Κύριε Μεϊμάρογλου το sportcyclades.gr σας θεωρεί ένα επιτυχημένο προπονητή ο οποίος έδωσε πολλά στο πέρασμα του από το Κυκλαδίτικο ποδόσφαιρο και θεωρεί καλό να κάνει μια συζήτηση μαζί σας, προς ενημέρωση του κοινού.
«Σας ευχαριστώ, καλοσύνη σας, για τα θετικά σχόλια που εκφράζετε και που πιστεύετε για μένα, είναι κάτι που με τιμά ιδιαίτερα»

Ο Στέφανος Μεϊμάρογλου σχεδόν μισή χρονιά μακριά από τα δρώμενα του Ποδοσφαίρου των Κυκλάδων, τη εικόνα έχει από θέση παρατηρητή;

«Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, είναι σε μία μακρά, παρατεταμένη, και γενικότερη κρίση, (οικονομική, ηθικών αξιών, στόχων, και αρχών), και δυστυχώς, σε αυτό δεν μπορούν να αποτελούν εξαίρεση οι Κυκλάδες. Ειδικά στις Κυκλάδες, που το θέμα των μετακινήσεων των ομάδων είναι πολύ δυσβάσταχτο οικονομικά, και οι παράγοντες ματώνουν πραγματικά για να τα βγάλουν πέρα, έρχεται και η γενικότερη άθλια κατάσταση που επικρατεί σε βιοποριστικό επίπεδο στην χώρα μας, να διογκώσει το πρόβλημα, και ίσως να δώσει την χαριστική βολή στα σωματεία, που δεν βλέπω πώς μπορεί να συνεχίσουν να είναι βιώσιμα, και ανταγωνιστικά! Το ποδόσφαιρο των Κυκλάδων, το παρακολουθώ, πάντα με ενδιαφέρον, όσο μου το επιτρέπουν βέβαια οι ασχολίες μου, και θα το κάνω πάντα αυτό, αφού έχω συνδεθεί πλέον με αυτό».

Πόσο σημαντικό για την καριέρα σας θεωρείτε τα δύο χρόνια που περάσατε στη Νάξο;

«Πιστεύω ακράδαντα, ότι όλα τα πράγματα στην ζωή μας, έχουν κάποιο λόγο που συμβαίνουν. Έτσι και σε μένα, έτυχε, να εργαστώ ως προπονητής, σε ένα τόσο ιστορικό σύλλογο, όπως ο Πανναξιακός, και να προσφέρω σε αυτόν ότι καλύτερο μπορούσα. Κάθε βήμα στην καριέρα μου το θεωρώ πολύ σημαντικό, και κάθε συνεργασία ξεχωριστή. Είναι υπέροχο να εργάζεσαι κάπου, και όταν μία συνεργασία φτάνει στο τέλος της, να βλέπεις στα μάτια των ανθρώπων που σε παρακολούθησαν στην δουλειά σου επάνω, και σε έκριναν, τον σεβασμό και την εκτίμηση. Και μιλώ βεβαίως για τον φίλαθλο κόσμο του νησιού της Νάξου, που σε κάθε ευκαιρία μου δείχνει απλόχερα την εκτίμηση του. Αυτό για μένα είναι κάτι το πολύ σημαντικό»

Θα ήθελα να μου πείτε με δύο λόγια την ομορφότερη στιγμή που ζήσατε στον πάγκο του Πανναξιακού, καθώς και την χειρότερη (μιλάω πάντα σε αγωνιστικό επίπεδο).

«Οι όμορφες στιγμές, ήταν τόσες πολλές, που μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια. Ωστόσο, η αξέχαστη νίκη μας, με σκορ 1-2, στις 29 Μαϊου 2010, μέσα στην Άνδρο επί του Αστέρα Κορθίου, στα μπαράζ για την άνοδο στην Δ΄ Εθνική, ήταν η ομορφότερη, διότι ήταν η δυσκολότερη, κάτω από τις συνθήκες τρομοκρατίας που συνάντησε η αποστολή μας, πετύχαμε κάτι το εκπληκτικό. Να θυμίσω ότι στον εν λόγω αγώνα, είχαμε πάει να αγωνιστούμε με εντεκάδα ανάγκης, με πολλά άπειρα παιδιά, και μόλις 13 παίκτες στην αποστολή, και η αντίπαλη ομάδα, με νίκη πιθανότατα θα ανέβαινε στην Δ΄ Εθνική. Χειρότερη στιγμή σε αγωνιστικό επίπεδο δεν υπάρχει! Πιο άδικη ωστόσο στιγμή, ήταν η ήττα μας με σκορ 1 - 0, στον τελικό του κυπέλου με την Μύκονο, στις 17 Μαρτίου 2011, όπου οδηγηθήκαμε σε ''σφαγή'' και ήττα, με ένα γκολ που όμοιο του δεν έχει ξαναμπεί ποτέ στο Ελληνικό ποδόσφαιρο»

