Διαβάστε αναλυτικά

Έχει «φάει» τα γήπεδα με το κουτάλι… Γνωρίζει όσο λίγοι την ατμόσφαιρα των αποδυτηρίων. Ως ποδοσφαιριστής η σχέση του με τα αντίπαλα δίχτυα ήταν σχεδόν… ερωτική. Σε μια χρονιά μάλιστα με τη φανέλα του Α.Ο. Σύρου κατάφερε να σκοράρει 38(!) φορές, μια επίδοση που στη σύγχρονη εποχή φαντάζει εξωπραγματική. Ο λόγος για τον Πέτρο Γιαβρούτα που συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του, από τη θέση του Γενικού Αρχηγού στην ενωμένη πλέον Α.Ε. Μυκόνου. Στο νησί δηλαδή που μεγάλωσε και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Η φετινή συνένωση του Α.Ο.Μυκόνου και της Άνω Μεράς ήταν για τον Πέτρο Γιαβρούτα επιτακτική ανάγκη. «Το συγκεκριμένο εγχείρημα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό» ήταν τα πρώτα του λόγια για να συνεχίσει: «Για κάποιους λόγους δεν είχε γίνει, όμως τώρα πήραμε όλοι την απόφαση να προχωρήσουμε. Είμαι αισιόδοξος για την πορεία του εγχειρήματος και αυτό που χρειάζεται είναι να είμαστε ενωμένοι και να προσφέρει ο καθένας από το δικό του πόστο ό,τι μπορεί. Ήταν η καλύτερη στιγμή για να ενωθεί όλο το νησί ποδοσφαιρικά και όχι μόνο…»

-Ποιοι είναι οι φετινοί στόχοι στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής;

«Να μείνουμε όσο το δυνατό πιο γρήγορα στην κατηγορία. Είμαστε στον πιο δύσκολο όμιλο μαζί με πραγματικά ιστορικές ομάδες, όπως Φωστήρας, Ηλιούπολη,Προοδευτική με πολύ βαριά φανέλα όλες. Βέβαια κι εμείς έχουμε αποκτήσει ποδοσφαιριστές με πολλές εμπειρίες που με κάνουν να αισιοδοξώ.»

-Ποιο είναι το «κλειδί» για την καλή πορεία μιας ομάδας;

«Η χημεία μεταξύ των παικτών. Υπάρχουν παραδείγματα που μέτριοι παίκτες δημιούργησαν εξαιρετικές ομάδες, αλλά και το αντίθετο. Πρωτοκλασάτοι παίκτες να μην μπορούν ως ομάδα να αποδώσουν. Ο προπονητής μας δουλεύει πάνω σε αυτό τον στόχο και ελπίζω ότι θα πάμε καλά.»

-Να επανέλθουμε στον όμιλο που θα αγωνιστείτε. Τι θα παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του πρωταθλήματος;

«Όπως είπα είναι ο δυσκολότερος της κατηγορίας. Θεωρώ ότι πολύ σημαντικό θα είναι το ξεκίνημα, δηλαδή τα πρώτα ματς. Τα παιχνίδια συνολικά θα είναι λίγα οπότε κάθε απώλεια είναι δύσκολο να καλυφθεί στη συνέχεια. Θέλουμε ένα δυνατό ξεκίνημα κάτι το οποίο έχει μεταφέρει και ο Ανδρέας Σκέντζος στους ποδοσφαιριστές μας.»

Οι διαφορές της τότε Δ’ Εθνικής με την τώρα Γ’ Εθνική
Ο Πέτρος Γιαβρούτας ήταν από τα κορυφαία ονόματα της Δ’ Εθνικής στην δεκαετία του ’90. Όπως ο ίδιος λέει υπάρχουν μεγάλες διαφορές με την αντίστοιχη Γ’ Εθνική που αγωνίζεται η Α.Ε. Μυκόνου
«Έχω προλάβει ακόμα και δυο ομίλους εκείνη την εποχή. Ήταν εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες. Υπήρχαν 4-5 παίκτες σε κάθε ομάδα που έκαναν τη διαφορά. Οι ομάδες βασίζονταν στο ταλέντο και την εμπειρία των παικτών, ενώ τώρα στα συστήματα και στη ταχύτητα. Τότε βέβαια ήταν πιο ελκυστικό και θεαματικό το ποδόσφαιρο που παιζόταν. Επίσης αν έλειπε κάποιος από τους 2-3 καλούς σου παίκτες ήταν μεγάλη απώλεια. Τώρα όποιος και να λείπει αναπληρώνεται το κενό του. Επίσης εκείνη την εποχή αν φτάναμε στο 80’ και η ομάδα ήθελε να βάλει γκολ, έπαιρναν την ομάδα πάνω τους οι προσωπικότητες και τα συστήματα πήγαιναν… περίπατο.»

