Μπορεί οι πρωταθλήτριες Κυκλάδων στους τρεις αγώνες που έδωσαν στο κλειστό γυμναστήριο του Μοσχάτου να μην κατάφεραν να γευτούν την χαρά της νίκης, ωστόσο οι “κυανόλευκες” του Βαγγέλη Μουρογιάννη κατάφεραν να είναι αρκετά ανταγωνιστικές στη διάρκεια του τουρνουά, αλλά η δυναμικότητα των αντιπάλων τους και η κούραση από τα συνεχόμενα παιχνίδια, συνέβαλαν στα τελικά αποτελέσματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια και το γεγονός ότι ήταν μόλις 8 αθλήτριες στην αποστολή για την πρωτεύουσα.

Μία εβδομάδα σχεδόν από την επιστροφή της ομάδας στην βάση της, ο coach Μουρογιάννης κάνει τον απολογισμό του για την παρθενική συμμετοχή της ομάδας του στο τουρνουά αυτό. Ο Θεσσαλός τεχνικός αισθάνεται δικαιωμένος για την απόφαση που πήραν με τα μέλη του συλλόγου να ταξιδέψει έστω και μισή η ομάδα στην Αθήνα και όπως χαρακτηριστικά δηλώνει στο “SportCyclades” και στη συνέντευξη που παραχώρησε στον συνεργάτη μας, τον Ιωάννη Νοταρά: «Τα μπράβο που πήραμε ήταν πάρα πολλά και είναι παρακαταθήκη για το μέλλον του “μικρού” αυτού συλλόγου της Πάρου».

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Βαγγέλης Μουρογιάννης, ο οποίος στο τέλος δεν ξέχασε να ευχαριστήσει όσους συνέβαλαν στην φετινή επιτυχία της ομάδας, αλλά και των υπόλοιπων αγωνιστικών τμημάτων του συλλόγου της Πάρου:

- Συμμετείχατε στους αγώνες μπαράζ, όχι με ίσους όρους με τους αντιπάλους σας. Ένα σχόλιο για αυτό…

«Αν εννοείτε "ίσους όρους" το ότι πήγαμε στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου στην Α2 με τους λιγότερους αγώνες καθ΄όλη την χρονιά και με μόνο 8 αθλήτριες. Τότε ναι, πήραμε αυτό το ρίσκο καθαρά για την εμπειρία και τις αγωνιστικές παραστάσεις που θα αποκομίζαμε όλοι. Διοίκηση, προπονητής, αθλήτριες. Ακόμα και οι φίλαθλοι μας που ήρθαν στο γήπεδο να μας δουν. Ξέραμε εξαρχής ότι θα αντιμετωπίσουμε ομάδες με ποιότητα, οργάνωση, ιστορία και το μόνο εύκολο θα ήταν να τα παρατήσουμε και να μην αγωνιστούμε προφασιζόμενοι διάφορες δικαιολογίες όπως έκαναν κάποιες άλλες ομάδες. Διαλέξαμε λοιπόν να πάρουμε τον άλλο δρόμο και ας ήταν δύσκολος!! Ανταμειφθήκαμε για αυτό από τα σχόλια των υπολοίπων ομάδων που μας ενθάρρυναν και μας συγχάρηκαν για το πάθος και την αγωνιστικότητα μας. Τα μπράβο που πήραμε ήταν πάρα πολλά και είναι παρακαταθήκη για το μέλλον του “μικρού” αυτού συλλόγου της Πάρου».

- Θεωρείς ότι θα πρέπει να αλλάξει κάτι στον σχεδιασμό από πλευράς Ομοσπονδίας έτσι ώστε όλες οι ομάδες να ξεκινούν από την ίδια… αφετηρία;

«Θεωρώ ότι η ομοσπονδία θα πρέπει να έρθει σε επαφή με τις κατά τόπους Ενώσεις, ή Τοπικές Επιτροπές και κα σχεδιάσουν καλύτερα τους αγώνες αυτούς γιατί κρίνεται η άνοδος σε ανώτερη εθνική κατηγορία. Και προφανώς όταν με έγγραφο καλούν τις Ενώσεις να παραδίδουν πρωταθλητές έως 15 Μαΐου και φτάνουμε 25 Ιουνίου για να αναδειχθεί πρωταθλητής στην ΤΕ Σάμου και την επόμενη μέρα δηλώνει ο σύλλογος του ότι δεν κατεβαίνει στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου στην Α2, ενώ οι αγώνες ξεκινάνε 28 Ιουνίου, είναι λίγο παράλογο και βάζει σε περιπέτειες και τους υπόλοιπους συλλόγους, που έχουν καταστρώσει το προγραμματισμό τους.