Πως βλέπετε φέτος την έως τώρα πορεία του Πανναξιακού και της Μυκόνου και κατά πόσο πιστεύετε, βάση της εμπειρίας σας,  ότι τελικά οι δύο ομάδες θα καταφέρουν να πετύχουν τους στόχους της παραμονής, που έχουν θέσει εξ αρχής στο Περιφερειακό πρωτάθλημα;

«Όλα είναι ανοιχτά, δεν υπάρχουν ομάδες φόβητρα, και οι πιο πολλές ομάδες στην κατηγορία "βράζουν" στο ίδιο καζάνι. Υπάρχει βέβαια και ένα γκρούπ ομάδων που δεν θα αντέξουν οικονομικά και θα ‘’σμπαράρουν’’! Για αυτό είδαμε αυτό το σκορ το 8 - 0, της Αγίας Παρασκευής επί της ομάδος της Κώ, ένα σκόρ που δεν υπάρχει ούτε στα παιδικά πρωταθλήματα! Σίγουρα και ο Πανναξιακός και η Μύκονος έχουν τα φόντα να παραμείνουν στην κατηγορία, το θέμα είναι όμως με ποιό ''τίμημα''; Υπάρχουν δύο δρόμοι για να διεκδικήσεις την επιτυχία στην κατηγορία. Ο ένας είναι ο πιο σωστός, και ο άλλος είναι της οικονομικής ευρωστίας. Ο πιό σωστός, είναι να έχεις ομάδα που να αποτελείτε από δικούς σου ΚΥΡΙΩΣ παίκτες, και κάθε χρόνο να επιτυγχάνεις αγωνιστικούς στόχους και να ανεβάζεις στην πρώτη ομάδα τουλάχιστον δύο ταλαντούχους νεαρούς ποδοσφαιριστές, και να τους αξιοποιείς εννοείτε, (αυτός ο τρόπος είναι για μένα ο πιο ιδεατός), ο άλλος τρόπος, των πολλών μεταγραφών, είναι πιο εύκολος δρόμος, αρκεί να υπάρχει οικονομική ευρωστία. Παίρνεις 15 -18 παίκτες επαγγελματίες και κάνεις την δουλειά σου, και αν δεν σου αποδίδουν τους αντικαθιστάς, ωστόσο σε αυτή την ''μεθοδολογία'', τέτοιες πρακτικές, κατά το παρελθόν μας έχουν δείξει ότι μπορεί να αποδειχτούν καταστροφικές, διότι όταν στερέψει η κάνουλα και φύγουν οι αμειβόμενοι - επαγγελματίες παίκτες η ομάδα μπαίνει σε δύνη και βαθειά κρίση, και πολύ δύσκολα ξανασηκώνει κεφάλι. Σε αυτό το σκέλος, είναι επιλογή της κάθε διοίκησης, ποιόν δρόμο θα ακολουθήσει. Εγώ πάντως είμαι αναβανδόν υπέρ της σωστής ''δρομολόγησης'' και αυτήν θα πρότεινα αν ήμουν στα ''πράγματα''! Με ενδιαφέρει πρώτα απ' όλα η μακροημέρευση στις ομάδες που εργάζομαι, και μετά η όποια αγωνιστική επιτυχία! Όπως και να έχει, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, πιστεύω ότι η παραμονή στην κατηγορία και για τις δύο ομάδες των Κυκλάδων είναι εφικτότατη».

Παραλίγο προπονητής  του Φιλωτίου, πόσο πιθανό είναι να σας δούμε ξανά σε κάποιο πάγκο Ναξιώτικης ή Κυκλαδίτικης ομάδας;

«Όπως σας είπα και πριν, όλα έχουν κάποιο λόγο που συμβαίνουν! Δεν προχώρησε τελικά το καλοκαίρι του 2011, η συνεργασία μας με την ομάδα του Φιλωτίου, αφού έτσι εξελίχτηκαν τα πράγματα. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο στο μέλλον, να ξαναδουλέψω σε ομάδα τών Κυκλάδων, και της Νάξου. Είμαι ανοιχτός σε κάθε νέα σοβαρή πρόταση για συνεργασία».