-Πόσο εύκολη ήταν η απόφαση τότε για έναν παίκτη από ανώτερη κατηγορία να έρθει να παίξει στη Δ’ Εθνική;

«Καθόλου εύκολη. Πάνω σε αυτό θέλω να πω κάτι. Τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε δυο μικρούς κάτω των 20 και μόλις περάσουν αυτό το ηλικιακό όριο υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να του πεις «σ’ ευχαριστώ αλλά δεν μου κάνεις πια.» Η διαφορά με το ‘80 και το ‘90 είναι ότι αν ήσουν μικρός, έπρεπε να έχεις… κότσια για να παίξεις. Εγώ στα 17 μου όταν πήγα στον Φωστήρα είχα μαζί μου Μήτσο Μαυρίκη, Ζαφείρη Κάκκαρη, Τασόπουλο και Γεροθόδωρο!»

-Υπήρχαν και αρκετά χρήματα στη Δ’ Εθνική εκείνης της εποχής;

«Σαφώς και υπήρχαν. Αν ήσουν καλός ποδοσφαιριστής μπορούσες να πάρεις αρκετά. Να πω χαρακτηριστικά ότι στον Α.Ο. Σύρου ο Μάρκος Ρούσσος είχε δώσει αρκετά χρήματα ανάλογα με την αξία του καθενός κάτι που είχε παίξει σημαντικό ρόλο στις πορείες της ομάδας. Δυο φορές μάλιστα ενώ ήμασταν καλύτεροι χάσαμε την άνοδο στον πόντο. Μια από Αιολικό και μια από Αγερσανί. Αυτό που θέλω πάντως να επισημάνω είναι ο κόσμος της Σύρου. Δεν μπορώ να τον ξεχάσω! Γέμιζε το γήπεδο ενώ ακόμα και τώρα στην ηλικία που είμαι με έχει σαν παιδί του. Πραγματικά τους ευχαριστώ!»

-Είχαν πει σε συνεντεύξεις τους ο Αλέκος Κουκάς και ο Μάκης Πούλος ότι μια ομάδα από τη Σύρο θα άξιζε να παίζει σε πολύ ανώτερη κατηγορία. Συμφωνείς κι εσύ με αυτή την άποψη;

«Απόλυτα! Επίσης αυτό που θέλω να πω και… τρελαίνομαι με την υπάρχουσα κατάσταση, είναι ότι δεν μπορώ να φανταστώ τη Σύρο χωρίς να υπάρχει ΑΟΣ. Περνάω με το πλοίο και μόλις μπούμε στο λιμάνι σκέφτομαι τον ΑΟΣ. Το λέω με συγκίνηση. Δεν θέλω να απαξιώσω την προσπάθεια των άλλων ομάδων, αλλά είναι το πιο βαρύ όνομα του νησιού! Με την ευκαιρία θέλω να δώσω και συγχαρητήρια στους παράγοντες της ΕΛΛΑΣ για την προσπάθειά τους. Τους εύχομαι να τη φτάσουν όπου εκείνοι θέλουν!»

Κεφάλαιο «Αλέκος Κουκάς»

Για τον Πέτρο Γιαβρούτα ο πρόεδρος της Α.Ε. Μυκόνου, Αλέκος Κουκάς αποτελεί έναν άνθρωπο που έχει παίξει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη ζωή του… «Όταν σταμάτησα το ποδόσφαιρο το 2003 ήρθα για μόνιμη εγκατάσταση στη Μύκονο. Εκείνη τη χρονιά έχασα και τον πατέρα μου. Από τότε ο Αλέκος στάθηκε δίπλα μου και παραμένει. Είναι για μένα οικογένεια και κάτι παραπάνω και από αδελφός. Ό,τι θέλω, πρώτα το λέω σ’ εκείνον και μετά στη γυναίκα μου και τα παιδιά μου!»

-Ως παράγοντα της ομάδας πως θα τον χαρακτήριζες;

«Θα τον έλεγα ως τον ποδοσφαιρο-πατέρα των Κυκλάδων. Αυτή είναι η λέξη που τον χαρακτηρίζει. Έχει βοηθήσει τους πάντες χωρίς να το μάθει κανείς μάλιστα. Δεν μιλάμε βέβαια για τη βοήθεια που έχει προσφέρει σε άπορους και σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Τα περισσότερα δε από αυτά δεν γίνονται γνωστά. Ακόμα κι εγώ που είμαι όλη μέρα μαζί του ανακαλύπτω φιλανθρωπικές πράξεις του από τύχη, χωρίς ο ίδιος να μου έχει πει κάτι. Ο Αλέκος είναι ένας τεράστιος φιλάνθρωπος, γίγαντας του νησιού!»

-Εκτός του ποδοσφαίρου ηγείται ενός συλλόγου με πολλά τμήματα, ιδιαίτερα επιτυχημένα μάλιστα.

«Ο Αλέκος Κουκάς έχει οράματα. Από το 2003 έλεγε για το κλειστό που τελικά έγινε φέτος. Από πιο παλιά ακόμα λέει ότι πρέπει να φτιάξουμε ένα σύγχρονο γήπεδο και προπονητικό κέντρο. Εκεί μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα και η Μύκονος να αποκτήσει αθλητικό τουρισμό και έσοδα μέσα στον χειμώνα, αφού θα έρχονται ομάδες από άλλες χώρες για μίνι προετοιμασία, όταν σταματάνε τα δικά τους πρωταθλήματα.»

