«Δύσκολη, αλλά ευτυχής χρονιά με τρεις ομάδες σε εθνικές κατηγορίες», είχε δηλώσει ο πρώην πρόεδρος της Ένωσης, ο Λώρης Σαλάχας. Και δεν είχε κι άδικο… Ένας αντίπαλος, όμως και μάλιστα “αόρατος” έκανε την εμφάνισή του με συνέπεια να διακόψει κάθε αθλητική δραστηριότητα ανά τον κόσμο και ανά άθλημα.
Η πανδημία του κορονοϊού… πέρασε το κατώφλι και στη χώρα μας κι έτσι ο αθλητισμός μπήκε στο “ψυγείο”. Η επανέναρξη των πρωταθλημάτων της Α2 γυναικών που συμμετέχει η ΑΕ Σαντορίνης, της Β’ εθνικής ανδρών που συμμετέχει ο ΑΠΑΣ “Τα Φανάρια” και της Γ’ εθνικής ανδρών που συμμετέχει ο ΑΟ Μυκόνου πολύ δύσκολα θα πραγματοποιηθεί.
Τα στελέχη των τριών αυτών σωματείων φαίνεται πως έχουν αρχίσει να το συνειδητοποιούν με τις πιθανότητες της επανέναρξης να μοιάζουν πλέον λίγες, αφού ο χρόνος περνάει και δεν υπάρχουν ουσιαστικές αποφάσεις. Ο Φεβρουάριος έφυγε, ο Μάρτης ήρθε και το τοπίο παραμένει θολό, οπότε είναι πολύ πιθανό η χρονιά να διακοπεί οριστικά
Υπάρχει, όμως και κάτι που προβληματίζει πολύ έντονα τους ανθρώπους του κυκλαδικού – κι όχι μόνο- μπάσκετ … Ο διαχωρισμός με την μία πλευρά να είναι οι ομάδες που έχουν αγώνες και προπονήσεις κι από την άλλη όλοι οι υπόλοιποι που απλά κοιτάζουν!!!
Μία αθλήτρια κι δύο αθλητές που κοσμούν το κυκλαδικό μπάσκετ μίλησαν στο “SportCyclades” και στον συνεργάτη μας, τον Ιωάννη Νοταρά για την όλη κατάσταση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα δίνοντας τις δικές τους απαντήσεις στις τέσσερις κοινές ερωτήσεις που δέχτηκαν.
Κατά αλφαβητική σειρά, για την αποφυγή των όποιων παρεξηγήσεων, η Ζωή Κεχαγιά της ΑΕ Σαντορίνης, ο Γιάννης Προδρόμου του ΑΠΑΣ “Τα Φανάρια” και ο Γιώργος Τσιάρας του ΑΟ Μυκόνου ανταποκρίθηκαν άμεσα στο κάλεσμα του αρχισυντάκτη του τμήματος μπάσκετ του σάιτ μας και τους ευχαριστούμε θερμά για την ιδιαίτερη τιμή μα να μας μιλήσουν. Ας τους απολαύσουμε λοιπόν με δηλώσεις που σίγουρα θα συζητηθούν!
- Καλώς, ή κακώς έχει γίνει ένας διαχωρισμός στο μπάσκετ με την μία πλευρά να είναι οι ομάδες που έχουν αγώνες και προπονήσεις κι από την άλλη όλοι οι υπόλοιποι που απλά κοιτάζουν. Θεωρείς πως αυτό είναι σωστό, ή λάθος;
ΖΩΗ ΚΕΧΑΓΙΑ: «Αυτό νομίζω δε μπαίνει καν σε συζήτηση. Καταρχάς είναι ΛΑΘΟΣ ο διαχωρισμός σε άνδρες γυναίκες. Η Α2 ανδρών κάνει προπονήσεις, η Α2 γυναικών δεν κάνει. Πως γίνεται αυτό; Για την Α1 μας έλεγαν πως είναι εταιρείες στους άνδρες και είναι αλλιώς στην Α2, τι διαφορά έχει σε ανδρικό και γυναικείο; Δε λέω για επίπεδο μπάσκετ, ή ενδιαφέρον γιατί αυτό δεν αφορά τον κορονοϊό. Άρα μιλάμε για ρατσισμό, ή για πλήρη αδιαφορία...».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ: «Θεωρώ ότι θα έπρεπε να υπάρχει μια κοινή πλεύση όσον αφορά τις κατηγορίες τις Α2, Β’, Γ’ εθνική γιατί σε όλη την Ευρώπη αυτό συμβαίνει!!! Δυστυχώς όμως εδώ δεν εφαρμόστηκε και θα έπρεπε οι αρμόδιοι της πολιτείας όσο και του ΠΣΑΚ να έβρισκαν μια κοινή λύση για όλες τι κατηγορίες καθώς και στην Β’, Γ’ εθνική υπάρχουν οικογένειες που ζουν αποκλειστικά από το μπάσκετ. Ας ελπίσουμε έστω και ετεροχρονισμένα να επανεξεταστεί διαφορετικά το θέμα και να ξεκινήσουν και οι υπόλοιπες κατηγορίες χωρίς να υπάρχει κανένας διαχωρισμός».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: «Όλοι μας βιώνουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση λόγω της πανδημίας. Θεωρώ ότι τα θέματα της παιδείας κατά βάση, αλλά και του αθλητισμού θα έπρεπε να τα αντιμετωπίζει η πολιτεία μας με μεγαλύτερο σεβασμό και υπευθυνότητα. Καταλαβαίνω τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά πολύ φοβάμαι ότι οι συνέπειες όλου αυτού του λουκέτου που έχει μπει σε κάθε είδος δραστηριότητα θα τις βρούμε μπροστά μας. Δυστυχώς το αναπτυξιακό μας πρόγραμμα σαν χώρα έχει μπει στον πάγο και αυτό είναι πολύ άσχημο για όλα τα παιδιά».
