Ο Βασίλης μιλάει για τον Παμμηλιακό και το μάθημα ήθους και ομαδικότητας που δίνει η ομάδα μας στον κυκλαδικό αθλητισμό. Διαβάστε την:
B.K. Γεια σας και ευχαριστώ πολύ το miloslifeπου μου δίνει το βήμα να μιλήσω για τον Παμμηλιακό. Αρχικά εύχομαι στο φίλο μου τον Αντώνη περαστικά και ότι τον περιμένει όλη η ομάδα να γυρίσει δυνατότερος. Όπως επίσης και στον έτερο αρχηγό της ομάδας, τον Αργύρη, να αναρρώσει γρήγορα μετά από το χτύπημα στη μύτη.
M.L. Βασίλη, τι έγινε στην Νάξο? Γιατί έχουμε φτάσει σε σημείο, αντί για ρεπορτάζ από το παιχνίδι, να κάνουμε ρεπορτάζ νοσοκομείου!
Β.Κ. Πράγματι! Δεν σας κρύβω ότι έχω σοκαριστεί! Το Σάββατο το βράδυ έφυγα από το νοσοκομείο στις 3 τα ξημερώματα για το σπίτι. Έπεσα για ύπνο και στο μυαλό κου στριφογύριζε συνέχεια η εικόνα του τραυματισμού! Και αλήθεια σας το λέω, μετά από δώδεκα χρόνια ποδοσφαίρου έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται, αν αξίζει όλος αυτός ο κόπος και οι θυσίες που κάνουμε! Τελικά το νόημα του αθλητισμού ποιο είναι??? Να σπάμε τα πόδια μας???
Μ.L. Βασίλη, πες μας λίγα λόγια για το παιχνίδι στη Νάξο.
Β.Κ. Έτσι όπως τελείωσε το παιχνίδι το αποτέλεσμα πέρασε σε τρίτη μοίρα. Όλοι γνωρίζαμε ότι το Φιλώτι είναι σκληρή ομάδα αλλά νομίζω ότι τα παιδιά του Φιλωτίου έκαναν ότι μπορούσαν να μας αποδείξουν ότι είναι ΥΠΕΡ του δέοντος σκληροί και ότι βλέπουν το ποδόσφαιρο από την δικιά τους πλευρά. Το παιχνίδι ξεκίνησε με δύο γρήγορα γκολ, αμέσως ευκαιρία για τρίτο, ένα γκολ στη συνέχεια στο οποίο μόνο ο διαιτητής είδε φάουλ και όλα έδειχναν ότι κάπως έτσι θα συνεχιζόταν το παιχνίδι. Μόνο που όσο περνούσε η ώρα, οι κλωτσιές έπεφταν με μεγαλύτερη ένταση και κάπως έτσι το παιχνίδι ξέφευγε σιγά σιγά από τον έλεγχο. Το χειρότερο ήταν ότι όλο αυτό γινόταν με την εγκληματική ανοχή του διαιτητή. Το ένα δυνατό φάουλ διαδεχόταν το άλλο και όλα αυτά έμεινα ΑΤΙΜΩΡΗΤΑ! Έτσι μετά από την αναγκαστική αλλαγή του Αργύρη, τους τραυματισμούς των Παπαδημητρίου και Μπαριάμη οι οποίοι επέστεψαν στο παιχνίδι, φτάσαμε δυστυχώς στη φάση του τραυματισμού του Αντώνη. Μία φάση η οποία κατά την γνώμη μου δεν χωράει αμφισβήτηση. Είναι καθαρή κόκκινη κάρτα και πέναλτι. Αντί αυτού, ο διαιτητής ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ επιθετικό φάουλ!!!!!!!! Πραγματικά ΜΟΝΟ αυτός το κατάλαβε… Το παιδί να είναι κάτω και να σφαδάζει από τους πόνους, οι παίκτες του Φιλωτίου να είναι έτοιμοι να σηκώσουν τον τραυματία να τον βγάλουν έξω, ο γιατρός να κοιτάζει σε πρώτη φάση αμέτοχος και να βάζει ψυκτικό και οι φίλαθλοι να σαρκάζουν και να ρωτούν χαριτολογώντας αν το έχει σπάσει!!!!!! Τελικά τον έβγαλαν σηκωτό έξω και συνεχίσαμε την πάλη… ωχ συγγνώμη… το παιχνίδι ήθελα να πω!