-Έχεις παίξει στον Α.Ο. Μυκόνου και στον Α.Ο. Σύρου. Τι συναισθήματα έχεις γι’ αυτές τις ομάδες;

«Στον Α.Ο. Μυκόνου ξεκίνησα το ποδόσφαιρο και αναμφίβολα τον αγαπάω πολύ. Ο Α.Ο. Σύρου είναι η ομάδα που ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά και κατάλαβα τι θα πει ποδόσφαιρο. Εκεί βρήκα τον ποδοσφαιρικό μου πατέρα τον Θέμη Βάγγη που μου έδωσε πολλές συμβουλές και θέλω πάντα να είναι καλά.

-Θεωρείς ότι έχεις… αδικήσει τον εαυτό σου;

«Είναι κάτι που δεν το έχω πει ποτέ, αλλά ναι ισχύει. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μου λένε ότι «έπαιξα μπάλα εγώ και δεν έπαιξες εσύ;». Έχω αγωνιστεί σε όλες τις κατηγορίες, μέχρι και στην Α’ Εθνική με τον Αθηναϊκό. Ποτέ δεν έβλαψα κάποιον και παντού ήμουν αγαπητός. Όμως έκανα λάθη… Να ξέρουν λοιπόν όλοι ότι από τύχη δεν γίνεται τίποτα. Ό,τι βλέπουμε σε έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή γίνεται από προπόνηση και σκληρή δουλειά. Εγώ είχα το ταλέντο αλλά δεν… πολυδούλευα. Σεβόμουν βέβαια πάντα τους προπονητές. Ως συμβουλή στους μικρότερους θα έλεγα λοιπόν να δουλεύουν και θα αποζημιωθούν. Εγώ είχα περισσότερο ταλέντο να δείξω. Το ταλέντο όμως μόνο του δεν φτάνει.»

-Αν σου έλεγα να μου πεις μερικούς αγαπημένους σου συμπαίκτες ανεξαρτήτως αξίας, ποιους θα διάλεγες;

«Θα πάμε από την άμυνα. Μιχάλης Λυγνός! Είναι ένα παιδί που δούλεψε πολύ σκληρά και τα κατάφερε. Όταν ξεκίνησε σου έδινε το 7. Με την προπόνηση όμως έφτασε στο 8, στο 9 και σε κάποια ματς ακόμα και στο 10. Ένας επίσης σπουδαίος παίκτης που τον γνώρισα όταν ήταν 14 μόλις ετών στο Αγερσανί ήταν ο Κώστας Μανωλάς που τον έφερνε ο θείος του ο Στέλιος. Μέσα από τη σκληρή δουλειά έχει φτάσει να παίξει Τσάμπιονς Λιγκ. Όσον αφορά συμπαίκτες θα ξεχωρίσω τον προπονητή της Α.Ε. Μυκόνου Β’ Θεοφύλακτο Παχατουρίδη με τον οποίο συνυπήρξαμε στη σπουδαία ομάδα του Α.Ο. Σύρου και φυσικά τον σπουδαίο Θέμη Βάγγη. Ειδικά το να παίζεις με τον Θέμη ήταν απόλαυση ενώ πολλές φορές προέβλεπε το σκορ αλλά και ποιοι θα βάλουν τα γκολ.»

-Μίλησες για πολλούς. Πες μας δυο λόγια και για τον Γιώργο Φώσκολο. Έναν άνθρωπο που ξέρεις πολλά χρόνια.

«Ο Γιώργαρος όταν ο πατέρας του ήταν γενικός αρχηγός του ΑΟΣ ερχόταν σε όλα τα ματς και κρατούσε στοιχεία. Όσο και αν φαίνεται παράξενο θυμάται όλα τα γκολ που έχω βάλει. Είχε τρέλα με την ομάδα γι΄αυτό και ασχολήθηκε με τα διοικητικά. Όπως όλοι μας έχει κι αυτός ελαττώματα αλλά δεν έχει και ανθρώπους να τον πλαισιώσουν ή έστω να του πουν τα λάθη του.»

-Αν σου ζητούσε μια συμβουλή τι θα του έλεγες;

«Να βάλει λίγο νερό στο κρασί του και να φωνάξει δέκα ανθρώπους που νομίζει ότι μπορεί να τον βοηθήσουν και να δουλέψουν πάνω σ’ αυτή την ομάδα που λέγεται Α.Ο. Σύρου. Δεν μπορεί αυτός ο σύλλογος να μην έχει ακαδημίες.»

-Εν κατακλείδι και για το θέμα κόσμος στα γήπεδα. Ελπίζεις στη μετά κορωνοϊού εποχή η κατάσταση να είναι καλύτερη;

«Είμαι αισιόδοξος ότι ο κόσμος επειδή «διψάει» για ποδόσφαιρο και αθλητισμό γενικότερα θα επιστρέψει στα γήπεδα. Αυτό τουλάχιστον έχω εισπράξει όσο καιρό βιώνουμε αυτή την κατάσταση…»