Δεν το είχα ξαναδεί αυτό σε αγγλικά γήπεδα, τότε, αρχές δεκαετίας '70, που από την τηλεόραση γνωρίσαμε, ήρθαμε σ' επαφή με το πρωτάθλημα στο νησί. Ήταν Βορειοϊρλανδός, αυτό το χίπικο πράμα, μακρυμάλλης, ένας σκέτος Beatle, με πρόσωπο κινηματογραφικό και πόδια μπαλαρίνας.

Ένας χορευτής του ποδοσφαίρου. Αυτός ήταν ο Τζωρτζ Μπεστ, πραγματικά το «κάτι άλλο», το ξεχωριστό, η μεγάλη αδυναμία του Μαραντόνα. Ο θρυλικός ποδοσφαιριστής που τον συνέκριναν με τον Πελέ και τον Μαραντόνα. Η καριέρα του, όμως, στα γήπεδα και η ίδια η ζωή του ορίστηκε. Θυμόμαστε σήμερα, ημέρα του θανάτου του, πριν 11 χρόνια, 25 Νοεμβρίου το 2005, τον αρτίστα ποδοσφαιριστή Τζωρτζ Μπεστ και το μήνυμα που μας στέλνει από τον τάφο του. «Στη ζωή μου δεν ήμουνα εγώ, ήταν το ποτό που μ' είχε βάλει κάτω...».

Σταμάτησε τη μπάλα στα 27 του, τότε που τον διώξανε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ο ρεμαλισμός, μια ζωή μεθυσμένος.

Μετά το «τέλος» του από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έγινε περιοδεύων θίασος, έπαιξε ποδόσφαιρο υποτίθεται στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία, στη Νότιο Αφρική, στο Χονγκ Κονγκ. Έκλεινε συμφωνία με ομάδες στις οποίες δεν εμφανιζόταν, έπαιζε ένα-δυο ματς. Τον Οκτώβριο του 2003, πούλησε το κύπελλο του καλύτερου ποδοσφαιριστή, το 1968, για να αγοράσει σπίτι στην Κέρκυρα.

Ποτέ ο κόσμος δεν τον ξέχασε. Τον «Πέμπτο Μπητλ». Το αγγλικό ποδόσφαιρο πένθησε στο θάνατό του. Την ημέρα της κηδείας του φίλοι των «Μπέμπηδων» σήκωσαν πανό: «Maradona good, Pele better, George Best»...