Ο νυν προπονητής της Nadezhda Orenburg, ο οποίος το 2010 όντας τεχνικός της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του Αθηναϊκού έφτανε στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το Eurocup κι έχοντας ως παίκτριά του την Κεχαγιά!
Ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος είναι μακράν ο καλύτερος προπονητής στον χώρο του γυναικείου μπάσκετ κι αυτό φαίνεται από τις διακρίσεις του. Μετά την τεράστια επιτυχία (κατάκτηση ευρωπαϊκού κυπέλλου και ρεκόρ Γκίνες) στον Αθηναϊκό είναι… πολίτης του κόσμου, αναλαμβάνοντας κατά καιρούς μερικές εκ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης, φτάνοντας μέχρι την Κίνα.
Μάλιστα, το 2006 ήταν στον πάγκο της εθνικής Ελλάδος γυναικών ως βοηθός του Κώστα Μίσσα, ενώ στο τεχνικό επιτελείο ήταν και ο πρώην προπονητής του ΑΟ Ερμούπολης και νυν της Νίκη Βόλου, ο Ανδρέας Μαύρος.
Το “SportCyclades” και ο συνεργάτης μας από την Αθήνα, ο Ιωάννης Νοταράς εντόπισε τον 51χρονο τεχνικό και του ζητήσαμε να μας πει δύο λόγια για την νυν αθλήτρια της ΑΕΣ, που από την νέα αγωνιστική περίοδο θα αγωνίζεται για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Α2 εθνική κατηγορία μπάσκετ γυναικών.
«Πάντα ήταν ένα κορίτσι σοβαρή και πειθαρχημένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Δικαιουλάκος και πρόσθεσε: «Στον τότε Αθηναϊκό με τα πολλά ονόματα είχε αποδεχτεί πλήρως τον ρόλο της αν και είχε έρθει με περγαμηνές μεγάλης σκόρερ. Τότε την θέλαμε κυρίως για άλλα πράγματα και φυσικά με τις τόσες καλές παίκτριες που υπήρχαν όπου ο χρόνος όλων ήταν μειωμένος, ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα. Ίσα-ίσα που το μυαλό της ήταν πάντα στο αν κερδίζει η ομάδα και τίποτε άλλο. Τα αναφέρω όλα αυτά για να αναδείξω και την ποιότητα του χαρακτήρα της γιατί το πόσο καλή παίκτρια είναι φαντάζομαι είναι γνωστό σε όλους».
Όσο για το τι έχουν να μάθουν δίπλα τους, οι νεαρές αθλήτριες της κυκλαδίτικης ομάδας; «Χαίρομαι αφάνταστα που παίζει ακόμα καθώς αρκετές παίκτριες από την τότε ομάδα του Αθηναϊκού έχουν σταματήσει την καριέρα τους. Και λέω ότι χαίρομαι γιατί κυρίως τα νέα κορίτσια έχουν να μάθουν πολλά δίπλα της, σε θέματα σοβαρότητας, αφοσίωσης, προπόνησης, νοοτροπίας, όσο και σε θέματα τεχνικής».
Και κατέληξε: «Αν και είμαι στο εξωτερικό τα τελευταία δέκα χρόνια, εν τούτοις πάντα παρακολουθώ τα τεκταινόμενα του μπάσκετ στην Ελλάδα, και λόγω της Ζωής η Σαντορίνη, εκτός από τόπος διακοπών μου θα είναι και μια από τις ομάδες όπου θα παρακολουθώ ανελλιπώς».