Ο παίκτης του φιναλίστ ΑΟ Μυκόνου στέλνει τις ευχαριστίες του, ενώ εκφράζει την αγωνία του για την ανυπαρξία κλειστού γυμναστηρίου στη Μύκονο...
Η σχετική ανάρτηση
Όταν το ταξίδι τελειώνει ακριβώς όπως άρχισε,αγκαλιά σαν μια οικογένεια τότε θεωρείς τον εαυτό σου πρωταθλητή.
Ηττημένοι στον μεγάλο τελικό από μια σαφώς ανώτερη ομάδα της Σαντορίνης (που της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια).
Στεναχωρημένοι λίγο που,ενώ όλοι σας πιστοί στο ραντεβού στηθήκατε στους δέκτες σας να μας δείτε ,εμείς δεν σας προσφέραμε περισσότερο ανταγωνισμό στον αποψινό αγώνα...(πραγματικά ήταν δύσκολα...)
Περήφανοι ΟΛΟΙ μας (παίκτες και προπονητής) όμως,που αγωνιστικά ξεπεράσαμε το ταβάνι μας φέτος,χωρίς υποδομές και συνθήκες,αποδείξαμε πως οι ΟΜΑΔΕΣ δεν χτίζονται στα χαρτιά, ούτε στα λόγια ΑΛΛΑ στην αγάπη προς το άθλημα και τους συμπαίκτες σου. Τίποτα άλλο. Όλα τ´ άλλα γίνονται....
Εκτός από το κλειστό.....(όπως το γράφω).
Σας ευχαριστούμε όλους για την τόσο μεγάλη στήριξη σας προς εμάς,την Δευτεραθλήτρια ομάδα μπάσκετ των Κυκλάδων,την ομάδα της Μυκόνου.
ΥΓ. Πολλές ευχαριστίες στους διοργανωτές του F4 και το νησί της Σαντορίνης για την τιμή και την φιλοξενία που μας παρείχαν.
Τιμή μεγάλη και ο τρόπος που μας αντιμετώπισε και αθλητικά ο σύλλογος και οι παίχτες του ΑΕΣ . Ειδική μνεία στον κ. Βουρτζούμη για όσα προσωπικά μας εκμυστηρεύθηκε για την προσπάθεια της ομάδας μας. Οι μεγάλοι παίκτες ειναι και σπουδαίοι χαρακτήρες.
ΥΓ2.: Χρωσταμε στους Κώστας Κουκά Καμπλιόνη Βαρβαρίγου Γιώργο Ανδριανή Ειρήνη Θεολόγου και Χρήστο Κολιούλη. Ξέρουν αυτοί.
Εις το επανιδείν λοιπόν.