Ένα από τα σημαντικότερα ραντεβού που «έκλεισε» ο Πανναξιακός ΑΟΝ ήταν αυτό της Κυριακής. Στη Γενική Συνέλευση, εκτός από τον απολογισμό της περασμένης σεζόν, σκοπός της ήταν να τεθούν επί τάπητος, όλα αυτά τα προβλήματα που μαστίζουν τον σύλλογο και τα οποία καλό είναι να συζητιούνται, έτσι ώστε να παρθούν και οι κατάλληλες αποφάσεις.

Μία γνώμη, ένα σχόλιο, μία κριτική ακόμα και ας είναι κακοπροαίρετη, θα αποτελέσει ανάσα για αυτή την ομάδα, η οποία βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέξοδο. Θες να τους πεις φορείς; Θες να τους μετονομάσεις τοπική κοινότητα; Δήμο; Επιχειρηματίες και απλούς φίλους της ομάδας; Γονείς;

Στο χωρίο μου λένε «έκανα τον κινέζο»

Καλά εδώ κολλάει και η άλλη παροιμία. «Στρίβειν δια του αρραβώνος!»

Μα είναι δυνατόν; Η δευτεραθλήτρια ομάδα της Ελλάδας και φιναλίστ του Κυπέλλου, να μην μπορεί να μαζέψει πάνω από 20 άτομα στη Γενική Συνέλευση; Είναι δυνατόν να απουσιάζουν άνθρωποι «θεσμός» για το νησί της Νάξου;

Ξέρετε, είναι αυτοί οι οποίοι έχουν πάντα λόγο. Είτε αφορά τα καλά του συλλόγου, είτε αφορά τα άσχημα. Λόγος υπάρχει, επιπέδου καφενείου και.. εξέδρας! Είναι αυτοί που πάνε στο γήπεδο σαν περαστικοί και κριτικάρουν τις αποφάσεις του προπονητή, της διοίκησης, το αν έπαιξε καλά μια αθλήτρια κτλ.

Αυτοί είναι που όσο τους είδατε εσείς, τόσο τους είδαμε και εμείς!

Where is Dimos Naxou;

Την ώρα που συντάσσεται αυτό το άρθρο, ταυτόχρονα ανεβαίνει και το σχετικό βίντεο από τη Γενική Συνέλευση. Σίγουρα όσοι το παρακολουθήσετε, θα ρωτήσετε και ευνόητο είναι να το κάνετε, το κατά πόσο ο Δήμος στηρίζει έμπρακτα αυτή την προσπάθεια.

«Μα καλά στη Συνέλευση δεν υπάρχει κάποιος του Δήμου;»

Αλλά ξέρω. Αλλά υποθέτω.

Στα καλά, στις επιτυχίες της ομάδας, θα βγουν οι απαραίτητες ανακοινώσεις με διθυράμβους και επικροτήσεις προς την ομάδα και τους ανθρώπους που την απαρτίζουν. Θα βγουν και θα μιλήσουν. Έξω από το καβούκι τους, αυτό που από ότι φαίνεται είναι κλεισμένοι την ίδια ώρα που ο Πανναξιακός ΑΟΝ, η ομάδα που διαφημίζει, όχι μόνο το νησί ή τον ίδιο τον σύλλογο αν θέλετε. Διαφημίζει ολόκληρο τον Κυκλαδίτικο αθλητισμό! Και σε αυτό το ραντεβού «αυτοί» δεν ήταν εκεί. Ούτε για ένα σχόλιο. Ούτε απλά σαν παρουσία!

Κυριακή ημέρα φραπέ – ξαπλώστρας

Εδώ που τα λέμε. Ημέρα που διάλεξαν οι παράγοντες του Πανναξιακού να κάνουν την Συνέλευση. Κυριακή μωρέ; Με ντάλα ήλιο; Που να τρέχεις τώρα σε αυτή την βαρετή εκδήλωση, έτσι δεν είναι;

Ο καθρέπτης των άδειων γηπέδων

Μα δεν γεμίζουν τα γήπεδα; Τελευταίος αγώνας του μπάσκετ και το γήπεδο μισοάδειο. Πανναξιακός – Ολυμπιακός σε επίπεδο πρωταθλητισμού και το γήπεδο με 70 θεατές. Στην αρχή. Μετά έγιναν 150. Σε γήπεδο 356 θέσεων.. Αυτό κι αν είναι αξιέπαινο.

Ναι δεν δείχνει ο κόσμος το ενδιαφέρον  που χρειάζεται. Συμφωνώ. Πως όμως να δώσει το ένα ευρώ του από το υστέρημά του, πώς να πάει στο γήπεδο, όταν και ο ίδιος με τη σειρά του βλέπει αυτή την απάθεια από τους ίδιους τους φορείς του νησιού; Εδώ θα ήθελα μια ειλικρινή απάντηση.

Οι γονείς των παιδιών που αθλούνται στις ακαδημίες που ήταν; Αυτοί που κάθε τόσο μουρμουράνε από τις εξέδρες θέλοντας η ομάδα να αποτελείται από γηγενής αθλήτριες;  Ε εντάξει στο παράπονο όλοι καλοί είμαστε, αλλά όταν έρθει η ώρα να ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ δεν δίνουμε ούτε καν το παρών. Δυστυχώς.

Για να μην μακρηγορώ. Το ουράνιο τόξο μέσα από αυτή την καταιγίδα και όχι μπόρα όπως πολλοί πίστευαν μπορεί να επέλθει. Μία ώρα χαμένη (αν όντως το βλέπουν έτσι) θα είναι αρκετή ώστε αυτή η ομάδα να πάει μπροστά.

Στις συνελεύσεις και στα συμβούλια δεν πάνε μόνο όσοι θέλουν να ρίξουν ρευστό. Δεν πάνε όσοι θέλουν να μπουν στην διοίκηση. Οι παράγοντες του συλλόγου είναι ανοιχτοί να ακούσουν κάθε είδους σχόλιο, καλό ή κακό, αρκεί και μόνο να συζητηθεί. Είναι μια απλή κουβέντα μεταξύ ανθρώπων που δεν βλέπουν τον Πανναξιακό ως ένα αντικείμενο ποσταρίσματος στο Facebook, την ώρα που πράττει τις ανάλογες επιτυχίες.

Γιατί λοιπόν όταν σε χρειάστηκε αυτή η ομάδα κύριε, της γύρισες την πλάτη;

Ιδού η Ρόδος ιδού και το.. πήδημα.