομήδης και Αλυφαντής Ρωμανός) τονίστηκε το υψηλό επίπεδο του αγώνα με τον Νομικό (έτρεξε στον αγώνα δρόμου) να αναφέρει «πολύ καλή διαδρομή εντός της πόλης, άριστη διοργάνωση και είμαστε ευχαριστημένοι από την προσπάθεια που κατέβαλαν οι διοργανωτές ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά. Το επίπεδο του αγώνα φέτος ήταν πολύ υψηλό και ελπίζουμε να είναι έτσι και του χρόνου». Ο Διομήδης (με καταγωγή από τη Νάξο και ο …ποδηλάτης της παρέας) τόνισε «πολύ καλή διοργάνωση και ευκαιρία για να κάνω την τελική πρόβα τζενεράλε γιατί την επόμενη εβδομάδα έχω αγώνες πίστας. Είχα πάρει μέρος μικρός στο σύνολο του αγώνα και μου άρεσε, τότε επικεντρώνομαι στο ποδήλατο και η διαδρομή είναι καταπληκτική». Όσο για τον Αλυφαντή, που ξεκίνησε πρώτος ως κολυμβητής τόνισε « πρώτη μου παρουσία στο νησί, η εμπειρία καταπληκτική, η οργάνωση πολύ καλή και ελπίζω να καθιερωθεί ως θεσμός και να δοθεί επιπλέον βάρος στον οργανωτικό τομέα». Υπάρχει όμως και ο αδελφός του, ο Γιώργος, που είχε κερδίσει πέρυσι στο ατομικό (φέτος επικράτησε στη κατηγορία των +31 ετών) και ο οποίος μας ανέφερε «κάθε χρόνο σχεδόν έρχομαι, μου αρέσει ο αγώνας αλλά και το γεγονός ότι γίνεται προσπάθεια από τους διοργανωτές έστω και με απλά πράγματα να κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Μάλιστα, ακόμη και τα έπαθλα έχουν βελτιωθεί με προσφορές από χορηγούς, που δείχνει ότι η τοπική κοινωνία έχει αγκαλιάσει το θεσμό. Και βέβαια σημαντικό ρόλο έχουν παίξει οι εθελοντές, οι οποίοι με την παρουσία τους βοηθούν ώστε όλα να πάνε καλύτερα».
Προσοχή
Αυτά όσον αφορά τη θετική πλευρά. Υπάρχει όμως και η αρνητική, ή έστω …γκρίζα πλευρά. Αυτή που λέει ότι ο χώρος για την στάθμευση των ποδηλάτων, στην πλατεία του πρώην Δημαρχείου είναι ακατάλληλος καθότι δεν υπάρχει η άνεση για να μπορέσει ο αθλητής να αλλάξει και να πάρει το ποδήλατό του χωρίς να ψάχνει με τα …λεπτά και με τα αυτοκίνητα να έρχονται σχεδόν πάνω του. Αυτή που λέει ότι η ενημέρωση θα έπρεπε να είχε γίνει τουλάχιστον δύο ώρες νωρίτερα και με ηρεμία (σ.σ. η ενημέρωση έγινε λίγο πριν την έναρξη του αγώνα) ώστε να μην φεύγουν αθλητές και να μην ξέρουν που θα κατευθυνθούν. Αυτή που λέει, ότι θα πρέπει να υπάρχει καλύτερη συνεργασία με Λιμενικό και Αστυνομία αλλά και Δήμο ώστε να μην βλέπουμε την ώρα που οι αθλητές έβγαιναν από το βίντσι και πήγαιναν προς την πλατεία του πρώην Δημαρχείου για να πάρουν το ποδήλατό τους, τη …μάχη που έδιναν ώστε να αποφύγουν αυτοκίνητα, ταξί, λεωφορεία και φορτηγά. Το ατύχημα το γλυτώσαμε, αλλά όπως τόνισε ποδηλάτης «δεν υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για έναν έμπειρο αθλητή, απλά χρειάζεται να έχει περισσότερο αυξημένη τη προσοχή του σε τρίτους και όχι στον αγώνα». Να σημειώσουμε πάντως ότι δύο φορές αποφύγαμε τα …χειρότερα όταν στην έξοδο της πόλης στο ύψος που είναι η πρώην είσοδος για τα Αγγίδια (πλέον μονόδρομος) ένας ποδηλάτης χτύπησε ελαφρά όταν αυτοκίνητο προσπάθησε να τον αποφύγει, ενώ στην επιστροφή άλλος ποδηλάτης ενώ κατέβαινε την Παπαβασιλείου, η οποία είχε αδειάσει από αυτοκίνητα, αίφνης πετάχτηκε ένα παιδί και παραλίγο να είχαμε επαφή.
