Αυτό που θέλει να περάσει σιγά-σιγά στους νεαρούς αθλητές και αθλήτριες του νεοσύστατου μπασκετικού συλλόγου της Νάξου, που έχουν όρεξη και διάθεση είναι πως με τη δουλειά, τη μεγάλη προσπάθεια και τα λίγα λόγια, θα έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, στα εκάστοτε πρωταθλήματα της ΕΣΚ Κυκλάδων.

Παρά το νεαρό της ηλικίας του ο Μακεδόνας τεχνικός γνωρίζει πολύ καλά πως στην ομάδα που ήρθε και το ήθελε πάρα πολύ, καθημερινά θα δίνει εξετάσεις. Εξετάσεις που πέρασε με επιτυχία από την Αθλητική Ένωση Σαντορίνης την περυσινή σεζόν, αφού στο βιογραφικό του πρόσθεσε την κατάκτηση του γυναικείου πρωταθλήματος της ΕΣΚΚ και την δεύτερη θέση στο φάιναλ φορ των κορασίδων.

 Ο απόφοιτος του ΤΕΦΑΑ Σερρών με master in sports marketing management του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, μίλησε στο “SportCyclades” για το νέο σταθμό της προπονητικής του καριέρας, αφού μετά τον Αρίων Πτολεμαΐδας, τον Απόλλωνα Πτολεμαΐδας, την Olivais Coimbra Πορτογαλίας, το Κορωπί, τις Εσπερίδες Καλλιθέας και την ΑΕΣ αυτή τη φορά θα βρίσκεται 42 ναυτικά μίλια βορειότερα από την μαγευτική Σαντορίνη. Στην πανέμορφη Νάξο κι έτσι θα συνεχίσει να είναι “Κυκλαδίτης” για ακόμη μία αγωνιστική σεζόν.

 Πριν την συνέντευξη που παραχώρησε ο Χατζηαυγουστίδης στον συνεργάτη μας από την Αθήνα, τον Ιωάννη Νοταρά δεν ξέχασε να αναφερθεί σε ένα πρόσωπο που το όνομά του είναι άριστα συνδεδεμένο με το ναξιώτικο μπάσκετ, τον Τάσο Βάβουλα που θα βρει μαζί του στον Πανναξιακό ΑΟΚ. «Θα ήθελα δημόσια να δώσω ένα μεγάλο respect στον Τάσο Βάβουλα που κράτησε τον Πανναξιακό ΑΟΝ “ζωντανό” με όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετώπισαν την περσινή χρονιά».

- Πως πείστηκες να πεις το «ναι» στην πρόταση του Πανναξιακού ΑΟΚ και τι πληροφορίες αποκόμισες πριν μετακομίσεις στη Νάξο;

«Όταν μου προτάθηκε η συνεργασία ήμουν σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς το timing του διαζυγίου μου με την ΑΕΣ με έθετε αυτόματα εκτός μπάσκετ για την ερχόμενη χρονιά. Έψαξα με ό,τι μέσο είχα ώστε να δω ποιοι κρύβονται πίσω από τη νέα προσπάθεια του νεοσύστατου μπασκετικού συλλόγου της Νάξου. Οι συστάσεις ήταν εξαιρετικές. Γρήγορα κατάλαβα ότι επρόκειτο για σοβαρούς επιχειρηματίες με μεγάλη προσφορά και εμπειρία στον αθλητισμό του νησιού. Δεν δυσκολεύτηκα λοιπόν να ταυτιστώ με το project και το όραμά τους».

- Ποιες είναι οι πρώτες εικόνες που έχεις από τον νεοσύστατο σύλλογο;

«Οι πρώτες εικόνες είναι ενθαρρυντικές σε ένα κλίμα συσπείρωσης, το οποίο μόνο με φιλοδοξίες μπορεί να μας γεμίσει».


- Οι συνθήκες στη Νάξο θεωρείς πως είναι καλύτερες από τη Σαντορίνη;

«Εάν εννοείς εργασιακές συνθήκες θα πω όχι σύμφωνα με αυτά που έχω δει. Νωρίς αντιλήφθηκα ότι με ένα κλειστό και τόσες πολλές ομάδες το έργο μας είναι εξαιρετικά δύσκολο και πόσο μάλιστα για ένα σωματείο το οποίο είναι σε χρονιά restart. Εύχομαι να πάνε όλα κατ’ ευχήν».

