Είναι νωπά τα γεγονότα στο ίδιο γήπεδο στον πρώτο ημιτελικό των αντρών. Κάποια Ορκ προσπάθησαν να μπουκάρουν και ο ΠΑΟ τιμωρήθηκε να μην έχει κόσμο στον δεύτερο αγώνα. Ίσως αυτό του στέρησε την πρόκριση στον τελικό και κατά συνέπεια ένα Ευρωπαϊκό τρόπαιο. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ερασιτέχνη ΠΑΟ «απολογήθηκε» γι’ αυτή την επιλογή του.
Θα ανέμενε κανείς αυτό να γίνει μάθημα στα πράσινα (θα μπορούσαν να είναι κόκκινα, κίτρινα, μπλε) Γκρέμλιν και να έχουν ανάλογη συμπεριφορά. Αντ’ αυτού, να σου το καπνογόνο στο μικρό κλειστό γήπεδο χωρίς εξαερισμό. Και τι έγινε που κάποιοι έκαναν ολόκληρο ταξίδι να πάνε στο Μαρούσι με τα παιδιά τους; Kαι τι έγινε που κάποιος είχε έρθει από εξωτερικό, από επαρχία, από την άλλη άκρη της Αθήνας με 2 συγκοινωνίες; Εκείνη τη στιγμή η λέξη επιχείρημα ακυρώνεται από τα λεξικά και γίνεται αναδρομή στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους να δεις τι πήγε στραβά.
Εντύπωση όμως έκανε η προσέγγιση των δημοσιογράφων του SDNA που κάλυψαν γραπτά το γεγονός. Δεν έχει να κάνει με το μέσο αλλά με τη νοοτροπία. Αντί να στιγματίσουν το γεγονός και να μνημονεύσουν την πρόσφατη τιμωρία, αναλώθηκαν σε μία συνωμοσιολογική αντι-Ολυμπιακή υστερία. Τόσο φθηνή και τόσο αντιαισθητική. Είναι γνωστό ότι το SDNA κάνει καριέρα στο αντι-κόκκινο με κάθε τρόπο αλλά εκείνη τη μέρα, η όλη προσέγγιση ενός ευαίσθητου θέματος όπως η βία, ήταν αποκρουστική. Περιμένε κανείς, τουλάχιστον το βόλλευ, να έμενε μακριά από αυτή τη δημοσιογραφική αποφορά. Βλέπεις νέα παιδιά, όπως ο ΧΜ, στα πρώτα μπουσουλήματα της καριέρας τους να «χτίζουν» βιογραφικό από το πόση ΠΑΟφροσύνη θα πουλήσουν και το πόση αντικόκκινη χολή θα πετάξουν. Η αρθρογραφία τους τη νύχτα του Σαββάτου ήταν η επιτομή της οπαδικής νέο-δημοσιογραφίας που ακμάζει σε όλα τα μέσα και αυτός είναι ο λόγος του στιγματισμού της.
Είναι ενδεικτικό ότι ο προαναφερόμενος αγνόησε επιδεικτικά τις δηλώσεις της Α. Παπαφωτίου (που ο ίδιος πήρε στην κάμερα) και το βράδυ, στο κείμενό του, άφησε το θυμικό του να κυριαρχήσει της λογικής. Η Παπαφωτίου, έχοντας μία κοσμοπολίτικη κουλτούρα, εξέφρασε το ορθολογικό, το αντικειμενικό, το αυτονόητο. Όχι τη μικροκομματική, μίζερη αντιπαράθεση. Θα περίμενε κανείς, οι δηλώσεις της να είναι ο άξονας όλων των νοημόνων «πράσινων» γραφίδων εκείνης της νύχτας. Μάταια. Το τράχωμα είναι ανίατο για κάποιους. Ωστόσο, το κάρμα ήρθε να ακυρώσει τις νεόκοπες πρασινοιδεοληψίες μόλις μία μέρα μετά. Η επιλογή του ΟΑΚΑ για τον τρίτο τελικό ήταν μία βουβή παραδοχή του ρίσκου του Αγίου Θωμά από την ηλιθιότητα κάποιων.
Στους φερέλπιδες ρεπόρτερ μπασκετοβόλλευ του SDNA να πω τα εξής : Στη μνήμη έμειναν αυτοί που έγκαιρα έκαναν την ψυχανάλυσή τους και έβαλαν το οικουμενικό πάνω από το μικρο-οπαδικό. Κανείς δεν θα θυμάται μετά από μερικά χρόνια τον Νικολογιάννη, τον Νικολακόπουλο, τον Βασιλόπουλο. Θυμάται και θα θυμάται τον Χρήστο Ράπτη, τον Σταύρο Τσώχο, τον Διακογιάννη, τον Κωνσταντουδάκη, τον Σαμπράκο, τον Σπυρόπουλο. Αυτοί που γράφουν ανεβασμένοι στα κάγκελα της Λεωφόρου ή του Καραϊσκάκη, θα λησμονηθούν. Αν θέλουν να κάνουν στροφή προς την υπέρβαση θα χάσουν λίγα, θα κερδίσουν πολλά. Πρέπει όμως να το κάνουν έγκαιρα γιατί το στίγμα της λαϊκίστικης δημοσιογραφίας θα τους μείνει για πάντα. Ας εμπνευστούν από τον συγκάτοικό τους Αλέξη Σπυρόπουλο και όχι από την ανασφάλειά τους να γίνουν αρεστοί.
Γιώργος Νομικός Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
