Του Σταύρου Μαυράκη (Κοινή Γνώμη)

Όταν σε παλαιότερα άρθρα ανέφερα πως το ποδόσφαιρο μετά τις εξελίξεις με τον Α.Ο. Σύρου πήγε 10 χρόνια πίσω, κάποιοι προσπάθησαν να το υποβαθμίσουν, αλλά τελικά και εγώ έκανα ένα μικρό λάθος.

Τελικά το ποδόσφαιρο της Σύρου δεν γύρισε πίσω 10 χρόνια, δυστυχώς για εμάς τότε παιζόταν καλύτερη μπάλα και οι ομάδες του νησιού ήταν πιο δυνατές. Πλέον δεν μπορώ να προσδιορίσω τον ακριβής χρόνο που το ποδόσφαιρο γύρισε πίσω, γιατί κάθε δεκαετία που γυρνάω βρίσκω και αξιόλογους ποδοσφαιριστές, αλλά και ομάδες που πραγματικά αξίζουν κάθε αναφορά.

Αλήθεια αυτή τη στιγμή και εγώ θα το θέσω σαν ερώτημα, υπάρχει κάποιος που νιώθει καλά με όλα όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν σε τοπικό επίπεδο στον χώρο του ποδοσφαίρου;

Είναι αυτό το ποδόσφαιρο που αξίζει η… Σύρος; Γνωρίζει κανείς πως μετά τον Δεκέμβρη δεν θα υπάρχει ποδόσφαιρο στο νησί και η Σύρο απλά θα παρακολουθεί ομάδες να παίζουν. Υπάρχουν σωματεία στην πρωτεύουσα τον Κυκλάδων όσο άσχημο και σκληρό να ακούγεται που όχι μόνο δεν έχουν λόγο ύπαρξης, αλλά ούτε στόχους. Σε ματς τοπικού ντέρμπι ποδοσφαιριστές που κάθονταν στον Πάγκο και το σκορ ήταν 1-1, περίπου στο 70+, φώναζαν στους συναθλητές τους να μην τρέχουν να μαζεύουν τη μπάλα, γιατί άκουσον – άκουσον το σκορ του βολεύει. Αρχικά δεν πίστευα σε αυτά που άκουγα. Όσο περνούσε η ώρα αυτό που άκουσα με απασχολούσε όλο και περισσότερο. Είμαστε στην πρώτη αγωνιστική, αν το παιχνίδι έληγε όντως 1-1, ποιο θα ήταν το κέρδος ο… βαθμός. Εγώ γνωρίζω πως όταν μία ομάδα μπαίνει στο γήπεδο προσπαθεί και παίζει για τη νίκη. Εντάξει μιλάμε υπό φυσιολογικές συνθήκες όχι κάτι παράλογο. Τοπικό ντέρμπι, δύο ομάδες πάνω – κάτω στα ίδια επίπεδα, ο στόχος ποιος;

Τώρα θα μου πει κάποιος αυτό αξίζουμε, αυτό παίρνουμε. Ομάδες χωρίς στόχο, χωρίς προγραμματισμός και χωρίς… ουσία. Η πρώτη εικόνα που έβγαλαν δυστυχώς ήταν άσχημη κι αν συνεχιστεί αυτό δεν θα αργήσει να παίζουν μόνοι τους στην εξέδρα. Αυτό βέβαια φάνηκε και με το… καλημέρα, όταν στο τοπικό ντέρμπι της Σύρου ήταν 58 φίλαθλοι τους μετρήσαμε έναν – έναν, όπου απ’ αυτούς αν βγάλουμε, συγγενείς, συμβούλια και ποδοσφαιριστές των ομάδων, τότε, αυτοί που ήρθαν γιατί ήθελαν να δουν το παιχνίδι, δεν θα ξεπερνούν τους… δέκα.

Με τα του ποδοσφαίρου και για την εικόνα του τοπικού πρωταθλήματος θα ασχοληθώ την επόμενη φορά, γιατί δυστυχώς οι ίδιες οι ομάδες… κατέστρεψαν κάτι πραγματικά πολύ όμορφο.

Αλλά, όσον αφορά το ποδόσφαιρο της Σύρου, ψάξτε το λίγο, γιατί… χανόμαστε. Είναι κρίμα η Σύρο, η πρωτεύουσα των Κυκλάδων να μην έχει μία ομάδα της προκοπής. Βρείτε στόχους, φτιάξε της προκοπής που να γνωρίζει τη θέλει εντός αγωνιστικού χώρου και να το διεκδικεί έως το τέλος. Δεν θέλω να αναφέρω αυτό που το τελευταίο διάστημα ακούγεται όλο και περισσότερο, πως στο τέλος θα υπάρξει ηρωική επιστροφή Φώσκολο «μετά βαΐων και κλάδων».