Ο ογδονταπεντάρης σήμερα Βρετανός επιχειρηματίας μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ασχολήθηκε άμεσα με το χώρο της αυτοκίνησης. Από μικρός είχε αδυναμία στην ταχύτητα και κατάφερε να τρέξει μερικούς αγώνες σε ένα τοπικό σιρκουί, ωστόσο κάποιοι τραυματισμοί τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει νωρίς τις πίστες. Έπειτα, κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’50 είχε έρθει η ώρα να εισέλθει στο χώρο της Formula 1.

   Αρχικά, ασχολήθηκε με την ιδιοκτησία και διαχείριση ομάδων, πράγμα το οποίο δεν είναι ευρέως γνωστό. Ταυτόχρονα με αυτή του την ενασχόληση, το 1974 ίδρυσε την ένωση κατασκευαστών Formula 1 (FOCA) κι έτσι ξεκίνησε να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στα διοικητικά του αθλήματος. Κάπως έτσι ήρθε και μία νέα εποχή για τη Formula 1. Ο BernieEcclestoneείναι μία προσωπικότητα, που έχει και εχθρούς μα και συμμάχους, κι αυτό γιατί οι αλλαγές που έχει φέρει στο άθλημα είναι μεγάλες.

   Οι υποστηρικτές του είναι στο πλευρό του, καθώς έκανε τη Formula 1 το δεύτερο δημοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο μετά το ποδόσφαιρο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση των εσόδων από χορηγούς και τηλεοπτικά δικαιώματα με τις ομάδες να καρπώνονται το μεγαλύτερο μέρος αυτών, ενώ μέρος από την πίτα απολαμβάνει και ο ίδιος. Όπως γίνεται γρήγορα αντιληπτό, λοιπόν, οι ομάδες δε θα μπορούσαν παρά να είναι με το μέρος του.

   Αντίθετα, οι πολέμιοί του και οι πιο ρομαντικοί φίλαθλοι, τον κατηγορούν ακριβώς για το λόγο, που αναφέρθηκε παραπάνω, δηλαδή ότι αποκλειστικός του σκοπός είναι η αύξηση των εσόδων με κάθε τρόπο. Κατηγορείται, κι εύλογα κατά την άποψή μου, ότι έχει θυσιάσει το θέαμα και την παράδοση στο βωμό τού χρήματος. Είναι αφύσικο ένα μονοθέσιο Formula 1 να κάνει λιγότερο θόρυβο από ένα συμβατικό αυτοκίνητο δρόμου όπως συμβαίνει τώρα. Δεν είναι δυνατόν η στρατηγική και τα πιτ στοπ να στερούν μάχες μέσα στην πίστα, και να παύουν να είναι πρωταγωνιστές οι οδηγοί. Επίσης, δέχεται πολύ έντονη κριτική για το γεγονός, ότι διαμορφώνει το καλεντάρι του πρωταθλήματος ανάλογα με το ποιες χώρες μπορούν να πληρώσουν, κινδυνεύοντας έτσι ιστορικά σιρκουί να μείνουν στο περιθώριο. Κάτι τέτοιο συνέβη φέτος με τη Γερμανία και τις πίστες του Νίρμπουργκρινγκ και Χοκενχάιμ, ενώ για του χρόνου πολύ αβέβαιη είναι η συμμετοχή του ιταλικού γκραν πρι στο ναό της ταχύτητας στη Μόντσα.

   Για το καλό του αθλήματος θα πρέπει ή να βάλει νερό στο κρασί του και να δεχθεί κάποιους συμβιβασμούς, ή να παραιτηθεί. Εμάς πάντως σαν Έλληνες μας συμφέρει η παραμονή του, καθώς είναι ένθερμος υποστηρικτής της ελληνικής πρότασης για διεξαγωγή αγώνα στη Δραπετσώνα. Μετά από το φετινό αγώνα του Κατάρ είχε προβεί και σε δηλώσεις σε Έλληνα ρεπόρτερ. Είχε πει χαρακτηριστικά: «Έχουμε έτοιμη πρόταση για το ελληνικό γκραν πρι και περιμένουμε να σταθεροποιηθεί η πολιτική κατάσταση στη χώρα για να συνεχίσουμε τις συζητήσεις.»

Για ερωτήσεις και σχόλια στο: alextata 95@ gmail.com

Αλέξανδρος Τάταρης