Σας είδαμε πρόσφατα στον πάγκο του Ηρακλή Ξυλοκάστρου και μάλιστα η εκεί παρουσία σας συνοδεύτηκε και με αγωνιστική άνοδο της ομάδας. Γιατί χάλασε η συνεργασία αυτή;

«Ναι, στις 30 Νοεμβρίου 2011, ανέλαβα την τεχνική ηγεσία του Ηρακλή Ξυλοκάστρου, ομάδα Α΄ κατηγορίας Κορινθίας, και παρέμεινα στην θέση αυτή, για 28 μέρες! Τότε, δηλαδή στις 28 Δεκεμβρίου 2011, παραιτήθηκα, (υπάρχουν και σχετικά δημοσιεύματα για αυτό), ξεκάθαρά, διότι είδα ότι είχα με τον πρόεδρο της ομάδος, τελείως διαφορετική φιλοσοφία επάνω στον τρόπο της δουλειάς μου. Να ξέρετε ότι είμαι απόλυτος στις αρχές μου, και στον τρόπο εργασίας μου, και δεν δέχομαι καμία παρέκκλιση πάνω σε αυτό. Θα προτιμήσω να μην εργαστώ πουθενά, παρά να κάνω τα χατίρια κανενός. Ωστόσο το μικρό έστω αυτό χρονικό διάστημα που διετέλεσα προπονητής στην εν λόγω ομάδα, έδειξα τα διαπιστευτήρια μου, και βελτίωσε σημαντικά η ομάδα επί των ημερών μου την εικόνα της στον αγωνιστικό χώρο, την βαθμολογική της θέση, και προχώρησε και στον θεσμό του κυπέλου. Ξέρετε, είτε μία μέρα διατελέσω προπονητής σε μία ομάδα, είτε 10 χρόνια, δίνω μεγάλη βαρύτητα σε αυτά που επί των ημερών μου θα κάνω, και μπορώ πάντα με στοιχεία να αποδεικνύω αν πράγματι πρόσφερα καλές υπηρεσίες στον εκάστοτε σύλλογο».

Τελικά πόσο δύσκολο είναι για έναν επαγγελματία προπονητή να βρει την ποδοσφαιρική «γαλήνη», η οποία θα είναι ικανή να του επιτρέψει να εφαρμόσει τις όποιες σκέψεις έχει και εν τέλει να δουλέψει με ηρεμία;

  «Ο επαγγελματίας προπονητής έχει μόνον εμπόδια μπροστά του να αντιμετωπίσει! Είναι το πιο δύσκολο και άχαρο επάγγελμα του κόσμου, και αυτό δεν είναι τυχαίο που συμβαίνει, συμβαίνει ακριβώς διότι ο προπονητής, συμφέρει πολλούς, να είναι έτσι! Δηλαδή ευάλωτος, και αβοήθητος, και χωρίς στηρίγματα, είτε από την επίσημη πολιτεία, είτε από την τακτική που εφαρμόζουν οι περισσότεροι παράγοντες. Ακόμα και αν πάω σε έναν φούρνο, και μου πουλήσουν σάπιο ψωμί, δεν θα έχω ποτέ το κουράγιο και το θράσος, να πάω στο φούρναρη και να του υποδείξω το πώς θα φτιάξει καλό ψωμί! Εν αντιθέση με το επάγγελμα του προπονητή, όλοι σχεδόν οι Έλληνες κρύβουν έναν προπονητή μέσα τους, και δεν δέχονται και κουβέντα! Μου έχουν συμβεί στην δουλειά επάνω απίστευτα και τραγελαφικά πράγματα και γεγονότα που κλήθηκα να αντιμετωπίσω! Όλους αυτούς προσπαθώ να τους αντιμετωπίζω με ευγένεια, με υπομονή και με χιούμορ! Ωστόσο μπορεί να μην είναι μακριά η μέρα που θα αποφασίσω να μην ξαναπεράσω ούτε έξω από γήπεδο, αηδιασμένος απο όλα αυτά! Ο Οδυσσέας βρήκε τον προορισμό του, για τον σωστό και με αρχές προπονητή, δεν υπάρχει στο χάρτη η Ιθάκη! Αν ήμουν προπονητής οσφυοκάμπτης, θα είχα ενδεχομένως καλύτερο βιογραφικό, αλλά θα σιχαινόμουν τον εαυτό μου, εν αντιθέση τώρα, που με αρχές και ήθος προχωράω στον χώρο της προπονητικής, έχω ήσυχη την συνείδηση μου, και βαδίζω με ψηλά το κεφάλι, στο Ξυλόκαστρο, στη Νάξο, στην Κέρκυρα, στα Χανιά, στα Ιωάννινα, και όπου έχω περάσει ως προπονητής».

