Πάμε λοιπόν. Σία Τοτσίδου. 

Δεν θα ασχοληθώ καθόλου με αριθμούς και στατιστικά. Δεν θέλω να εστιάσω σε αυτό το κομμάτι.

Προχθές λοιπόν ο Πανναξιακός κατάφερε κάτι πολύ μεγάλο. Κέρδισε δις τον Παναθηναϊκό μέσα - έξω και πέρασε στους τελικούς, εκεί όπου κατά πάσα πιθανότητα θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό.

Προσωπικά θεωρώ ότι όλα τα κορίτσια της ομάδας, έχουν προσφέρει ξεχωριστά η καθεμία τους σε αυτή την σπουδαία φετινή πορεία του συλλόγου.

Από τη Μόνικα, την Κατερίνα τη Ζακχαίου, την Ξένια, την Βίκυ, την Μαρία Οικονομίδου, την Λουτσία.

Όλες έχουν βάλει το λιθαράκι τους, ώστε ο Πανναξιακός αυτή τη στιγμή να κεντρίζει το ενδιαφέρον όλης της Ελλάδας, πράγμα κάτι πολύ σπουδαίο για τη Νάξο αλλά και για όλες τις Κυκλάδες φυσικά.

Μια εμβληματική αρχηγός

Ωστόσο κάθε φορά που βλέπω την ομάδα να αγωνίζεται, δεν περνάει ποτέ απαρατήρητη η παρουσία της αρχηγού. Της Σίας.

Η πίστη που έχει η Σία για τη νίκη, ακόμα και όταν η ομάδα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, μοιάζει με εφαλτήριο δύναμη.

Η κάμερα την εντοπίζει συχνά πυκνά να δίνει ώθηση στις αθλήτριες της ομάδας. Εκεί που η μπάλα ζυγίζει τόνους.

Δεν φοβάται να βγει μπροστά στη πρώτη γραμμή κρούσης.

Σαν γνήσια αρχηγός ωριμάζει τον τρόπο σκέψης των συμπαικτριών της. 

Αναμένει, καταστρώνει, οριοθετεί, δουλεύει μια ολόκληρη ψυχολογία. Ανάμεσα από το πλήθος των επιλογών, θέτει τους δικούς της κανόνες.

Και αν έχανε η ομάδα 0-2, δεν λύγισε. Δεν πέταξε λευκή πετσέτα. Κατέθεσε την ψυχή της για αυτό που τόσο πολύ αγαπάει. Την ομάδα της καρδιάς της.

Τον Πανναξιακό.

Η Σία Τοτσίδου είναι μία αθλήτρια που δεν θα υποκύψει ποτέ. Στα εύκολα ή στα δύσκολα θα δώσει τον δικό της αγώνα.

Η αρχηγός της ομάδας της Νάξου αποτελεί βαρόμετρο για ότι καλό ήρθε ή πρόκειται να ταξιδέψει στο νησί της Νάξου.

Η προσφορά της στον σύλλογο δεν ανταμείβεται με κανένα στατιστικό στοιχείο.

Μόνο με την αγάπη που της δείχνει καθημερινά ο απλός κόσμος του νησιού.