Στο στάδιο της Μήλου, όπου εκτός της γιορτινής ατμόσφαιρας που δημιούργησαν οι Μηλιοί και ο Παμμηλιακός, σε μία γωνία ο φακός μας «συνέλαβε» μία φιλικοί στιγμή μεταξύ των παραγόντων των δύο ομάδων.

Συγκεκριμένα, ο Ταμίας και Έφορος Λέσχης του Πανναξιακού, Μιχάλης Χαμηλοθώρης και ο Γενικός Γραμματέας του συλλόγου, Νίκος Στεφάνου που συνόδευσαν την αποστολή σε αυτό το δύσκολο ταξίδι, γνώριζαν πολύ καλά ότι θα συναντήσουν έναν άνθρωπο με μεγάλη προσφορά στο Κυκλαδίτικο ποδόσφαιρο, τον πρόεδρο του Παμμηλιακού, Μιχάλη Βαμβακάρη.

Δεν λησμόνησαν, να πάρουν μαζί τους ένα μικρό δωράκι την ατζέντα του Πανναξιακού και να γράψουν δύο όμορφα λόγια σαν αφιέρωση. Χωρίς πολλές επισημότητες, στην εξέδρα του γηπέδου παρέδωσαν στον Μιχάλη Βαμβακάρη το δώρο τους και εκείνος, εμφανώς συγκινημένος το δέχτηκε. Βλέπετε... όταν κάποιος κάνει αυτό που του αρέσει και ο διπλανός του αυτό το κάτι το εκλαμβάνει ως προσφορά, η χαρά είναι διπλή.

Τα περισσότερα που κάνει ο Μιχάλης Βαμβακάρης για τους φιλοξενούμενους του μένουν άγνωστα και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το μόνο που φανερώνει ότι η φιλοξενία του είναι υποδειγματική είναι οι δεκάδες ανακοινώσεις που έχουν εκδοθεί για εκείνον και τον Παμμηλιακό από τις ομάδες που επισκέπτονται το νησί.

Μία από αυτές είναι και η ακόλουθη του Πανναξιακού Α.Ο.:  

Ο Πανναξιακός Α.Ο. ευχαριστεί θερμά τους ανθρώπους του Παμμηλιακού και ιδιαίτερα τον Πρόεδρο, κ. Βαμβακάρη για την θερμή φιλοξενία που παρείχαν στην αποστολή της ομάδας μας, ενώ επιφυλασσόμαστε να ανταποδώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας αντίστοιχη φιλοξενία.
Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστήσουμε θερμά τον συντοπίτη καπετάνιο του πλοίου ARTEMIS, κ. Στέλιο Περιστεράκη, ο όποιος καθυστέρησε την απόπλου του πλοίου, για να μπορέσει να επιβιβαστεί η αποστολή της ομάδας μας μετά τη λήξη του αγώνα.
Τέτοιες εκατέρωθεν κινήσεις στηρίζουν την επιβίωση του κυκλαδίτικου ποδοσφαίρου.

Δεύτερη πατρίδα μου

Και κάτι που δεν ξέρουν πολλοί για τον Μιχάλη Βαμβακάρη. Ο Πρόεδρος του Παμμηλιακού έχει ζήσει στη Νάξο αξέχαστα χρόνια κατά την έκτιση της στρατιωτικής του θητείας. Κρατάει φιλίες και καλές αναμνήσεις όλα αυτά τα χρόνια, τρέφοντας πολύ θερμά αισθήματα και τονίζοντας με κάθε ευκαιρία ότι η Νάξος είναι η δεύτερη του πατρίδα.

Αυτό έγραψε και στο ευχαριστώ του προς τους ανθρώπους του Πανναξιακού:

Ευχαριστώ εγκάρδια τους φίλους του Πανναξιακού για τις θερμές ευχές και το όμορφο δώρο τους!
Εύχομαι κι εγώ τα καλύτερα για το σωματείο - φίλο μας: μια υπέροχη χρονιά με πολλές επιτυχίες!
Η Νάξος είναι η δεύτερη πατρίδα μου...έτσι με έχουν κάνει να νιώθω οι φιλικοί δεσμοί που έχω στο νησί και κινήσεις σαν αυτή, μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά μου!

*Κλείνοντας θέλω να σημειώσω το εξής: Μακάρι όλες οι ομάδες των Κυκλάδων να είχαν στις τάξεις τους ανθρώπους σαν τους κυρίους της φωτογραφίας. Μακάρι σε κάθε αγώνα να βλέπαμε μία τόσο μικρή, αλλά παράλληλα σημαντική κίνηση. Μακάρι κάποια στιγμή οι άρχοντες του κάθε τόπου να καταλάβουν πόσο σημαντικός για τις τοπικές κοινωνίες είναι ο αθλητισμός.