- Σε ένα πιθανό τετ α τετ με αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις, τι θα τους έλεγες;
Ζ.Κ.: «Ρίχνω την ευθύνη μόνο στην Ομοσπονδία γιατί αυτή υποτίθεται μας εκπροσωπεί και ενδιαφέρεται για το μπάσκετ και τους αθλητές. Υποτίθεται όμως... Αν φυσικά μαζί με την διακοπή πρωταθλημάτων υπήρχε και διακοπή λειτουργίας της ΕΟΚ, ή παύση πληρωμών στην Ομοσπονδία και τους άγγιζε το πρόβλημα αμέσως θα ξεκινούσαν όλα… Αυτό που θα τους έλεγα λοιπόν ήταν να βάζανε έστω για μια ημέρα τον εαυτό τους στην θέση όλων αυτών των αθλητών που με αγωνία και κακή ψυχολογία περιμένουν να ακούσουν κάποιο νέο για το μέλλον τους...».
Γ.Π.: «Σε ένα πιθανόν τετ- τετ με του αρμόδιους φορείς θα τους πρότεινα να βρεθεί μια καίρια λύση γιατί όπως αντιλαμβανόμαστε ο κορονοϊός είναι ένα κομμάτι πλέον της ζωής μας. Μια λύση θα ήταν να υπάρξει μια ασφάλιση γενική για όλους τους αθλητές ώστε να μπορούν και αυτοί να εισπράξουν μια βοήθεια από την πολιτεία τώρα που στην ουσία υπολειτουργούν».
Γ.Τ.: «Αντιλαμβάνομαι ότι όλοι οι αρμόδιοι για αυτές τις αποφάσεις λειτουργούν με γνώμονα την υγεία παίρνοντας το ελάχιστο ρίσκο. Θα έβαζα στο τραπέζι της συζήτησης το ψυχολογικό κομμάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό όπως επίσης και το βιοποριστικό. Σίγουρα υπάρχουν λύσεις, σίγουρα μπορεί να βρεθεί ένας τρόπος να ξεκινήσουν όλα με ασφάλεια. Μπορώ να σας καταθέσω προγράμματα που δουλεύουν στο εξωτερικό με μεγάλη υπευθυνότητα αποσκοπώντας στη συνολική υγεία του ανθρώπου (πνευματική-σωματική)».
- Σε ατομικό επίπεδο τι κάνεις για να μπορέσεις να διατηρήσεις το σώμα σου σε όποιο αγωνιστικό επίπεδο μπορείς;
Ζ.Κ.: «Σε ατομικό επίπεδο και με δεδομένο ότι τα γήπεδα είναι κλειστά, το βάρος πέφτει στα ατομικά προγράμματα και στα ατομικά αθλήματα. Αλλά όπως και να έχει αυτό δεν συγκρίνεται με την ομαδική προπόνηση γι’ αυτό και πλέον θεωρώ πως θα είναι καταστροφικό για τους αθλητές-αθλήτριες να αρχίσουν τα πρωταθλήματα πάλι. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τραυματισμών».
Γ.Π.: «Εγώ προσωπικά προπονούμαι προσπαθώ να κρατηθώ σε όσο καλύτερη φόρμα και κατάσταση μπορώ!!! Φυσικά πάω και παίζω μπάσκετ όσο το επιτρέπουν τα πρωτόκολλα σε ανοιχτά γήπεδα. Θεωρώ προσωπικά ότι η χρονιά είναι χαμένη και θα πάμε από τον Σεπτέμβριο. Πρέπει να έχουμε υγεία, να προστατευόμαστε και όλα τα άλλα θα έρθουν».
Γ.Τ.: «Είμαι τυχερός γιατί μπορώ και δουλεύω σε ικανοποιητικό επίπεδο σε προσωπικό μου χώρο. Αλλά μου έχει λείψει τόσο πολύ η επαφή με τους συμπαίκτες μου και τους ανθρώπους της ομάδας μας. Στη Μύκονο είμαστε μια παρέα μια οικογένεια και αυτό είναι που με στεναχωράει πιο πολύ».
- Όλοι λένε πως η χρονιά είναι χαμένη, θεωρείς πως μπορεί να υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ;
Ζ.Κ.: «Η χρονιά από την στιγμή που δεν ξεκίνησε στις αρχές Ιανουάριου, που και πάλι μετά από δύο μήνες αποχής θα ήταν δύσκολο, έχει τελειώσει πλέον. Το μόνο φως στο τούνελ είναι οι επερχόμενες εκλογές που εύχομαι να είναι η αρχή του τέλους αυτής της κατάστασης που ζει το μπάσκετ τα τελευταία χρόνια».
Γ.Π.: «Σίγουρα υπάρχει φως στο τούνελ αρκεί να θέλουν οι αρμόδιοι να το δουν δεν είναι μόνο η Α1 και Α2. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός είναι η καρδιά του πολιτισμού και όσο νωρίτερα το καταλάβουν θα είναι προς όφελος όλων μας».
Γ.Τ.: «Από φύση μου είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Σίγουρα πιστεύω ότι μπορεί γίνει κάτι έστω και την ύστατη στιγμή. Αρκεί να υπάρχει θέληση από όλους μας. Ό,τι και να γίνει πάντως η Μύκονος ήρθε για να πρωταγωνιστήσει και να φτάσει εκεί που οι άνθρωποι της ομάδας ονειρεύονται. Και πιστέψτε με οι Μυκονιάτες ξέρουν να πραγματοποιούν τα όνειρα τους. Εύχομαι σε όλους δύναμη και υπομονή».
