Ακόμη, αναφέρθηκε με έμφαση στον ...”κανόνα των 20 πόντων” στα αγωνιστικά Πρωταθλήματα Υποδομών και στο πόσο αυτός απέχει ώστε να γίνει θεσμός και στην Ελλάδα και δίνει τις συμβουλές του στα νέα παιδιά που ασχολούνται με την καλαθοσφαίριση.

-Κόουτς, την περασμένη Κυριακή “γέλασε το χειλάκι” σας και σε παιχνίδι εκτός έδρας και μάλιστα απέναντι σε μια ομάδα που θεωρείται φαβορί στον Όμιλο (Ένωση Ιλίου). Ποια είναι τα συναισθήματα μετά από αυτή τη μεγάλη νίκη;

Πάντα όταν κερδίζεις και εντός και εκτός έδρας το συναίσθημα είναι ίδιο, είναι μεγάλη η χαρά. Αυτό που είναι όμως ζητούμενο είναι να υπάρχει συνέχεια. Είναι ένα πολύ δύσκολο Πρωτάθλημα , δεν υπάρχει εύκολο και δύσκολο παιχνίδι και θέλει μεγάλη προσοχή. Κάθε αγωνιστική είναι και ένας τελικός για όλες τις ομάδες. Αυτό το καταδεικνύει και η Βαθμολογία.

-Την Κυριακή αντιμετωπίζετε τον ΑΠΑΣ ο οποίος έχει αξιοπρόσεκτη πορεία, μέχρι τώρα, στο Πρωτάθλημα. Πείτε μας τί έχετε επισημάνει για τον το Ναξιώτικο Σύλλογο και αν αυτό το παιχνίδι είναι για την ομάδα σας ένα “ must win match”

Όλα τα παιχνίδια είναι “must win” για μας ειδικά όταν παίζεις εντός έδρας. Ο ΑΠΑΣ είναι μια πολύ καλή ομάδα, τα αποτελέσματά δικαιώνουν τους ανθρώπους που έκαναν την επιλογή των παιχτών. Έχει γίνει μια πάρα πολύ σοβαρή προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα εκεί στη Νάξο και δεν με εκπλήσσει που η ομάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Έχουμε , λοιπόν, ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι την Κυριακή και πρέπει να είμαστε πολύ συγκεντρωμένοι για να φτάσουμε στη νίκη.

-Το καλοκαίρι η ομάδα σου είχε από πολλούς χαρακτηριστεί ως φαβορί για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Αποδέχεστε το ρόλο του φαβορί; Είναι σοτυς στόχους σας η κατάκτηση του Πρωταθλήματος;

Εμένα ο στόχος μου είναι κάθε παιχνίδι να το κερδίζω. Απο εκεί και πέρα αν έρθει και το Πρωτάθλημα , καλώς να έρθει.Πιστεύω ότι αν Ήμασταν πλήρεις και δεν είχαμε τους σοβαρούς τραυματισμούς που μας ταλαιπωρούν θα μιλούσαμε διαφορετικά τώρα.Όταν σου λείπουν δυο παίχτες από την 5αδα δεν μπορείς εύκολα να τους αναπληρώσεις. Έτσι κι αλλιώς ως Επαρχιώτικη ομάδα έχουμε ένα ντεσαβαντάζ σε σχέση με τις Αθηναϊκές αφού το ρόστερ μας είναι υποχρεωτικά “κοντότερο” ώστε να μπορούμε να είμαστε συνεπής στις υποχρεώσεις μας. Οι Αθηναϊκές ομάδες έχουν την πολυτέλεια να φτιάχνουν ρόστερ 14 παιχτών χωρίς να είναι τόσο δαπανηρό όσο μιας Επαρχιώτικης ομάδας. Σκέψου τώρα να έχεις και τραυματισμούς βασικών σου παιχτών....

