Σαν να ήταν χθες. Να βλέπω μπροστά μου τον κύριο Κώστα Τσοχατζή να μας τρατάρει κιμπάρικα σε εκείνο το ουζερί στη Θεσσαλονίκη πριν 2 μήνες. Να μιλάμε για τον αγαπημένο του Ηρακλή στο βόλλεϋ (παράγοντας σε άντρες και γυναίκες), για τις νέες μεταγραφές, για αθλητικά, για πολιτική, για όλα. Μία ψυχοθεραπευτική συζήτηση που την είχε ανάγκη όλη η παρέα εκείνη την εβδομάδα. Δύο μέτρα σκαρί με αυθεντική φυσιογνωμία χωρίς δεύτερες ερμηνείες.

Τι ξαφνική η πρωινή είδηση. Δεν πρόλαβε να ξαναδεί το Μαρινάκι του να χαμογελάει, δεν προλάβαμε να ξανασμίξουμε για άλλη μία συνεστίαση.

Καλό σου ταξίδι κύριε Κώστα. 60 χρόνια ήταν τόσο λίγα. Μαρίνα, αφέσου στον κύκλο του θρήνου όσο αυτός κρατήσει. Στη συνέχεια, η δημιουργική μνήμη θα είναι το καλύτερο κατευόδιο.

Τα συλλυπητήριά μας.

Γιώργος Νομικός Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.