Πόσο μάλλον όταν αυτό συμβαίνει στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος μέσα στο γήπεδο σου. Και τώρα τι; Απογοήτευση; Πεσμένα φτερά; Απέναντι στον περσινό πρωταθλητή έπαιζες. Και εκεί είναι που πρέπει να σταθούν άπαντες στον Πανσιφναϊκό. Δεν είναι δα και μακριά τα 2 μόλις χρόνια πριν που απέναντι στον ίδιο αντίπαλο, στο ίδιο γήπεδο, δέχτηκαν 7 τέρματα χωρίς να προβάλουν καμία αντίσταση. Αυτή τη φορά έζησαν ένα άλλο παιχνίδι. Ένα ντέρμπι ναι, που ποιος το φανταζόταν; Και λύγισαν στο τέλος. Χωρίς να μπορείς να αποφύγεις τα κλισέ αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Όχι δάκρυα λοιπόν και κατεβασμένα κεφάλια και εξηγώ.

Ο Πανσιφναϊκός μεγαλώνει. Μεγαλώσει αργά και ωριμάζει γρήγορα. Αποκτάει μέταλλο σαν ομάδα. Η ήττα αυτή όσο πικρά κι αν ήρθε στεναχωρεί πιο πολύ γιατί στην διάρκεια του 90λέπτου ο Πανσιφναϊκός δεν ήταν παθητικός περιμένοντας το μοιραίο που απλά δεν ερχόταν, αλλά είχε δύο κλασικές μοναδικές ευκαιρίες να πάρει κεφάλι το σκορ και να μιλάμε για άλλα δεδομένα στον αγώνα. Δεν το έκανε και το πλήρωσε από την τύχη του και την απειρία του.

Αυτή η ήττα όμως μόνο κέρδη μπορεί έχει για τον Πανσιφναϊκό που ουσιαστικά ήρθε ισόπαλος στο 90λεπτο με τον πρωταθλητή Κυκλάδων και απλά δεν πήρε κάποιο βαθμό. Ξαναγράφω για να το εμπεδώσουμε. Με τον πρωταθλητή Κυκλάδων, όσο κι αν αυτός είχε ελλείψεις, όσο κι αν φαινομενικά είναι αποδυναμωμένος σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, δεν παύει να είναι ο πρωταθλητής Κυκλάδων που έχει δείξει και φέτος στα πρώτα παιχνίδια, επίσημα και ανεπίσημα, εξαιρετικά στοιχεία σαν ομάδα και φαντάζει εκ νέου ως διεκδικητής της πρωτιάς στον β’ όμιλο.

Δεν πήρε λοιπό βαθμό ή βαθμούς η Σιφνέικη ομάδα. Πολύτιμοι δεν θα ήταν καθώς δύσκολα η ομάδα του Πανσιφναϊκού θα διεκδικήσει την είσοδο της π.χ. στα μπαράζ ανόδου. Θα ήταν όμως βαθμός-οί ψυχολογίας για τη συνέχεια. Για μια συνέχεια που φαντάζει ιδανική και όταν συνέλθουν στον Πανσιφναϊκό από μια ήττα που δεν έχουν συνηθίσει να γεύονται με τον τρόπο αυτό (απέναντι σε γκραν φαβορί στο τελευταίο λεπτό και σε ματς που έκανε τραμπάλα γέρνοντας προς τη μεριά του γηπεδούχου μέχρι να κάτσει η μπίλια στο διπλό) θα πρέπει να την διαχειριστούν σωστά. Δεν απέχει πολύ ο θρίαμβος από την απογοήτευση. Και απογοήτευση δεν είναι η ήττα από τον πρωταθλητή Κυκλάδων, όχι όταν είσαι ο «μικρός» Πανσιφναϊκός που χτίζεται.

Έδειξε όμως ομάδα της Σίφνου ότι μπορεί να διεκδικήσει κάτι που θα είναι ένας τεράστιος θρίαμβος. Να γίνει ανταγωνιστική όταν έρθει η ώρα των πλέϊ οφ παραμονής. Ναι αυτός θα είναι ένας απαράμιλλος θρίαμβος αν επιτευχθεί αλλά δεν θα είναι και αποτυχία αν δεν αποφευχθεί. Αρκεί να συνεχίσει η ομάδα της Σίφνου με το κεφάλι κάτω δουλεύοντας και παλεύοντας, όπως την πρεμιέρα της, κάθε παιχνίδι. Ακατόρθωτα δεν υπάρχουν, δύσκολα ναι. Σε ποιον όμως αρέσουν τα εύκολα;