Θα εστιάσουμε, ωστόσο, σε μία παράμετρο που αποτελεί ακόμα και τώρα σημείο διχογνωμίας και αφορμή άρσης της συνέχειας της διοργάνωσης πριν λίγες μέρες. Αναφέρομαι στο υγειονομικό πρωτόκολλο.
Όταν το Δεκέμβριο η διοργάνωση κρεμόταν «επί ξυρού ακμής», προέκυψε από τη ΓΓΑ ύστερα από πιέσεις και αντιπαραθέσεις, ένα ιατρικό πρωτόκολλο προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις των συλλόγων της Volleyleague και όχι των ιατρικών διαγνωστικών αρχών. Σε αυτό συνηγόρησε η Ομοσπονδία η οποία χαϊδεψε τα αυτάκια των συλλόγων και με περίσσιο λαϊκισμό έβαλε σε προτεραιότητα τις απαιτήσεις των μπατιρο-συλλόγων παρά την ορθή ιατρική πρακτική. Να εξηγήσουμε αναλυτικά :
Η σύγχρονη διάγνωση της Covid 19 γίνεται με δύο μεθόδους, τη μέθοδο PCR (Polymerase Chain Reaction) και τη μέθοδο της ανοσοχρωματογραφίας ως rapid test. Η πρώτη είναι μέθοδος αναφοράς, ήταν μία επανάσταση στο χώρο της μοριακής διάγνωσης και χάρισε στον εμπνευστή της (Kary Mullis) βραβείο Nobel το 1993. Η δεύτερη, είναι μία έξυπνη μέθοδος που επιτάχυνε και απλοποίησε την ποιοτική διάγνωση πολλών παραμέτρων. Στην ιατρική, κάθε μέθοδος διάγνωσης έχει το ρόλο της και η χρήση της εξαρτάται από το περιστατικό, τη στιγμή και τις συνθήκες.
Η μέθοδος PCR είναι πιο ευαίσθητη, ως μέθοδος αναφοράς, αλλά όπως συνέβη τους πρώτους μήνες της πανδημίας, το κόστος και οι λίγοι διαθέσιμοι μοριακοί αναλυτές δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν τον όγκο των δειγμάτων που απαιτούνταν για να έχουμε ένα μεγαλύτερο στατιστικό δείγμα. Τα rapid tests κάλυψαν αυτό το κενό και έδωσαν μία σαφή εικόνα στους συμπτωματικούς αλλά και σε αρκετούς ασυμπτωματικούς. Ωστόσο, επειδή το ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο αναπτυσσόταν πολλές φορές αρκετές μέρες μετά τη μετάδοση (διαφορετικός ρυθμός σε κάθε περίπτωση), υπήρχαν και πολλά ψευδώς αρνητικά δείγματα.
Όταν ξεκίνησε το πρωτάθλημα το Γενάρη, οι αγώνες ορίστηκαν να γίνονται Τετάρτη – Σάββατο. Οι ομάδες όφειλαν να κάνουν 2 μέρες πριν το νέο αγώνα rapid test βάσει του ιατρικού πρωτοκόλλου. Επίσης, αρκούσε και ένα test μέσα σε μία εβδομάδα. Αν κάποια αθλήτρια είχε προσβληθεί σε κάποιο αγώνα (ή έκτος αγώνα) θα ήταν αδύνατο ένα rapid test να ανιχνεύσει μέσα σε δυο μέρες τη θετικότητα του δείγματος. Ακόμα και αν «έπιανε» κάποια (προφανώς από τον προτελευταίο αγώνα) δεν θα γινόταν το ίδιο με τις συναθλήτριές της οπότε η άγνοια θα ήταν γενικευμένη. Με απλά λόγια, ο ρυθμός των εξετάσεων με rapid tests δεν μπορούσε να ακολουθήσει το ρυθμό των αγώνων ώστε να υπάρξει ακριβής διάγνωση. Ένα απόλυτα λάθος πρωτόκολλο που δεν έγινε με γνώμονα την υγεία και τα επιδημιολογικά δεδομένα αλλά την αδυναμία των περισσότερων ομάδων να ανταποκριθούν στο κόστος των PCR.
