Τότε που η γενιά των σημερινών 35άρηδων –τότε παιδιά του Γυμνασίου- διαδηλώναμε κάτω από τα γραφεία της τότε Κοινότητας Φηρών για να γίνει επιτέλους πραγματικότητα το Κλειστό Γυμναστήριο Σαντορίνης. 
Το γυμναστήριο πράγματι ξεκίνησε να κατασκευάζεται και πέρασαν κοντά 20 (!) χρόνια για να ολοκληρωθεί και να ανοίξει τις πύλες του στη νεολαία της Σαντορίνης και όχι μόνο. Και μαζί με τις ανοιχτές πύλες του γυμναστηρίου ήρθε και η «άνοιξη» του αθλητισμού στο κυκλαδίτικο νησί…
Η Σαντορίνη ποτέ δε φημιζόταν για τις επιδόσεις της στον αθλητισμό. Ήταν κυρίως γνωστή σε επίπεδο Κυκλάδων για τις ερασιτεχνικές ομάδες ποδοσφαίρου, με τον Πανθηραϊκό μάλιστα να αγωνίζεται στην Δ’ Εθνική κατηγορία για αρκετά χρόνια. Η κατασκευή όμως του κλειστού γυμναστηρίου άλλαξε την κατάσταση. Τα αθλήματα σάλας μπήκαν στο χάρτη του νησιού, ομάδες μπάσκετ και βόλεϊ όλων των ηλικιών δημιουργήθηκαν, μικροί και μεγάλοι γέμισαν το κλειστό είτε για να αθληθούν είτε για να παρακολουθήσουν τις προσπάθειες των ντόπιων αθλητών. Ένα από τα νέα σωματεία που ιδρύθηκαν ήταν ο ΑΟ Θήρας, ομάδα γυναικείου βόλεϊ που «γεννήθηκε» το καλοκαίρι του 2012. Τότε άρχισε να γράφεται η ιστορία…
Ούτε τέσσερα χρόνια δεν έχουν περάσει και ο ΑΟ Θήρας… Ας τα πάρουμε από την αρχή: Ανέβηκε από τα τοπικό πρωτάθλημα Κυκλάδων στην Α2 Εθνική κατηγορία, από την Α2 στην Α1 και στην 5η θέση, φέτος σκαρφάλωσε στην 3η θέση και πέρασε στα πλέι-οφ του πρωταθλήματος, του χρόνου… Ώπα φρένο, ξέρω βιάζομαι, αλλά μήπως έχω άδικο; Ημιτελικοί πρωταθλήματος κόντρα στον Παναθηναϊκό, πλεονέκτημα έδρας κόντρα στον Πανναξιακό στη μάχη για την 3η θέση που οδηγεί στην Ευρώπη, εκτός κι αν… Εκτός κι αν στον ημιτελικό κόντρα στο «τριφύλλι» γραφτεί μια ακόμα παραμυθένια ιστορία και η ομάδα που δεν έχει κλείσει ακόμα 4 χρόνια ζωής βρεθεί να διεκδικεί το πρωτάθλημα απέναντι στον Ολυμπιακό που έχει κερδίσει τους τελευταίους 3 τίτλους, το 2013, το 2014 και το 2015. Ναι το 2013, τότε που ο ΑΟ Θήρας έδινε ακόμα μάχες στο τοπικό Κυκλάδων…
Γιατί όχι όμως; Μήπως δεν έχουμε την Μπρίνκμαν, την παίκτρια-αποκάλυψη του φετινού πρωταθλήματος; Μήπως δεν έχουμε την Οικονομίδου, την Αρτακιανού, τη Βεργίδου, την Κιγιάκοβα, τη Γεωργιάδου, τη Μουντάκη, τη Βίντοβιτς και τις άλλες κοπέλες με μεγαλύτερη ή μικρότερη συμμετοχή; Μήπως δεν έχουμε προπονητή τον Απόστολο Οικονόμου, πρωταθλητή με την ΑΕΚ πριν μερικά χρόνια; Μήπως δεν έχουμε μία διοίκηση με όραμα και φιλοδοξίες που κάνει τα πάντα για να κρατήσει στην ομάδα σε υψηλό και ανταγωνιστικό επίπεδο; Και μήπως δεν έχουμε την πιο καυτή εξέδρα στο πρωτάθλημα, με το γήπεδο να γεμίζει σε κάθε ματς και την ατμόσφαιρα να θυμίζει περισσότερο γιορτή και πάρτι, παρά αθλητικό αγώνα;
Τι το ιδιαίτερο σημαίνει αυτή η ομάδα, θα ρωτήσει κάποιος; Μία ομάδα βόλεϊ είναι όπως οι άλλες, με προπονητές και παίκτριες όπως οι άλλες, με επιτυχίες και αποτυχίες, νίκες και ήττες όπως οι άλλες. Για την τοπική κοινωνία της Σαντορίνης όμως δεν είναι απλά μια αθλητική ομάδα. Είναι μια διαφήμιση για το νησί με τα παιχνίδια της να μεταδίδονται συχνά σε πανελλήνια μετάδοση, παιχνίδια τα οποία είναι το γεγονός του Σαββατοκύριακου για τους κατοίκους του νησιού. Οι οποίοι πριν τον ΑΟ Θήρας ίσως να μην παρακολουθούσαν καν βόλεϊ, ίσως να μην ήξεραν ότι τα σετ τελειώνουν στους 25 πόντους, ότι η κοπέλα με τη διαφορετική εμφάνιση είναι η λίμπερο, ότι στους 8 και 16 πόντους υπάρχει το τεχνικό τάιμ άουτ κλπ κλπ…
Όχι πια όμως. Τώρα οι πάντες ξέρουν τι σημαίνει διαγώνιος και κεντρική, μπλοκ και πρώτος χρόνος, σέρβις και υποδοχή. Οι πάντες ξέρουν τις παίκτριες με τα μικρά τους ονόματα και η κάθε εμφάνιση της ομάδας σε σχολεία και εκδηλώσεις προκαλεί χαμόγελα και ενθουσιασμό. Μέχρι που κάποιοι ρίχνουν και τις μεγάλες ιδέες: Να τις παντρέψουμε τις κοπέλες να μην τις χάσουμε! Και αλήθεια είναι ότι μνηστήρες υπάρχουν πολλοί και δεν εννοώ τους υποψήφιους γαμπρούς. Ακούγεται ότι Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ ενδιαφέρονται για τις πρωταγωνίστριες του ΑΟ Θήρας, ποιος ξέρει ίσως και ξένες ομάδες να παρακολουθούν τα ματς της ομάδας της Σαντορίνης…
Ξενοφών Φύτρος (footballer79.blogspot.gr)
