Μάρπησσα και Μάρμαρα δύο μεγάλα και ζωντανά χωριά της Πάρου, που συνορεύουν, εφάπτονται το ένα με το άλλο.
Τα δεδομένα με την πρώτη ματιά έμοιαζαν ευνοϊκά.
Θαυμάσιες γηπεδικές εγκαταστάσεις, ποδοσφαιρική παράδοση και κυρίως άριστη εφαρμογή στην πράξη, έστω κατ' ανάγκην.
Πέρυσι στην κοινή, προσωρινή όπως αποδείχθηκε, κάθοδο στο πρωτάθλημα, το κλίμα ήταν υποδειγματικό.
Ομοψυχία, άριστες σχέσεις μεταξύ των ποδοσφαιριστών, αγάπη για την ομάδα και τον κοινό στόχο.
Και όλα αυτά οφείλονται σχεδόν αποκλειστικά στους παίκτες και τον προπονητή.
Οι παράγοντες, μάλλον υπονόμευαν παρά υποστήριζαν το εγχείρημα.
Μάλιστα δύο φορές συνεδρίασαν για να διώξουν τον Τάσο Κοπανίδη και χρειάστηκε η αμέριστη στήριξη των ποδοσφαιριστών για να παραμείνει, ενώ οι φίλα προσκείμενοι παράγοντες χλεύαζαν από την κερκίδα τις προσπάθειες των παικτών.
Πολλοί ταυτίζουν την προσφορά με εξαργύρωση προσωπικών φιλοδοξιών και δεν αφήνουν χώρο σε κανέναν, που κάνει σωστά την δουλειά του.
Η δήθεν αγάπη για την ομάδα, είναι στην ουσία αγάπη για τον εαυτό τους.
Πρόοδος και επιτυχίες έχουν αξία μόνο όταν φαίνονται οι ίδιοι.
Φέτος οι εξελίξεις που περιμέναμε, δεν ήλθαν ποτέ.
Αντίθετα η περιοχή θα μείνει χωρίς εκπροσώπηση στο πρωτάθλημα Κυκλάδων, γεγονός που μόνο στεναχώρια και δυσαρέσκεια προκαλεί.
Και επειδή το ποδόσφαιρο είναι αναμφισβήτητα καθρέπτης της κοινωνίας μας, παρατηρούμε με θλίψη, ότι ο κατακερματισμός και η διαίρεση, οι εμμονές και κυρίως το υπερεγώ κυριάρχησαν.
Η υπόθεση αφορά όλους, είτε φιλοποδοσφαιρικούς, είτε όχι.
Σημείο των καιρών και μάλιστα κρίσιμων καιρών η έλλειψη συνεννόησης δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αισιοδοξία.
Το οικονομικό θέμα βεβαίως παίζει ρόλο, αλλά δεν ήταν αυτό το κυρίως αίτιο.
Ο όμιλος που θα συμμετείχε η ομάδα, ήταν βατός όσον αφορά τα έξοδα, αφού μόνο 3 ταξίδια και μάλιστα χωρίς διανυκτέρευση, θα βάραιναν τον προϋπολογισμό.
Αλλού είναι τα αίτια και οι παροικούντες στην νοτιοανατολική Πάρο γνωρίζουν καλύτερα από εμάς.
Για την αυριανή μέρα τι να πούμε.
Θα βρεθεί άραγε κάποια λύση, για να μην μείνει ανενεργή ποδοσφαιρικά η νεολαία;
Ευχόμαστε ο απόηχος της μη συμμετοχής να επιδράσει θετικά και να μην βαλτώσει το θέμα.
Θα υπάρξουν αντεγκλήσεις, κατηγορίες και αποποίηση ευθυνών από πολλούς.
Τα παιδιά όμως πότε θα ξαναπαίξουν μπάλα.
Ο κόσμος πότε θα ξαναμαζευτεί να τα υποστηρίξει και να τα καμαρώσει;
Ας μας απαντήσει κάποιος!