- Πέρυσι κατέκτησες το πρωτάθλημα γυναικών με την ΑΕΣ και συμμετείχες στο φάιναλ φορ των κορασίδων, κατά πόσο θεωρείς πως έχει συνεισφέρει στις επιτυχίες αυτές του συλλόγου;

«Με την ΑΕΣ στα δύο χρόνια παρουσίας μου κατακτήσαμε μια δεύτερη θέση κορασίδων και μια πρώτη γυναικών με 22/28 νίκες. Θεωρώ πως άφησα παρακαταθήκη για ακόμη δύο χρόνια και όχι καμένη γη. Η μεγαλύτερη επιτυχία μας όμως θεωρώ ότι ήταν άλλη. Το ότι εμπνεύσαμε, δώσαμε όραμα και λατρεύτηκε το μπάσκετ. Άρχισαν να μαζεύονται και να παρακολουθούν αγώνες κάτι το οποίο είναι και κοινωνικοποίηση πάνω από όλα. Δημιουργήσαμε αθλήτριες, οι οποίες δούλεψαν ακόμη και τα δύο καλοκαίρια ασταμάτητα, ώστε να καλύψουν τα κενά τους με αποκορύφωση το ότι φέτος από μόνες τους γράφτηκαν σε γυμναστήρια θέλοντας να γίνουν ακόμη καλύτερες. Με τα κορίτσια και τους συνεργάτες μου Άρη Αντιμισάρη και Χάρη Πεταλωτή φτιάξαμε μια μπασκετική ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ και τολμώ να πω ότι είναι αυτή η μεγαλύτερη επιτυχία του συλλόγου. Όταν λοιπόν αυτό δεν αναγνωρίστηκε και αμφισβητήθηκε έντονα, ήρθαμε σε ρήξη».

- Κατά την διάρκεια της περυσινής προετοιμασίας σου, είχες πει στις αθλήτριές σου πως πρέπει να μοιάσετε, ή ακόμη να περάσετε τον Περιστεριώνα Τήνου σε ό,τι αφορά τις επιτυχίες του έτερου κυκλαδίτικου συλλόγου. Τι νομίζεις πως λείπει από άλλα σωματεία του νομού ώστε να φτάσουν στις ανάλογες επιτυχίες και δεν το έχουν καταφέρει ακόμη;

«Το ωραίο θέμα που ζήλεψα από τον Περιστεριώνα δεν είναι τα κύπελλα που έχει κατακτήσει τελευταία. Είναι η σταθερότητα, η υγεία, το οικογενειακό κλίμα και η ενέργεια που βγάζει προς τα έξω ο σύλλογος. Δείχνουν να είναι μεθοδικοί, με καταρτισμένους ανθρώπους δίνοντας βάση σε πολύ μικρή ηλικία. Και τους βγαίνει...».

- Από μία πρώτη εικόνα που έχεις, ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να τονώσουν το μπάσκετ στη Νάξο;

«Τα σωματεία νομίζω ότι χρειάζονται εξωστρεφή προσέγγιση. Να βρουν καλύτερα πρότυπα, από νησιά όπως π.χ. τη Λευκάδα. Εάν έχεις διάθεση βρίσκεις να βάλεις μια βάση και να την τροποποιήσεις σύμφωνα με τα δικά σου θέλω και μπορώ, ώστε να πας ένα βήμα παραπάνω. Το να θες να κρατήσεις το επίπεδο μέτριο μόνο και μόνο επειδή σε συμφέρει και σε βολεύει, ώστε να έχεις λόγο ύπαρξης, είναι επικίνδυνο και κρίμα για τα παιδιά. Δυστυχώς όμως συμβαίνει... Τα σωματεία της Νάξου και γενικότερα των Κυκλάδων έχουν ένα αβαντάζ . Βλέπω παιδιά τα οποία έφυγαν από Νάξο για σπουδές, παίξανε μπάσκετ σε άλλες Ενώσεις, γέμισαν εικόνες- εμπειρίες και γύρισαν πίσω πιο έτοιμοι και πιο έμπειροι. Στα μέρη μου για παράδειγμα δε μπορεί να γίνει αυτό. Όσα παιδιά φεύγουν δε γυρνάνε πίσω λόγο εργασιακών συνθηκών. Οι Κυκλάδες λοιπόν είναι η περιοχή που ναι μεν τα παιδιά θα φύγουν, αλλά είναι σίγουρο ότι θα γυρίσουν. Ας τους δώσουμε να εφόδια να μπορούν να σταθούν μπασκετικά εκεί που θα πάνε, ώστε να γυρίσουν πιο έτοιμοι ανεβάζοντας τον πήχη...».