Ένα τέτοιο πανηγύρι έχει στηθεί στο κυκλαδίτικο νησί από το βράδυ του Σαββάτου 17 Μαρτίου. Ο λόγος; Το χάλκινο μετάλλιο της ομάδας μπάσκετ του ΑΟ Πάρου στο τμήμα των κορασίδων, που ήρθε τρία χρόνια μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος της ΕΣΚ Κυκλάδων στη Νάξο και την πρόκριση στην τελική φάση του θεσμού.

Τα κλάματα και η στεναχώρια των νεαρών αθλητριών μετά από την ήττα (65-42) του ημιτελικού από τον ΑΟ Ερμούπολης την Παρασκευή το βράδυ, τα διαδέχθηκαν μία ημέρα μετά τα πανηγύρια και οι χαρές. Όλο το νησί στο πόδι για τα κορίτσια του Σταύρου Βλάχου, που έκαναν υπερήφανους άπαντες στην “κυανόλευκη” οικογένεια, από την διοίκηση, το τεχνικό τιμ, τους γονείς τους μέχρι και τον τελευταίο οπαδό.

Κι ο κόσμος της Πάρου, όμως, συγκλονιστικός… Το κλειστό της Μάρπησσας έζησε μεγάλες πιένες και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όσους συνεισέφεραν στην διεξαγωγή του φάιναλ φορ, το οποίο “φιλοξένησε” για πρώτη φορά μεγάλη διοργάνωση.

Πρωτεργάτης της επιτυχίας αυτής ο Σταύρος Βλάχος. Ο νεαρός τεχνικός, ο οποίος ήταν το δεξί χέρι του Θοδωρή Καζακίδη πριν από τρία χρόνια στις κορασίδες του ΑΟΠ και νυν προπονητής και του ανδρικού τμήματος του συλλόγου, μίλησε αποκλειστικά στο “SporCyclades” και τον συνεργάτη μας στην Αθήνα Ιωάννη Νοταρά για την επιτυχία των κοριτσιών του, αλλά και για το αν ισχύει τελικά ισχύει η πρότασή του μετά το τέλος του νικηφόρου αγώνα κόντρα στην ΑΕ Σαντορίνης (38-30) για προπόνηση την προσεχή Τετάρτη.

-Σταύρο, αρχικά συγχαρητήρια για την επιτυχία. Τελικά, προπόνηση θα γίνει την Τετάρτη όπως ανακοίνωσες στα κορίτσια σου μετά τον μικρό τελικό του φάιναλ φορ;

«Τετάρτη προπόνηση κανονικά… Αυτή είναι η ανταμοιβή σε εισαγωγικά η δικιά μας. Η θέληση των κοριτσιών ακόμη κι όταν η χρονιά έχει τελειώσει. Γιατί δείχνουν ότι η καθημερινότητα είναι αυτή που μετράει και όχι διαθέσεις, ένα φάιναλ φορ».

-Ποια είναι τα συναισθήματα μία ημέρα μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου από τις κορασίδες του ΑΟ Πάρου;

«Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Ευχαριστημένος από την προσπάθεια των κοριτσιών. Για εμένα θεωρείται πετυχημένη χρονιά, αλλά από την άλλη στενάχωρο γιατί θα μπορούσαμε να πάμε καλύτερα. Η εμφάνισή μας στο ματς με τον ΑΟ Ερμούπολης ήταν λίγο άδικη, δεν ήταν αντιπροσωπευτική της αξίας των κοριτσιών. Υπάρχει διαφορά όσον αφορά βόρειο και νότιο όμιλο, σχετικά με την ένταση του παιχνιδιού κυρίως. Πάντα από ένα παιχνίδι μαθαίνεις είτε κερδίζεις, είτε χάνεις. Έτσι λέω και στα κορίτσια μου. Δεν υπάρχει ήττα. Υπάρχει νίκη και μάθημα».

-Ο κόσμος της Πάρου φάνηκε πως ανταποκρίθηκε στην διεξαγωγή του φάιναλ φορ. Γέμισε το κλειστό της Μάρπησσας και ενίσχυσε την προσπάθεια των κοριτσιών. Τι έχεις να πεις για την παρουσία του;

«Η αλήθεια είναι βοήθησε πολύ και ο κόσμος από την Τήνο που ήρθε, που ήταν και τις δύο ημέρες δυνατή η παρουσία του, αλλά και ο κόσμος από την Πάρο …αγκάλιασε το φάιναλ φορ που ήταν το πρώτο που διεξήχθη στο νησί».

-Υπάρχει μέλλον στο άθλημα του μπάσκετ και γενικά στα αγωνιστικά τμήματα υποδομής του νησιού;

«Υπάρχει όρεξη κι όσο υπάρχει όρεξη υπάρχει και μέλλον. Υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν πίσω από τις ομάδες, τους οποίους ευχαριστούμε πάρα πολύ, οι οποίοι βοηθάνε, στηρίζουν είτε οικονομικά είτε με τον ίδιο τους χρόνο από την προσωπική του ζωή. Οπότε όσο υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι να ξέρετε πως θα υπάρχει και μπάσκετ και μέλλον στο νησί κι όσο συνεχίζουμε την καλή δουλειά θα γίνονται ακόμη περισσότερα».