Ως ποδοσφαιριστής ο Χρήστος Φωκά πέτυχε πολλά πράγματα, ενώ στο ρόλο του ως προπονητής και ειδικά στο ξεκίνημα του με τη Σύρος 2002 είχε δύσκολο έργο, αλλά κατά κοινή ομολογία πετυχημένο, αφού κατάφερε να κερδίσει τον σεβασμό όλων των ανθρώπων του ποδοσφαίρου.

Ο ίδιος αναφέρει σχετικά με το πρώτο του βήμα:  

«Εξ αρχής το εγχείρημα της διοίκησης και το δικό μου στο να συμμετάσχει η ομάδα της Σύρου 2002 στο πρωτάθλημα της Α κατηγορίας Κυκλάδων για πρώτη φορά ήταν αρκετά μεγάλο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο μέσος όρος ηλικίας των μελών της ομάδας ήταν τα 17 χρόνια και από αυτά μόλις 4-5 είχαν προηγούμενη αγωνιστική εμπειρία. Ωστόσο καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα ομοιογενές σύνολο που πάλευε όλα τα παιχνίδια με γνώμονα τη βελτίωση των παιδιών σε βάθος χρόνου.

Στην προσπάθεια τη δική μου και των παιδιών οι πρώτοι υποστηρικτές μας ήταν οι περισσότεροι γονείς των παιδιών που μας έδιναν θάρρος και δύναμη να συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσαμε ενώ παράλληλα αποτελούσαν και το δωδέκατο παίχτη της ομάδας μας».

Βέβαια σε όλο αυτό το εγχείρημα ο κ. Φωκάς είχε συνοδοιπόρους και υποστηρικτές, τους οποίους μέσω της ίδιας δημόσιας τοποθέτησης, ευχαριστεί:

«Στο τέλος λοιπόν αυτής της συνεργασίας αισθάνομαι την ανάγκη πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους παίχτες μου, με τους οποίους μέσα από τις ιδιαιτερότητες της καθημερινότητας, προσπαθήσαμε από κοινού για την πρόοδο της ομάδας και κατ επέκταση για την προσωπική τους βελτίωση. Ως ένα βαθμό πιστεύω ότι τα καταφέραμε, αλλά σίγουρα οι δυνατότητες των παιδιών είναι σαφώς μεγαλύτερες και το μέλλον τους ανήκει. Τους εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα στη ζωή τους και να μην σταματήσουν για κανένα λόγο αυτό που αγαπούν.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον συνεργάτη  μου σε όλη τη διάρκεια της σεζόν τον Λεωνίδα το Λώλη, αλλά και τους γονείς όλων των παιδιών και να τους ευχηθώ τα καλύτερα».

Αναφορικά με το μέλλον ο Χρήστος Φωκάς, είναι ελεύθερος να επιλέξει την μελλοντική του κίνηση. Τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο λέει ο ίδιος, διαψεύδοντας φήμες που κυκλοφορούν και τον θέλουν να έχει έρθει σε συμφωνία με κάποιον άλλον σύλλογο:

«Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο είχα σαν αρχή μου την ειλικρίνεια και την εντιμότητα είτε ως ποδοσφαιριστής είτε τώρα με την ιδιότητα του προπονητή. Πάντα σεβόμουνα και θα σέβομαι την κάθε μου συνεργασία από την αρχή μέχρι το τέλος και ποτέ μου δεν ασχολήθηκα με παρασκηνιακά παιχνίδια.   Αφήνω λοιπόν να με κρίνουν αυτοί που πραγματικά με γνώρισαν.

Με αυτά τα λόγια που κάποιος προπονητής μου ,μου είχε αναφέρει κάποτε θα ήθελα να κλείσω “Αν δεν μπορείς να πεις την αλήθεια, δεν είσαι υποχρεωμένος να πεις ψέματα. Ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα υπάρχει η διέξοδος της σιωπής. Γι αυτό λοιπόν προτιμώ να είμαι και να παραμείνω χρήσιμος παρά ευχάριστος”».