Τότε είχε ακουστεί το όνομα ''Αετός Σίφνου'' , αλλά ο Πανσιφναϊκός ήταν το όνομα που επικράτησε κατά κράτος και όπως σημαίνει και το πρώτο συνθετικό (παν) θα ήταν η ομάδα όλου του νησιού.
Μπροστάρηδες σε εκείνη την προσπάθεια ήταν όλο το νησί, ανεξαρτήτως που πίστεψε το όνειρο της αναγέννησης του ποδοσφαίρου της Σίφνου και κυριολεκτικά η δουλειά του χτισίματος του συλλόγου και του γηπέδου πέρασε από τα χέρια όλων.
Το spotcyclades.gr θυμάται με νοσταλγία εκείνες τις μέρες, με τον Δημήτρη Ντόλκα να καλύπτει ανελλιπώς το ρεπορτάζ, έχοντας καθημερινή εποχή με κάποιους από τους πρωτοπόρους. Ανάμεσα τους και δύο ποδοσφαιριστές που μετέπειτα έγιναν και οι αρχηγοί του Πανσιφναϊκού. Ο Νίκος Κάραβος και ο Αντώνης Ατσόνιος... εμείς βρήκαμε τον τελευταίο 8 χρόνια μετά από εκείνες τις μέρες.
*Φωτογραφία με τους Νίκο Κάραβο και Αντώνη Ατσόνιο από την πρώτη μέρα που μπήκαν τα μηχανήματα στο γήπεδο.
Ο Αντώνης Ατσόνιος έβαλε τα πάντα σε αυτή την προσπάθεια και πολύ περισσότερο τα πόδια του, όπου και του βγήκε ένα προβληματάκι το οποίο όμως ήδη έχει αρχίσει να ξεπερνιέται και στα 43 του πλέον θέλει να επιστρέψει στο τερέν για αν εκπληρώσει ένα όνειρο. Ποιο είναι αυτό το όνειρο; Μα φυσικά να παίξει συμπαίκτης με τον 14χρονο γιο του Φώτη.
«Είναι ωραίο να προπονούμαι και να παίζω στην ίδια ομάδα με το γιο μου και να έχουμε και τις ποδοσφαιρικές μας κόντρες», είπε πάνω σε αυτό ο Αντώνης Ατσόνιος.
Όσο για τον Πανσιφναϊκό και τη σεζόν που πέρασε, ο έμπειρος των γηπέδων, τόνισε:
«Αφήνουμε πίσω μας μια δύσκολη χρονιά για τον Πανσιφναϊκό και ξεκινάμε μια εξίσου δύσκολη και απρόβλεπτη σεζόν. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον κορονοϊό. Η ομάδα μας έχει ξεκινήσει με αργά αλλά σταθερά βήματα μια αξιοπρεπή και με χαμηλό όριο ηλικίας προσπάθεια ώστε να παίξει σωστό ποδόσφαιρο ανεξαρτήτου αποτελέσματος. Αυτά τα παιδιά θα γίνουν καλύτερα από εμάς γιατί έχουν το ταλέντο όπως κι εμείς οι πιο παλιοί, αλλά πλέον έχουν παραστάσεις και το κυριότερο ομάδα και προπονητή να τους καθοδηγεί».
Ο Ατσόνιος ανυπομονεί να πατήσει και πάλι το τερέν του γηπέδου “Δώρα και Γιώργιος Συγγελίδης” στη Σίφνο, αναμένοντας βέβαια την πλήρη αποκατάσταση του ποδιού του, αλλά αυτό που κρατάμε είναι σίγουρα η ποδοσφαιρική του αξία, αλλά και η αγάπη που τρέφει για τον σύλλογο και γενικότερα για το ποδόσφαιρο. Ο Αντώνης Ατσόνιος έχει υπάρξει επί σειρά ετών παίκτης του Άρη Αμφιάλης και εκτός τον Πανσιφναϊκό έχει πραγματοποιήσει και ένα πέρασμα από τον ΑΟ Σερίφου. Ο ίδιος βλέπει την ομάδα σαν οικογένεια και τη συμμετοχή του ως μία μικρή παρασπονδία, η οποία όμως μπορεί να συμψηφιστεί: « Μια από τις «παρασπονδίες» ηλικιακά είναι και η δική μου παρουσία στην ομάδα. Θεωρώ βέβαια ότι σε μικρά νησιά όπως η Σίφνος τουλάχιστον στην προπόνηση όλοι κάπου βοηθάμε. Ο Πανσιφναϊκος είναι το δεύτερο μου σπίτι, όσο περίεργο κι αν ακούγεται και θέλω να είναι μια οικογένεια».
Τον ρωτήσαμε τη σημαίνει ο Πανσιφναϊκός για το νησί και εκείνος απάντησε: «Ο Πανσιφναϊκος έδωσε ζωή στα αθλητικά δρώμενα του νησιού. Κυρίως τα πρώτα χρόνια και ενεργοποίησε πολλούς αθλητές και μη... μικρούς και μεγάλους να ασχοληθούν είτε ενεργά ως ποδοσφαιριστες είτε σαν φίλαθλοι».
Όσο αφορά την ακαδημία και το νέο αίμα, ο Αντώνης μίλησε για τα άλματα προόδου που κάνουν τα παιδιά, εκφράζοντας βέβαια το παράπονο του: «Κοιτώντας την ακαδημία μας νομίζω βαδίζουμε καλά και η δουλειά που γίνετε θα φανεί τα επόμενα χρόνια. Μέχρι σήμερα έχω δει πολλά παιδιά να έρχονται τις πρώτες μέρες και να μην βρίσκουν τη μπάλα και τελειώνοντας η σεζόν να έχουν κάνει άλματα προόδου. Το παράπονο μου είναι από τους γονείς που δεν ενδιαφέρονται και τόσο ούτε να έρθουν να δουν τα παιδιά τους ούτε τους αγώνες . Η αλήθεια βεβαία είναι ότι όλοι αυτοί οι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σύλλογοι έχουν αυτά τα προβλήματα, κυρίως οικονομικά και ακολουθούν και τα υπόλοιπα. Εμείς δεν θέλουμε πολύ χρήμα ίσα να βγαίνει η χρονιά... ούτε μεταγραφές, ούτε τίποτα, μόνο ντόπια προϊόντα (χαχαχα)».
Κλείνοντας, ο Αντώνης Ατσόνιος έστειλε τις ευχές του, αλλά παράλληλα και ένα μικρό αίτημα προς την ΕΠΣ Κυκλάδων και τους προπονητές των Μικτών ομάδων: «Ως μικρή επιβράβευση της δουλειάς που κάνουμε, θα ήθελα κάποια στιγμή να δω μία κλήση από τους ενωσιακούς προπονητές για κάποιο από τα παιδιά μας. Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά πάνω από όλα, αλλά και για εμάς και τους γονείς. Εύχομαι καλή αρχή σε όλες τις ομάδες, με υγειά και θετική ενέργεια».
