Δεν ήξεραν βέβαια την παθολογική αγάπη των Ναουσαίων για την ομάδα τους και το ποδόσφαιρο.

Μπορεί να χρειάστηκε η επιστράτευση κάποιων, αρκετοί θυσίασαν προσωπικό και επαγγελματικό χρόνο, αλλά το «μόνη ποτέ δεν θα σ'αφήσω» ταιριάζει στα κίτρινα!

Μαζί με την αφοσίωση και την επαγγελματική δουλειά του Γιώργου Μοστράτου, που βρίσκει ανταπόκριση στη αναπτυγμένη ποδοσφαιρική αντίληψη που παραδοσιακά υπάρχει στην ομάδα, βγήκε το αποτέλεσμα.

Ο Νηρέας θα έχει μία αξιοπρεπή παρουσία στο πρωτάθλημα.

Χαρακτηριστικό του, ότι έχει κάποια στάνταρ στη λειτουργία του, όπου κι αν αγωνίζεται εντός η εκτός έδρας.

Ο Γ. Μοστράτος έχει βρει τον τρόπο να κρύβει τα όποια προβλήματα, κυρίως ενέργειας και ταχυδύναμης και να αξιοποιεί το περίσσευμα σε τεχνική και παραστάσεις.

Ταυτόχρονα είναι θαυμάσια η ένταξη και ο τρόπος που το σύνολο «εκμεταλλεύεται» τους μικρούς, που έχουν μία εξαιρετική ευκαιρία να βελτιωθούν.

Σε ένα άλλο πρωτάθλημα με πολλές αγωνιστικές, θα μίλαγα ευθέως για ερωτηματικά στη διάρκεια, γιατί το έλλειμμα σε βάθος του ρόστερ είναι πραγματικό.

Όμως στο δικό μας (2^ου ομίλου) των δέκα αγωνιστικών, το πρόβλημα αυτό μπορεί να διαχειριστεί.

Πιστεύω επίσης ότι με τα παιχνίδια ο Νηρέας θα βρει καλύτερο ρυθμό και θα μεγαλώσουν τα χρονικά διαστήματα, που θα παίζει καλό ποδόσφαιρο.

Η διοίκηση δείχνει να εγγυάται τα αναμενόμενα και γενικά βλέπω τους Ναουσαίους να διατηρούν το επίπεδο τους και ικανούς να κερδίσουν οποιονδήποτε από τον όμιλο στην καλή τους μέρα.

Εύχομαι να μην έχουν απώλειες σε έμψυχο υλικό, να διατηρήσουν την συγκρότηση τους και κυρίως να συνεχίσουν την ποιοτική δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες τους.

Δεν είναι μακριά η στιγμή που όλοι θα καταλάβουν την σπουδαιότητα της δουλειάς αυτής και ότι το μέλλον του συλλόγου είναι εξασφαλισμένο.

Στο κομμάτι των φιλάθλων περιμένω μεγαλύτερη ανταπόκριση, γιατί θεωρώ μικρή την τωρινή.

Θυμάμαι και κάτι Κυριακές πριν λίγα χρόνια που το γήπεδο είχε πολύ κόσμο και κάνοντας την σύγκριση κάτι με πιάνει...