Θεατές για ακόμη μια φορά, σε μια μεγάλη επιτυχία. Ένα απλό χειροκρότημα, ένα απλό «μπράβο κορίτσια» και ίσως και μια λιτή ανακοίνωση.

Τι κι αν λέγονται κορασίδες. Τι κι αν λέγονται παγκορασίδες ή νεανίδες. Το ίδιο και το αυτό.

Η σημασία της λέξης «κερδίζω» μαθεύτηκε αρκετά χρόνια πριν. Τότε που η Πορτάρα έμελλε να είναι συμπρωταγωνίστρια σε επίπεδο Πανελλαδικό. Τότε που ο Πανναξιακός έπαιρνε λίγο από τη λάμψη του ποδοσφαίρου, μετουσιώνοντας με τον πιο ορθολογιστικό τρόπο, το όνειρο του ενός, σε επιθυμία των πολλών.

Συνεχίζει να καλπάζει

Μπορεί το σύννεφο της αβεβαιότητας να σκοτεινιάζει τις όποιες ελπίδες έχει πλέον αυτή η ομάδα, για τη συνέχεια της αξιοθαύμαστης πορείας που καταγράφει τα τελευταία χρόνια, ωστόσο οι επιτυχίες των παιδιών που γέννησε, μιλώντας τους για τη λέξη «προσπαθώ», προπορεύεται με άκρως θετική πορεία.

Ίσως (και) η χθεσινή νίκη από τα κορίτσια του Γιάννη Φραγκίσκου και του εφόρου Γιάννη Ρούσσου, οι οποίοι αμφότεροι αρνούνται να δουν τα συντρίμμια που καταφτάνουν στο νησί της Αριάδνης, να αποτέλεσε βάλσαμο σε αυτές τις πληγές. Είναι αυτοί που αρνούνται να μεταφέρουν στα κορίτσια τους, ότι η ομάδα που μέχρι πρότινος αποτελούσε ιδέα για εκείνες, από αύριο – μεθαύριο, μπορεί να αγωνίζεται στα τοπικά του θεσμού.

Ένα βήμα προς τα εμπρός

Και δεν είναι μόνο ένα. Είναι πολλά. Η πορεία προς τις 16 καλύτερες ομάδες κορασίδων της χώρας μας, μπορεί από μόνο του να μετουσιωθεί σαν τίτλος, αλλά ίσως το μεγαλύτερο απόκτημα των ακαδημιών, που στεγάζονται υπό την προστασία του Δευτεραθλητή Ελλάδος, είναι ότι η φανέλα, παιχνίδι με το παιχνίδι, γίνεται ακόμα πιο βαριά.

Οι διαφορές που οργιάζουν

Όλα τα προαναφερθέντα λοιπόν, αποτελούν περίτρανη απόδειξη πως το αύριο του Πανναξιακού σε βολεϊκό επίπεδο, θα συνεχίζει να υπάρχει ή μάλλον αν θέλετε, θα συνεχίζει να υφίσταται σαν ιδέα, σαν απαράμιλλο στοιχείο, αυτό που με τόσο μόχθο, με τόσο κόπο, η παρέα του 2006, άφησε αποτυπωμένο να περιπλανάται, πάνω από το έτοιμο να καταρρεύσει αυτό το διάστημα,  Δημοτικό Αθλητικό Κέντρου Νάξου.

Υποθήκη και μάλιστα ισχυρή, οι κορασίδες έδειξαν το δρόμο.