Εδώ γεννιούνται διάφορα ηθικά θέματα. Ένα ιατρικό πρωτόκολλο, ειδικά σε μία τόσο σοβαρή συνθήκη όπως είναι η covid 19, οφείλει να υπηρετήσει χωρίς εκπτώσεις τις αρχές της ορθής διάγνωσης, της πρόληψης και εν τέλει της υγείας των μελών και του περιβάλλοντός τους. Η υγεία δεν είναι αλά καρτ, δεν θυσιάζεται σε μικροπολιτικές, δεν προσαρμόζεται σε συμφέροντα. Η εφαρμόζεις ένα σωστό πρωτόκολλο ή διακόπτεις το γαμίδι το πρωτάθλημα. Έτσι κι αλλιώς στραβά ξεκίνησε.
Αναρωτιέται λοιπόν κάποιος, πως ολόκληρη ΓΓΑ ενέκρινε τέτοιο πρωτόκολλο που θα απέρριπτε πρωτοετής φοιτητής ιατρικής. Αναρωτιέται επίσης κάποιος πως αποδέχθηκε ολόκληρη ομοσπονδία, με ιατρικό εκπρόσωπο, αυτό το έκτρωμα. Η εύλογη απάντηση είναι πως όταν επί 1μιση μήνα υπήρξαν από τους θεσμούς και τα σωματεία κωλυσιεργίες, παρασκήνιο για την έναρξη του πρωταθλήματος, δουλοπρέπεια και μικροπολιτική, ένα ιατρικό πρωτόκολλο δεν θα μπορούσε παρά να είναι και αυτό λειψό και ανεπαρκές. Ταυτόσημο με την ποιότητα των συντελεστών αυτού του αθλήματος.
Μπορεί κάποιος αλήθεια να μπει στη θέση της νεαρής αθλήτριας που πρόσφατα έψαχνε κρεβάτι για τους 2 γονείς της όταν αμέριμνη τους μετέδωσε κορωνοϊό; Να μπει στη θέση μέλους τεχνικού team που νοσεί σε βαθμό επικίνδυνο; Μπορεί κάποιος ανόητος που θα διεκδικήσει αύριο ψήφο στις εκλογές της ΕΟΠΕ να εξηγήσει πως θα νιώσει αν υπάρξουν παράπλευρες απώλειες σε συγγενικά πρόσωπα αθλητριών και προπονητών;
Οφείλω να παραδεχθώ, ωστόσο, ότι μέσα σε όλο αυτό το λάθος σκηνικό, υπήρξαν μεμονωμένες περιπτώσεις που σύλλογοι έβαλαν σε προτεραιότητα την υγεία των μελών τους χρησιμοποιώντας σχολαστικά μοριακά τεστ θυσιάζοντας τις οικονομικές τους αντοχές. Αντίθετα, υπήρξαν και σύλλογοι που κουτοπόνηρα απέκρυψαν θετικά κρούσματα ή δεν έδωσαν σημασία σε ύποπτες περιπτώσεις.
Τελικά η υγεία είναι αδιαπραγμάτευτη αξία ή βασίζεται στο φιλότιμο και την ευαισθησία του εκάστοτε παράγοντα; Είναι μία άυλη συνθήκη που την αγνοούμε όταν δεν μας αγγίζει ή μία πραγματικότητα που πρέπει να προλαμβάνουμε και να σεβόμαστε προληπτικά; Όταν τα καλοκαίρια οι σύλλογοι υποδέχονται τις αθλήτριες λέγοντας «Καλώς ήρθες στην οικογένειά μας» θα πρέπει να το τηρούν κιόλας. Έχουν άμεση ευθύνη για την αποδοχή αυτού του πρωτοκόλλου, θα έπρεπε να ζητήσουν επιδότηση ή κατάργηση. Δεν εκπλήσσομαι για τίποτα πλέον στο γυναικείο βόλλεϋ, πάμε παρακάτω.
Γιώργος Νομικός Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