  Πείτε μας δύο λόγια για το βιβλίο που γράψατε και ενημερώστε το κοινό, που μπορεί να το προμηθευτεί.

«Πρόσφατα, εξέδωσα ένα δικό μου, ποδοσφαιρικό - αυτοβιογραφικό βιβλίο, με τίτλο ''ΠΙΣΤΕΨΑ - ΕΠΕΜΕΙΝΑ - ΥΠΕΜΕΙΝΑ'' και στις 1088 σελίδες του, αναφέρω τήν 31 ετών, πορεία μου στα γήπεδα, από το 1980, έως τον Μάιο του 2011, που στέφθηκα αήττητος πρωταθλητής, με την ιστορική ομάδα του Πανναξιακού. Παρότι το βιβλίο είναι κάποιους μήνες τώρα στην κυκλοφορία, δεν έχω δεχτεί μέχρι τώρα κάποια μήνυση, γεγονός που καταδεικνύει ότι μέσα σε αυτό, πρέπει να αναγράφονται αλήθειες, και μόνον αλήθειες! Το ενδιαφέρον του κόσμου, και των φίλων μου, για το έργο αυτό, από όλη την Ελλάδα, είναι συγκλονιστικό, ούτε και εγώ το φανταζόμουνα, ούτε στα πιο μεγάλα μου όνειρα, ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. 1η πόλη σε διάθεση βιβλίων μέχρι στιγμής στην Ελλάδα, είναι η γενέτειρα μου οι Άγιοι Ανάργυροι, ακολούθως, με έναν απίστευτο αριθμό βιβλίων ακολουθεί η 2η πατρίδα μου, η Κόρινθος, και στην 3η θέση βρίσκεται η Νάξος, σε σύνολο 78 πόλεων και χωριών, στην Ελλάδα, όπου έχει ήδη αποσταλεί το βιβλίο μας. Σε όσους αγαπούν το πραγματικό ποδόσφαιρο, και δή το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, φίλαθλοι, προπονητές, ποδοσφαιριστές, παράγοντες, είναι ένα βιβλίο που αξίζει τον κόπο να το διαβάσουν, και να το έχουν στο αρχείο και στην βιβλιοθήκη τους. Είμαι απόλυτος σε αυτό που θα πω, δεν παρακαλάω κανέναν, και δεν έχω την ανάγκη να το προβάλω το βιβλίο σε άσχετα άτομα, απευθύνομαι μόνο σε φίλους μου, και σε όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο. Το χρηματικό ποσό που χρειάζεται για να το αγοράσουν είναι ευτελές, για 1088 σελίδων βιβλίο, και το προτείνω ανεπιφύλακτα. Όποιος φίλος ενδιαφέρεται, μπορεί μέσω της ανοιχτής μας ομάδος που διατηρούμε στο face book, πατώντας στα Ελληνικά . . . ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΕΪΜΑΡΟΓΛΟΥ - ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ, να μας δώσει την διεύθυνση του και να του το στείλουμε. Σε αυτό το σημείο, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς, όλους όσους το έχουν ήδη προμηθευτεί, και να τούς εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου. Επίσης ευχαριστώ το πάντα φιλόξενο προς εμένα site, sportcyclades.gr, και προσωπικά τόν κ. Σπύρο Μάκαρη, για την φιλοξενία που μου παρέχει στο να πω τις απόψεις μου, σε πέντε πράγματα που ερωτήθηκα. Σας ευχαριστώ, και καλή χρονιά εύχομαι, σε όλο τον φίλαθλο κόσμο.

Σας ευχαριστούμε και σας ευχόμαστε υγεία και πολλές-πολλές επιτυχίες.