Μ.L. Μισό λεπτό Βασίλη! Μου περιγράφεις ακραία πράγματα τα οποία δεν ταιριάζουν με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Β.Κ. Δυστυχώς αυτά που σας λέω δεν είναι άγνωστα στην ομάδα μας. Τα έχουμε συναντήσει ξανά αλλά ήταν η πρώτη φορά που κάποιος κατάληξε σε νοσοκομείο! Η ομάδα μας πολλές φορές έχει συναντήσει εχθρικές διαιτησίες και περίεργα φαινόμενα κατά καιρούς. Το τελευταίο ήταν ότι πήγαμε στη Σύρο για τον αγώνα με τον Πάγο και όλος τυχαίος κάπου στο τριάντα διακόπηκε το παιχνίδι λόγω φωτισμού, με την ομάδα μας μπροστά στο σκορ… Και με την ευκαιρία που μου δίνετε, θέλω να απευθύνω μερικά ερωτήματα στους υπεύθυνους. Πώς γίνεται να μην γνώριζαν ότι υπήρχε πρόβλημα με τον φωτισμό??? Το οποίο ήταν κρυφό μυστικό… Για ποιο λόγο δεν όρισαν το παιχνίδι στο γήπεδο της Ερμούπολης??? Και άφησαν μια ομάδα να ταξιδεύει με κακοκαιρία, να σκορπάει ένα σεβαστό ποσό σε τέτοιους δύσκολους καιρούς και να απαιτούν να ξαναπάει για τα υπόλοιπα εξήντα λεπτά??? Και το τραγικότερο ήταν ότι εκείνη την ημέρα ήταν στο γήπεδο και οι υπεύθυνοι για την διεξαγωγή του πρωταθλήματος και δεν έδωσαν μια λύση… Παντελώς ανεύθυνοι δυστυχώς!
Μ.L. Ας επιστρέψουμε όμως σε παρακαλώ στο παιχνίδι με το Φιλώτι, γιατί μου κάνει εντύπωση τα όσα λες για τους αντιπάλους σας και την αγριότητά τους!
Β.Κ. Δυστυχώς έτσι τα βίωσα τα γεγονότα και ήταν φορές μες στο παιχνίδι που σκεφτόσουν να πας στη μπάλα γιατί δεν ήξερες από πού θα σου έρθει. Δεν ήταν βέβαια όλα τα παιδιά από το Φιλώτι τόσο εκτός εαυτού. Πολλές φορές και το (4) νομίζω αλλά και το (9) λειτούργησαν σαν πυροσβέστες αλλά δυστυχώς ήταν μειοψηφία! Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω με πιο σκεπτικό, στη τελευταία φάση του παιχνιδιού, και ενώ ο διαιτητής έχει σφυρίξει για θέατρο, το (5) κάνει κεφαλοκλείδωμα και αρχίζει το (3) της Μήλου στις μπουνιές!!!!! Προς τιμήν του βέβαια μετά το παιχνίδι έρχεται στα αποδυτήρια και του ζητάει συγγνώμη… αλλά τι να το κάνω? Παρεμπιπτόντως, στη φάση αυτή ο διαιτητής δίνει δεύτερη κίτρινη στο παίκτη της Μήλου για θέατρο και κίτρινη στον τερματοφύλακα! ΤΙΠΟΤΑ άλλο!
Μ.L. Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι ο διαιτητής ήταν σαν να μην υπήρχε στο παιχνίδι?
Β.Κ. Για τον συγκεκριμένο διαιτητή αλήθεια δεν ξέρω τι να πρωτο θυμηθώ! Πέρυσι σε ένα παιχνίδι με τον Νηρέα στην Πάρο, όταν φεύγαμε για τα αποδυτήρια, του είχα πει ότι είναι επικίνδυνος για την σωματική ακεραιότητα των παικτών και να τα παρατήσει για να μην χτυπήσει κανένας άνθρωπος. Δυστυχώς μετά από ένα χρόνιο επιβεβαιώθηκα με τον πλέον επιβλητικό τρόπο! Κατάφερε με την ανοχή που έδειχνε να καταλήξει ένας ποδοσφαιριστής στα επείγοντα περιστατικά και στη συνέχεια στο χειρουργείο! Ο συγκεκριμένος βέβαια άνθρωπος δεν είναι η πρώτη φορά που φέρεται έτσι, τουλάχιστον στη δικιά μας ομάδα. Έξι με επτά χρόνια παλαιότερα ο συγκεκριμένος κύριος μας έκοψε το δρόμο προς τα μπαράζ με πέναλτι που εφεύρε κάπου στο ογδοηκοστό λεπτό και ενώ είχαμε προηγηθεί στο εβδομήντα! Πέρυσι στην πρώτη αγωνιστική, και ενώ ήμασταν στο 1-1 με τον Πανθηραιό, στο ενενήντα λέει «δύο λεπτά καθυστερήσεις». Το παιχνίδι το έληξε στο 98 μόλις έκανε η ομάδα της Σαντορίνης το 1-2… Φέτος στο παιχνίδι με την Άνω Σύρο, όντας επόπτης, μετά από δική του προτροπή, ο διαιτητής αποβάλει τον Παναγιώτη Τσιριγωτάκη με απευθείας κόκκινη γιατί λέει έβρισε και χτύπησε εκτός φάσης… Το βίντεο είναι στη διάθεσή σας για να δείτε τουλάχιστον ποιος χτύπησε εκτός φάσης! Δεν μου έρχονται πρόχειρα άλλα περιστατικά στο μυαλό αλλά πιστεύω να σας κάλυψα. Ξέρετε κάτι? Στην αρχή πίστευα ότι είναι κακός διαιτητής και ότι δεν κάνει. Όσο περνούσε όμως ο καιρός, πιστεύω ότι πιθανό να εξυπηρετεί κάποια συμφέροντα τρίτων, γιατί αλλιώς αυτές του τις αποφάσεις και την αλαζονική του συμπεριφορά δεν μπορώ να την εξηγήσω!