Πρόσκληση
Και οι σκέψεις για αλλαγή ακόμη και της τοποθεσίας του αγώνα άρχισαν να ακούγονται μεγαλόφωνα. Αρκετοί ήταν αυτοί που ανέφεραν ότι θα έπρεπε να υπάρχει αλλαγή ώρας ώστε να μην συμπίπτουν με την αναχώρηση των πλοίων. Άλλοι τόνισαν ότι καλό θα ήταν να μετακομίσει ο αγώνας στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου και η τελετή λήξης να γίνεται κάτω από την Πορτάρα ώστε να μην χάνεται η επαφή με το σημείο αναφοράς του νησιού. Ο Στέφανος Σπανός, η ψυχή του αγώνα, τόνισε ότι «καλό θα ήταν όλες οι απόψεις να συζητηθούν τώρα, μετά τους αγώνες και με το Δήμο να κουβεντιάσουμε όλες τις παραμέτρους. Όμως, δεν γίνεται κάθε χρόνο ένας , δύο, πέντε άνθρωποι να σηκώσουν το βάρος της εκδήλωσης. Έτσι κι αλλιώς τα εύσημα πάνε στο Δήμο και τον ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ. Όσο για την αλλαγή τοποθεσίας; Δεν με ενοχλεί ως σκέψη, αλλά να σημειώσω ότι ανάλογοι αγώνες γίνονται σε μεγάλες πόλεις του κόσμου, με περισσότερη κίνηση και όλα λειτουργούν στην εντέλεια γιατί υπάρχει συνεργασία»
Πρώτη φορά
Κρατήσαμε για το τέλος, τα παράξενα του αγώνα; Ο Νέστορας Κάτσιος έκλεψε τη παράσταση γιατί έγινε γνωστό ότι το βράδυ του Σαββάτου θα παντρεύονταν στην Κόρωνο την εκλεκτή της καρδιάς του. Έτρεξε σε 2.33 λεπτά και όπως τόνισε «ο γάμος λειτούργησε ως ένα καλό κίνητρο για να τρέξω πιο γρήγορα και να βρεθώ στην αγκαλιά της μέλλουσας γυναίκας μου». Ο Γιάννης Ξενάκης στα 63 του χρόνια ήταν ο μεγαλύτερος του αγώνα, πήρε μέρος στη κολύμβηση και δήλωσε «ήταν δύσκολος αγώνα λόγω κυματισμού. Ένιωσα ένα τσίμπημα στο πόδι, σκέφτηκα να σταματήσω, αλλά δεν το έχω κάνει ποτέ στη καριέρα μου και δεν θα το έκανα φυσικά πρώτη φορά στο …σπίτι μου». Η μεγάλη κόντρα (και η πρώτη σε αγωνιστικό επίπεδο) ήταν ανάμεσα στα αδέλφια Αλυφαντή, τον μικρό Ρωμανό πρωταθλητή Ελλάδας στη κολύμβηση και το μεγαλύτερο Γιώργο με τον Ρωμανό να δηλώνει «ήρθα να κερδίσω τον αδελφό μου. Είναι η πρώτη φορά που είμαστε αντίπαλοι και μπορώ να πω ότι είναι …καλός» ενώ από την πλευρά του ο μεγαλύτερος Γιώργος, πρόσθεσε «ήθελα να τον τσιγκλήσω στο κολύμπι, να του κολλήσω. Τα πήγα καλά για 20 μέτρα, αλλά μετά τον … έχασα». Τέλος, είχαμε και τη παρουσία του Σωκράτη Μπερμπερίδη (ετών 10,5) και του Αναστάση Τσεπεσίδη (10 ετών) οι οποίοι ήρθαν με τους γονείς τους από τη Δράμα (σ.σ. μόνο για τον αγώνα) και έτρεξαν οικογενειακά. Οι μικροί το διασκέδασαν, δήλωσαν ενθουσιασμένοι από την εμπειρία και υποσχέθηκαν ότι θα επιστρέψουν εάν τους δοθεί η ευκαιρία για να τρέξουν και πάλι…
Πηγή: Εφημερίδα Κυκλαδική
