Με τα όποια λάθη και τις όποιες αποκλίσεις της, το ισοζύγιο ήταν πάντα θετικό και η αίσθηση της σωστής επιλογής ακέραια. Υπήρξαν, ωστόσο, 2 φορές στα 30 αυτά χρόνια, το 2004 και το 2015, που η συνείδηση κυριάρχησε του θυμικού και οδήγησε αλλιώς το χέρι στο παραβάν. Ο πράσινος ήλιος δεν μπήκε στο φάκελο. Η επίγνωση όμως της αυτοκάθαρσης και της ωφέλιμης «τιμωρίας» ήταν αντίστοιχη πράξη πολιτικής ευθύνης.
Ένα κόμμα είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Ζει, εξελίσσεται, ακμάζει, παρακμάζει. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές που η συνειδητή «απιστία» από το κοινό του είναι αφορμή εσωστρέφειας, αυτογνωσίας και δημιουργικής εξέλιξης. Επιβάλλεται το δάσος να καεί για να ξαναφυτρώσει από την αρχή πιο δυνατό.
Παρατηρώντας τις τάσεις των εκλογών της Κυριακής, διαπιστώνω με μεγάλη θλίψη την έλλειψη αντίστοιχης συνείδησης του κοινού του κυβερνώντος κόμματος. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες ψηφοφόρων σε μία μεγάλη παράταξη : Αυτοί που προτάσσουν το εθνικό συμφέρον και αξιολογούν με επιχειρήματα την ανωτερότητά της έναντι των άλλων, αυτοί που ψηφίζουν με άξονα το «μη χείρον βέλτιστον», αυτοί που προτάσσουν το προσωπικό συμφέρον και τέλος, οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι που για οικογενειακούς και ιστορικούς λόγους δεν μπορούν να επιλέξουν κάτι άλλο. Σε ένα περιβάλλον απλής αναλογικής, θα ανέμενε κάποιος πως οι 3 πρώτες (τουλάχιστον) κατηγορίες να δράσουν ευέλικτα και να συναισθανθούν την τοξικότητα που εκπέμπει ο οργανισμός τους, ο οργανισμός Νέα Δημοκρατία. Να καταλάβουν ότι μεταλλάχτηκαν σε ένα διαπλέκόμενο διευθυντήριο που ελέγχει όλους τους άξονες εξουσίας : ενημέρωση, δικαιοσύνη, αστυνομία. Να καταλάβουν, εν τέλει, ότι ο υπόλοιπος κόσμος δεν λειτουργεί πλέον διαλεκτικά απέναντι στο κόμμα τους αλλά εμφανίζει αισθήματα μίσους, αντίστοιχα με παλαιότερες εποχές Εθνικού διχασμού. Δεν τους κρίνουν, απλά τους σιχαίνονται.
Αν όχι τώρα πότε; Πόσες περισσότερες αφορμές χρειάζεται ένας στρατευμένος γαλάζιος ψηφοφόρος για να «σπάσει» και να νιώσει άξιος της συνείδησής του; Η παράταξη που έβγαλε κάποτε Κωστή Στεφανόπουλο και Γεώργιο Ράλλη πρέπει να παίρνει το πρωτάθλημα με κάθε τρόπο και μέθοδο; Δεν έχει πλέον αξίες, δεν έχει δημοκρατική ευθύνη; Αν ο δείκτης αυτού του ερωτήματος είναι η στάση των ψηφοφόρων της, τότε μάλλον όχι. Κι όμως, είναι καρμική η ευκαιρία της απλής αναλογικής όπου το δίλημμα εμείς ή αυτοί δεν γίνεται μοιραίο άρα η επιλογή του διαφορετικού θα δρούσε ευεργετικά.
Σε δύο μέρες θα έχουμε εθνικές εκλογές. Η μαζική (με μικρές απώλειες) επικείμενη συστράτευση με μία κυβέρνηση που προκάλεσε απανωτές θεσμικές εκτροπές, υποδηλώνει τη χαμηλή κατά κεφαλήν δημοκρατική κουλτούρα του Έλληνα ψηφοφόρου. Το θεσμικό έπεται του συμφέροντος, η ντροπή υπολείπεται της αλαζονείας. Είναι μία προέκταση της λειτουργίας της Ελληνικής κοινωνίας όπου δρα πλέον σε όλες τις εκδηλώσεις του δημόσιου βίου χρησιμοθηρικά και με συναισθηματικό κενό.
Αν η ύπαρξη παράγκας υποκλοπών, αν η χειραγώγηση της υγείας με αφορμή την πανδημία, αν η χειραγώγηση του τύπου, αν, αν, αν … δεν είναι αφορμές κάθαρσης εκ μέρους του λαϊκού σώματος, τότε μπαίνουμε σε μία επικίνδυνη μετάλλαξη της δημοκρατίας όπου αιώνια θεσμικά κεκτημένα του Δυτικού πολιτισμού θα είναι αδιάφορα στην επιλογή ενός κόμματος εξουσίας. Οι δημοκρατικές εκτροπές θα είναι μέρος της κανονικότητας και αυτονόητες πράξεις κυβερνητικής διαχείρισης. Οι μεθαυριανές εκλογές, αν δεν προκύψει κάτι απρόσμενο, θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου σε αυτή την κατεύθυνση και θα είναι μία στιγμή αρνητικής καμπής στη σύγχρονη Ελληνική ιστορία. Μετά όλα θα αλλάξουν.
Λίγα χρόνια πριν, η Ελληνική κοινωνία αγωνιούσε με τη συμπτωματική άνοδο της Χρυσής Αυγής. Κοιτούσε στον καθρέφτη τις ατέλειές της και αναρωτιόταν. Ο σκόπελος ξεπεράστηκε εύκολα, ο ύφαλος όμως παραμένει. Ζουν ανάμεσά μας πολλοί κυρ Παντελήδες – φουκαράδες της ζωής και ψηλαφητές του Δημοκρατικού σκοταδισμού. Η τερατογένεση που ενδεχομένως προκύψει στις 22 Μαϊου θα είναι δική τους ευθύνη. Απέμειναν μόλις λίγες ώρες για να αποτραπεί. Καλή λευτεριά.
Γιώργος Νομικός Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