-Θα ήθελα τώρα να συζητήσουμε μια δήλωση που έκανες σχετικά με έναν αγώνα Παιδικού Πρωταθλήματος (Πρωτέας Σχηματαρίου – Ερμής Σχηματαρίου : 126-13) και προκάλεσε θόρυβο σχετικά με τις μεγάλες διαφορές στο σκορ σε αγώνες Αναπτυξιακών Πρωταθλημάτων.Σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία στα παιχνίδια τέτοιων Αγωνιστικών Τμημάτων έχει θεσπιστεί ο κανόνας των 20 πόντων.Πόσο μακριά είμαστε εδώ στην Ελλάδα από τη θέσπιση ενός τέτοιου κανόνα;

Στα Αγωνιστικά αυτά Τμήματα κατά την εκτίμησή μου θα πρέπει να υπάρχει ειδικότητα παιδαγωγού για όσους Προπονητές ασχολούνται με τα παιδιά. Βρες μου εσύ τώρα πόσοι είναι αυτοί οι Παιδαγωγοί που ασχολούνται με τα παιδιά της ηλικίας των 10-15 ετών και γνωρίζουν την ψυχοσύνθεση τους και πώς να τη διαχειριστούν. Υπάρχει και η ήττα αλλά όταν μιλάμε για παιδιά οφείλουμε να σεβαστούμε την ιδιαιτερότητα της ψυχοσύνθεσης τους και να τα προστατέψουμε. Πρέπει όλοι να μάθουμε να σεβόμαστε τον αντίπαλο και αυτό πρώτα νομίζω ότι είναι χρήσιμο να μεταδοθεί στα παιδιά μας. Για να απαντήσω, λοιπόν, στην ερώτησή σου , είμαστε πολύ μακριά από τη θέσπιση ενός τέτοιου κανόνα στην Ελλάδα γιατί κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται σε λάθος θέσεις και παίρνουν πολύ μεγάλη αξία νικώντας με κάθε κόστος και μεταδίδοντας λάθος μηνύματα στα παιδιά. Σε αυτές τις ηλικίες δεν πρέπει να εστιάζουμε σε τεχνικές λεπτομέρειες και να κάνουμε “διαλογή” παιδιών ταλαντούχων και παιδιών που “δεν μπορούν” να παίξουν μπάσκετ. Θέλουμε ΟΛΑ τα παιδιά στο γήπεδο και οφείλουμε ως Προπονητές να τους μεταδίδουμε πρώτα ήθος και αξίες και μετά τα υπόλοιπα. Απαγορεύεται να πούμε σε ένα παιδί “Δεν είσαι καλός , δεν μου κάνεις για να κερδίζω” γιατί έτσι το παιδί θα στραφεί αλλού να διοχετεύσει την ενέργειά του και θα αποκλείσει το γήπεδο, που είναι η απόλυτη υγεία.

-Κόουτς, κλείνοντας θα ήθελα να δώσεις μια συμβουλή για τα νέα παιδιά που ασχολούνται με το μπάσκετ.

Εγώ πάντα λέω στα παιδιά ότι δεν μπορώ να ακούω τη λέξη “βαριέμαι”. Το “βαριέμαι” είναι αποθάρρυνση. Τα παιδιά πρέπει , οφείλουν , να έχουν θάρρος και δίψα για τη ζωή, να κυνηγάνε τα όνειρά τους. Στη ζωή δεν θα τους χαριστεί τίποτε , πρέπει να προσπαθήσουν πολύ σκληρά. Ο αθλητισμός είναι μια μικρογραφία όλων όσων θα συναντήσουν στη ζωή τους αργότερα , όταν θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να βγούνε μπροστά. Δεν πρέπει να τα παρατάνε ποτέ.Η ζωή είναι πάρα πολύ δύσκολη. Δεν έχει σημασία ποιος θα κερδίσει και ποιος θα χάσει. Σημασία έχει ο αγώνας.