M.L. Ακούγοντάς σε όμως κάποιος, μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι όλα αυτά τα λες εξαιτίας των άτυχων αποτελεσμάτων που είχατε σαν ομάδα. Και η πικρία που βγάζεις μπορεί να προέρχεται από το ότι η ομάδα δεν παίρνει σφυρίγματα. Δηλαδή ότι και εσείς θέλετε κατά κάποιο τρόπο την βοήθεια της διαιτησίας.
Β.Κ. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Δεν είπα ποτέ ότι θέλω την βοήθεια της διαιτησίας και δεν θέλω να βγω σαν ο θιγμένος της υπόθεσης. Γιατί σίγουρα έχει ευνοηθεί η ομάδα μου κάποιες φορές σε βάρος κάποιας άλλης. Αλλά πρέπει να διαχωρίζουμε κάποια πράγματα. Οι διαιτητές είναι άνθρωποι και είναι πολύ πιθανό να κάνουν και κάποια λάθη. Είναι απολύτως κατανοητό. Αν όμως γίνετε κάτι συνέχεια και συνέχεια τότε το θέμα πηγαίνει αλλού. Ο διαιτητής στη δικιά μας κατηγορία, όπου οι περισσότεροι αθλητές είναι ερασιτέχνες, θα πρέπει κατά πρώτο λόγο να προστατεύει τους αθλητές και κατ’ επέκταση το παιχνίδι. Δεν ΠΡΕΠΕΙ να επιτρέπει το βίαιο παιχνίδι γιατί αν κάποιος χτυπήσει θα αντιμετωπίσει δυσκολίες στη καθημερινή του ζωή. Στη περίπτωση του φίλου μας του Αντώνη, το ότι θα κάνει να παίξει ποδόσφαιρο αρκετό καιρό περνάει σε δεύτερη μοίρα. Με νοίκια να τρέχουν, με περικομένους μισθούς και ζώντας μακριά από την οικογενειακή του εστία, το ότι θα ξαναπάει στη δουλειά μετά από ένα μεγάλο διάστημα, ΠΡΕΠΕΙ να κάνει μερικούς κυρίους(;) να ξανασκεφτούν μερικά πράγματα και να αναπροσαρμόσουν τα σχέδιά τους. Τι ποδόσφαιρο κύριοι θέλετε? Τι διαιτησία θέλετε? Τί επίπεδο αθλητισμού θέλετε και τί θέλετε να περάσετε στις επόμενες γενιές αθλητών που ακολουθούν. Γιατί μέσα από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, την εκάστοτε φιλοξενία κάθε νησιού και την εκάστοτε συμπεριφορά των αρμοδίων, αποτελεί ένα κάδρο που αντικατοπτρίζει τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ του κάθε νησιού.
M.L. Κλείνοντας αυτό τον εποικοδομητικό διάλογο, θα ήθελα να μου πεις λίγα λόγια και για την ομάδα και την προσπάθεια που καταβάλετε από όλους όσους ασχολούνται με τον Παμμηλιακό.
Ο Παμμηλιακός είναι μία ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξης. Τα περισσότερα παιδιά που είναι τώρα στην ομάδα έχουμε ξεκινήσει από τις ακαδημίες του συλλόγου. Έτσι είμαστε όλοι δεμένοι και κυρίως ΦΙΛΟΙ. Παίζουμε πολλά χρόνια μαζί και σιγά σιγά πιστεύω ότι η ομάδα το δείχνει και στο γήπεδο αυτό. Όλοι όσοι ασχολούνται με την ομάδα όλα αυτά χρόνια, από τον μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο αθλητή, τους προπονητές, τα μέλη του απαρτίζουν το συμβούλιο όλα αυτά τα χρόνια, τους χορηγούς, έδιναν και δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό! Ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την ομάδα και τους ευχαριστώ πραγματικά που σε κάθε παιχνίδι μας κάνουν να νοιώθουμε τόσο όμορφα. Από την πλευρά μας, όλοι οι αθλητές του Παμμηλιακού κάνουμε ότι μπορούμε καλύτερο, έτσι ώστε ο Παμμηλιακός όχι μόνο να είναι σε ένα υψηλό επίπεδο, αλλά και να διδάσκει ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
M.L. Βασίλη σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτή την συνέντευξη και ευχόμαστε τα καλύτερα για την ομάδα.
Β.Κ. Εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ και εύχομαι να είστε κοντά στην ομάδα και από το δικό σας πόστο.
