Άλλωστε η πτήση ήταν σε χαμηλό ύψος και η ζημιά μάλλον μικρή.
Ο Πανναξιακός δεν έπαιξε καλά.
Επηρεασμένος από την υπερπροσπάθεια του ταξιδιού και του δύσκολου αλλά νικηφόρου αγώνα στην Λέσβο ο πρωταθλητής παρουσιάστηκε χωρίς φρεσκάδα, χωρίς ιδέες ακόμα και χωρίς τρεξίματα μετά το 60' και θα πρέπει να συμβιβασθεί με τον ένα πόντο και να συνέλθει πνευματικά και σωματικά.
Στο δεύτερο ημίχρονο είχε τον αέρα με το μέρος του και περιμέναμε περισσότερες πρωτοβουλίες στην επίθεση. Σημειώνουμε ότι επηρέασε πολύ και η αναγκαστική αλλαγή του Παπανικολάου που χθες ήταν από τους καλύτερους για τους Ναξιώτες.
Δεν μπορούμε να πούμε πως δεν έλειπε όμως το καθαρό μυαλό και το κάτι παραπάνω στις προσωπικές μονομαχίες στον χώρο κυρίως της μεσαίας γραμμής.
Ίσως το γρήγορο γκολ να λειτούργησε και ως άλλοθι στους καταπονημένους παίκτες, που σκέπτονταν πως με τον έναν η άλλον τρόπο θα τους αρκούσε για το τρίποντο.
Αυτό ήταν το πρόβλημα και ο Γ. Προμπονάς που γνωρίζει καλύτερα από όλους την κατάσταση των ποδοσφαιριστών του, προσάρμοσε την τακτική του στις συγκεκριμένες συνθήκες του αγώνα.
Πόσα μπράβο θα του λέγαμε αν το παιχνίδι έληγε στο 87'!
Τώρα χρόνος δεν υπάρχει, αλλά η παραδοσιακή ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα της ομάδας της επιτρέπει να έχει την γνώση για να διαχειριστεί την κατάσταση.
Πιστεύουμε στην ικανότητα των ανθρώπων που περιβάλλουν το τμήμα.
Θα σκεφθούν και θα βρουν τον τρόπο να επανεκκινήσουν την ομάδα και να μπολιάσουν τους παίκτες με το έξτρα κίνητρο που χρειάζεται για την τελική ευθεία.
Ο Κανάρης μας εξέπληξε ευχάριστα.
Κατ'αρχήν περιμέναμε μία ομάδα που θα είχε βασικά της όπλα το πείσμα και την δύναμη και είδαμε μία τεχνική ομάδα, οργανωμένη στο παιχνίδι της, με την καλή κατάρτιση της μεσαίας γραμμής, όπου ο Λέση ανταποκρινόταν στην ανασταλτική λειτουργία και οι εσωτερικοί μέσοι έψαχναν και ακουμπούσαν πάνω στις κινήσεις του στράικερ Ατσάλη, χωρίς ωστόσο να πατάνε περιοχή λόγω έλλειψης συντονισμού στην τελική πάσα και χωρίς την τελική έκρηξη στις προσπάθειες τους.
Και οι πλευρές κάνουν παιχνίδι και αλληλοκαλύπτονται, ενώ τα στόπερ, παρά την αδράνεια στο γκολ, συνήθως έβγαιναν πρώτοι στην μπάλα.
Βλέποντας να ξεκινά το παιχνίδι σχεδόν πάντα από πίσω και την τακτική προσήλωση στο 4-3-3,που γινόταν και 4-5-1,μείναμε με την βεβαιότητα ότι ο Χ. Τσατσαρώνης έχει δουλέψει πολύ την ομαδική λειτουργία του Κανάρη.
Τώρα οι Χιώτες θέλουν να κερδίσουν τα ματς μέχρι τον επαναληπτικό και να τα παίξουν όλα στην έδρα τους.
Εχουν την τύχη να παίζουν στην Μυτιλήνη τελευταία αγωνιστική, με ότι αυτό συνεπάγεται και γνώμη μας είναι πως το κρίσιμο ματς είναι το επόμενο με τον Διαγόρα στην Χίο, καθώς για την ομάδα της Αγ..Παρασκευής θα είναι τελικός.
Ο Πανναξιακός ένα πράγμα έχει αποδείξει με την φετινή του πορεία.
Όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και ιδιαίτερα εκτός έδρας, έχει τον τρόπο.
Μία ακόμη φορά να το καταφέρει, θα ανέβει κατηγορία!
