Ο Πανναξιακός κατάφερε να σπάσει μια πολύ δύσκολη έδρα απόψε. Η νίκη στο κλειστό του Μετς με 1-3 σετ, αποτελεί μια τεράστια επιτυχία για τον σύλλογο. 

Εύκολα ή δύσκολα λοιπόν, τώρα που κόπασαν τα πανηγύρια, πίστευα πως η ομάδα της Νάξου δεν είχε πει την τελευταία της κουβέντα. Το έγραψα άλλωστε..

Το δήλωσε και ο Γιώργος Ρούσης μετά το τέλος της αναμέτρησης: «Είναι δυσκολότερο το δεύτερο παιχνίδι από ότι το σημερινό γιατί η Νάξος δεν έχει μάθει να παίζει με ρόλο φαβορί».

Σαφώς πολλοί θα αποποιηθούν των ευθυνών στις πράσινες, λέγοντας πως υποτίμησαν τον αντίπαλο, πως ο ΠΑΟΝ τις αιφνιδίασε κτλ.

Όποιος λοιπόν είχε τη τύχη να δει τη συγκεκριμένη αναμέτρηση, θα καταλάβει πως δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Οι φιλοξενούμενες πιο ώριμες από ποτέ έδωσαν απαντήσεις, παίζοντας συγκεντρωμένα, με πάθος και αποφασιστικότητα. Μπήκαν στο κλειστό του Μετς με ένα και μόνο σκοπό. Να κερδίσουν. Το μάτι τους γυάλιζε κυριολεκτικά. 

Πότοκαρ για σεμινάριο

Τι να πει κανείς για τη Σλοβένα; Τι άλλο να κάνει μέσα στο γήπεδο; Μία πραγματική ηγέτης, έδωσε νικητήρια ώθηση στον Πανναξιακό ακόμη μια φορά.

Τα στατιστικά της μπορεί να μην είναι τέλεια, ωστόσο οι 21 πόντοι που κέρδισε η Μόνικα, σε συνδυασμό με τους 5 άσσους και τα 2 μπλοκ, αποτέλεσαν τη ναυαρχίδα ενός τεράστιου διπλού.

Η Πότοκαρ θεωρώ προσωπικά πως είναι από τις αθλήτριες που ακόμα και αν η ομάδα δεν "τσουλάει", μπορεί με την μαχητικότητά της να πάρει ένα παιχνίδι μόνη της. Και με το φτωχό μου το μυαλό, αν εξαιρέσω κανά δύο ακόμα στο φετινό πρωτάθλημα, δύσκολα μπορεί να καταφέρει κάτι παρόμοιο κάποια άλλη αθλήτρια.  

Τρομερά αθλητικά προσόντα, διαβάζει τις φάσεις, δίνει αμέτρητες λύσεις σε άμυνα και επίθεση και εν ολίγοις είναι από τα σημαντικότερα πρόσωπα στην τόσο καλοδουλεμένη ομάδα του Γιώργου Ρούση.

Έτσι κερδίζουν τα.. αουτσάιντερ

Άντε τώρα να έχεις δώσει τόσο σκληρή μάχη μέσα στην αγωνιστική περίοδο σαν Παναθηναϊκός, να κρατήσεις τη δεύτερη θέση με νύχια και με δόντια. Να παίρνεις εντούτοις το πλεονέκτημα έδρας, να πηγαίνεις σαν ακλόνητο φαβορί στην μάχη της πρώτης αγωνιστικής και να βρίσκεις τις αντίπαλες αθλήτριες τόσο αρνητικές στο να χάσουν! Διότι όπως έχω ξαναπεί και στο παρελθόν, μεγάλη ομάδα γίνεσαι όταν μπορέσεις να διαχειριστείς τον τίτλο του φαβορί. Να μπεις στο γήπεδο και να δώσεις στον αντίπαλο να καταλάβει πως θα πάρεις τη νίκη, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Πανναξιακός απέδειξε πως απεχθάνεται τον συγκεκριμένο τίτλο (φαβορί). Δεν τον θέλει. Δεν τον μπορεί.

Μπορεί όμως να κερδίσει. Και αυτός έχει τη μεγαλύτερη σημασία.

Το Σάββατο υπάρχει παγίδα

Έλα τώρα που το επόμενο παιχνίδι, το ερχόμενο Σάββατο στο ΔΑΚ Νάξου είναι ακόμα πιο δύσκολο. Γιατί;;

Γιατί ο Πανναξιακός πλέον είναι το φαβορί. Η αποψινή εικόνα των δύο ομάδων έτσι τουλάχιστον έδειξε.

Σε αυτό το σημείο λοιπόν θα υπενθυμίσω πως υπάρχει μια τεράστια παγίδα. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρήσουν οι Ναξιώτισες το ματς κερδισμένο, πριν καλά καλά ξεκινήσει. Θέλει ψυχραιμία, συγκέντρωση και πυγμή. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να έχασε απόψε, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν θα πετάξει λευκή σημαία. Θα δώσει ότι έχει και δεν έχει για ανατρέψει τα κακώς κείμενα, που σίγουρα θα κυκλοφορήσουν από τα Αθηναϊκά ΜΜΕ αυτές τις ημέρες.

Οπότε μεγάλη προσοχή.

Ο κόσμος θα κάνει το καθήκον του, για αυτό είμαι σίγουρος. Θα γεμίσει το κλειστό, θα φωνάξει παρών.

Τέλος θα προσθέσω μία σκέψη μου για επίλογο, κάτι που με προβληματίζει ευχάριστα από την ώρα που είδα τον τελικό κυπέλλου με τον Ολυμπιακό και μετά.

Σαφώς και η ομάδα του Κοβάσεβιτς φιναλίστ στο Τσάλεντζ Καπ δείχνει ανίκητη αυτό τον καιρό. Ποιο ξέρει ίσως και πάρει και το ευρωπαϊκό.

Εγώ όμως ρωτώ. Και θέλω ειλικρινή απάντηση.

Αν ο Πανναξιακός δεν πάει για Πρωτάθλημα φέτος, πότε θα πάει; Μήπως ήρθε η ώρα;