Αν για μία στιγμή κατάφερνε να μπει κάποιος στο μυαλό του επιχειρηματία, που είναι με το ένα πόδι να βάλει λεφτά στον Πανναξιακό ΑΟΝ, θα έπαιρνε μια μεγαλειώδη άρνηση. Γιατί; Ιδού!
Καταρχάς πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να αναφερθώ αρχικά στο πρώτο από τα συμπεράσματα που έχω βγάλει αυτές τις ημέρες. Ο Πανναξιακός και ο ΑΟ Σύρου έχουν ένα κοινό. Δείχνουν ανέτοιμοι να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν οικονομικά, στις απαιτήσεις μεγαλυτέρων Πρωταθλημάτων. Ο πρώτος το κατάφερε, αλλά.. πάει για διάλυση, ενώ ο δεύτερος μόλις άρχισαν να «σφίγγουν τα λουριά» και να κόβεται η πλακίτσα του τοπικού, έμεινε ξεκρέμαστος.
Δύο ομάδες, γεμάτο ανθρώπους που τις αγαπάνε και τις στηρίζουν, χωρίς όμως να καλύπτεται επουδενί η.. τρέλα τους. Γιατί καλή η πλάκα, αλλά όταν είναι να «σπρώξεις» λεφτά, κόβεται το γέλιο..
ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΚΕΦΙ ΤΟΥΣ
Σε πολλά από τα κείμενα που δημοσίευσα ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έκανα λόγο για τους τοπικούς φορείς, το Δήμο και ότι άλλο φαινόταν ότι προκαλεί το κώλυμα, ώστε ο Πανναξιακός να συνεχίσει να υφίσταται και μάλιστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Εδώ λοιπόν θα θέσω κάποια ερωτήματα.
- Από τη μεριά της διοίκησης, το επικοινωνιακό κομμάτι, ήταν αρκετό ώστε η ομάδα να συνεχίσει να «πουλάει» με το πέρας των αγωνιστικών της υποχρεώσεων;
- Πας και ζητάς την στήριξη του επιχειρηματία. Και του θέτεις κάποια επιχειρήματα έτσι ώστε να τον πείσεις ότι η ομάδα είναι μια καλή ευκαιρία για επένδυση. Επένδυση είπα; Μπα, τρέλα θα το έλεγα, άλλωστε ευρώ δεν πρόκειται να πάρει πίσω.
- Πόσοι αλήθεια χορηγοί διαφημίστηκαν και με πιο τρόπο πήραν σειρά προτεραιότητας και ποιος αποφάσιζε για αυτό;
- Πόσοι ήταν που στο Συμβούλιο, ένα χρόνο πριν κάθισαν στο τραπέζι και έταξαν λεφτά και χορηγίες, αλλά εν συνεχεία «μην τον είδατε τον Παναή;»
- Αυτός λοιπόν που θέλει να βοηθήσει την ομάδα στην νέα της προσπάθεια, θα δώσει λεφτά για να πληρωθούν οι αθλήτριες του Πανναξιακού (κάποιες ακόμα και σήμερα δεν έχουν ξεχρεωθεί), ή αυτά τα χρήματα θα μπουν στην επόμενη σεζόν;
- Η κλειστή κοινωνία των 5, των 6 (δεν θυμάμαι και πόσοι ήταν) που κρατούσαν το τιμόνι, έπραξαν δέοντος, έτσι ώστε όλα τα βάρη να επιρρίπτονται στον Δήμο και στους υπόλοιπους φορείς ή τα ρίχνουν εκεί για να αποποιηθούν των δικών τους ευθυνών;
ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΓΑΜΟΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
Η αλήθεια ή μάλλον η απάντηση σε όσα τυραννούν αυτές τις ημέρες τον Πανναξιακό ακόμα και τον ΑΟ Σύρου, κρυβόταν στις άδειες εξέδρες των γηπέδων τους. Εκεί που ακόμα και σε μεγάλους αγώνες, εμπορικούς, η ακροαματικότητα δεν ήταν η αναμενόμενη, ενώ πολλές φορές ήταν και απογοητευτική.
Οι ομάδες δεν παύουν να αποτελούν ένα προϊόν προς πώληση. Όσο καλύτερα προωθήσεις τον προϊόν σου, τόσο μεγαλύτερη ανταπόδοση θα έχεις.
Καλά λοιπόν τα Final 4, καλές οι προτάσεις και τα κείμενα περί ηθικής υποστήριξης, ωστόσο το χέρι στην τσέπη δεν μπαίνει.(προς το παρών τουλάχιστον)
Οπότε κλείνοντας, θα ήθελα να εκφέρω την άποψη μου και ελπίζω να γίνει σεβαστή από όλους, πως καλή η πλακίτσα, καλά τα δηθενιλίκια και οι μικροεγωισμοί, ωστόσο αυτά είναι που απομάκρυναν τον κόσμο από τα γήπεδα.
Έχετε μερίδιο ευθυνών, στην κατρακύλα του προϊόντος που αποφασίσατε όντας άγνωστο σε εσάς το αντικείμενο, να προσπαθήσετε να μεταβιβάσετε έτσι απλά μια ιδέα, αφήνοντας πίσω μερικές χιλιάδες ευρώ και χρωστούμενα που κάνετε λες.. και δεν υπάρχουν.
Κάποιοι αθλητές και αθλήτριες ωστόσο τα έχουν ανάγκη. Και από εκεί, καλό θα ήταν να ξεκινήσετε.
Πηγή: Εφημερίδα "ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ"