Όπως ο Διαγόρας Ρόδου, ο οποίος είχε προγραμματίσει να πάει στην Αθήνα δύο ημέρες νωρίτερα για προετοιμασία και τελικά αναγκάστηκε με την αλλαγή της τελευταίας στιγμής να παραμείνει επτά ημέρες στο σύνολο με έξοδα ξενοδοχείου, φαγητών, μετακινήσεων επειδή κάποια ομάδα αποφάσισε να μην συμμετάσχει δύο ημέρες πριν την έναρξη».

- Ποια είναι η εικόνα που έχεις για το μπάσκετ γυναικών στις Κυκλάδες; Υπάρχουν προοπτικές;

«Θεωρώ ότι όλα τα σωματεία των Κυκλάδων δίνουν έμφαση στις υποδομές τους. Υπάρχουν αρκετά κορίτσια με ταλέντο και όρεξη για δουλειά, αλλά οι συνθήκες και ο ανταγωνισμός δεν είναι αρκετός για να κάνουν το βήμα παραπάνω. Άλλωστε οι περισσότερες αθλήτριες με τα το Λύκειο, ή θα φύγουν για σπουδές, ή θα βάλουν άλλες προτεραιότητες. Προοπτικές για άνοδο στην Α2 είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί από ομάδα των Κυκλάδων μόνο με γηγενείς παίκτριες. Θυμόμαστε άλλωστε την άνοδο της ομάδας της ΑΕ Σαντορίνης, η οποία έπρεπε να κάνει μεταγραφές αθλητριών εγνωσμένης αξίας για να μπορέσει να παραμείνει στην κατηγορία».

- Θα πρότεινες κάποια αλλαγή, κάποια προσθήκη προκειμένου να βελτιωθεί το πρωτάθλημα;

«Όσοι είναι έξω από το χώρο του μπάσκετ των Κυκλάδων θα πρότειναν πολλές αλλαγές. Ένας όμιλος, δύο, ή τρεις γύρους αγωνιστικών, τελικός στις δύο, ή τρεις νίκες και πολλά άλλα. Όλα αυτά είναι ανεφάρμοστα τον Χειμώνα στον υπέροχο νομό των Κυκλάδων. Η… νησιωτικότητα και η έλλειψη συγκοινωνιών μεταξύ των νησιών, το κόστος των διανυκτερεύσεων, των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων των γευμάτων είναι ανασταλτικός παράγοντας για αλλαγή στον τρόπο διεξαγωγής των πρωταθλημάτων. Ζούμε λοιπόν και πορευόμαστε μπάσκετικα στον ποιο δύσκολο νομό της Ελλάδας. Ας δώσουμε λοιπόν έμφαση στις υποδομές μας, στις ακαδημίες μας και ας βγάλουμε τουλάχιστον αθλητές που θα αγαπήσουν το άθλημα του μπάσκετ και αν υπάρξει περίσσιο ταλέντο και ξεχωρίσει κάποιος αθλητής/αθλήτρια τότε θα ήμαστε περήφανοι και για αυτόν/αυτήν αλλά και για όλα τα παιδιά που όταν μεγαλώσουν θα λένε ότι ήμουν και εγώ σε ομάδα ΜΠΑΣΚΕΤ!!!.

Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω το SportCyclades και ιδιαιτέρως τον κύριο Νοταρά Ιωάννη που πάντα είναι παρόν σε κάθε μπασκετικό γεγονός και πρωτεργάτης στην προώθηση και διάδοση του μπάσκετ, καταθέτοντας την δημοσιογραφική άποψη του πάντοτε με σεβασμό προς όλους τους συλλόγους του νομού μας!! Θα ήθελα με την ευκαιρία της λήξεως των αγωνιστικών υποχρεώσεων να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου το ΔΣ του ΑΜΕΣ ΜΑΡΠΗΣΣΑΙΚΟΣ που με εμπιστεύονται τόσα χρόνια, τους γονείς των παιδιών που είναι πάντα δίπλα μας και τέλος όλους τους αθλητές και αθλήτριες του συλλόγου μας που δίνουν πάντα τον καλύτερο εαυτό τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Νιώθω υπερήφανος και ευλογημένος που βιώνω μαζί τους τόσα συναισθήματα, τόσο πάθος, τόση ένταση σε κάθε προπόνηση σε κάθε αγώνα μόνο και μόνο επειδή αγαπούμε όλοι μαζί ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ!!!».