Η ηλικία είναι η αιτία για τα προβλήματα υγείας; Τότε γιατί ορισμένοι ηλικιωμένοι είναι πολύ υγιείς; Τα προβλήματα υγείας είναι αποτέλεσμα των σχεδιαστικών σφαλμάτων μας; Είναι τόσο κακός σχεδιαστής η φύση;
Καθώς οι ιατρικές θεραπείες, στην πλειοψηφία τους, βασίζονται στα φάρμακα ή στις χειρουργικές επεμβάσεις, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει κανείς είναι ότι, όταν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, του λείπει κάποια χημική ουσία ή έχει κάποιο ελαττωματικό «ανταλλακτικό». Η σύγχρονη ιατρική μας έμαθε να έχουμε με το σώμα μας μια σχέση βασισμένη στο φόβο και τη δυσπιστία. Αυτό μας οδηγεί στον δεύτερο τρόπο σκέψης, μια φιλοσοφία που έχει ως αρχή της την ευεξία, το «νιώθω καλά». Υποστηρίζει ότι το σώμα είναι τέλειο και στην πραγματικότητα δεν κάνει ποτέ «λάθος» και η φύση ποτέ δεν προγραμματίζει την αποτυχία. Θεωρεί ότι το σώμα δεν σχεδιάστηκε για να είναι υγιές ή άρρωστο, αλλά για να επιβιώνει. Κάθε δραστηριότητα εντός του σώματος μας βασίζεται σε μια στρατηγική επιβίωσης. Έστω ότι κάποιος τρώει δηλητηριασμένο φαγητό και όλη τη νύχτα κάνει εμετό. Μπορεί να μην πρόκειται για την πιο ευχάριστη εμπειρία, αλλά χωρίς τον εμετό πώς θα απομακρυνθεί το δηλητήριο από το σώμα; Ο εμετός είναι δείγμα κακής υγείας ή στρατηγική επιβίωσης; Ο πυρετός είναι ζωτικό μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος καθώς οι εισβολείς, όπως τα βακτήρια και οι ιοί, δεν μπορούν να αναπαραχθούν σε υψηλές θερμοκρασίες, έτσι τα πράγματα δυσκολεύουν για αυτούς. Η χρησιμότητα του πόνου έγκειται στο ότι μέσω αυτού το σώμα θέλει να μας πει ότι, σε σωματικό ή συναισθηματικό επίπεδο, κάτι δεν λειτουργεί προς όφελος μας και απαιτείται μια αλλαγή στη συμπεριφορά για να αποφευχθεί περαιτέρω ζημιά. Αισθανθήκατε ποτέ ένα μέρος του σώματος σας να πονάει περισσότερο όταν βρίσκεστε υπό την πίεση του άγχους; Συχνά αντιμετωπίζουμε κρίση στην υγεία μας όταν βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι στη ζωή. Ένας σπουδαίος γιατρός μάς είπε κάποτε ότι όταν ο μελλοντικός εαυτός μας δεν μας αντέχει πια, ξεσπάει μια κρίση στην υγεία μας. Είναι λοιπόν τα συμπτώματα εχθροί ή οδηγοί μας;
Καθώς σήμερα η επικρατούσα προσέγγιση στο χώρο της υγείας είναι του τύπου «είμαι άρρωστος», δεν πρέπει να εκπλησσόμαστε που υπάρχει τόσο πολλή αρρώστια, σωματική και ψυχική. Βέβαια δεν έχουμε πια μεγάλες επιδημίες, όπως της πανώλης αλλά έχουμε το ΑIDS, τον καρκίνο, τον αυτισμό, την κατάθλιψη κλπ. Πού μας οδηγεί η επικρατούσα προσέγγιση μας στα θέματα υγείας; Οι φαρμακευτικές εταιρίες βρίσκουν ότι μας οδηγεί στη συνεχιζόμενη χρήση των προϊόντων τους. Τα φάρμακα μας επιτρέπουν να αισθανόμαστε άνετα και να μην καταλαβαίνουμε ότι η κατάσταση μας σιωπηλά χειροτερεύει. Τα φάρμακα αφαιρούν τη μπαταρία από τον αντιπυρικό συναγερμό. Μας μαθαίνουν να ψάχνουμε τη λύση στα προβλήματα μας έξω από τον εαυτό μας. Συχνά προσθέτουν χρόνια στη ζωή μας αλλά σπανίως περισσότερη ζωή στα χρόνια μας. Είναι υγεία αυτό; Οι γιατροί σε συνεργασία με τη φαρμακευτική βιομηχανία μας έμαθαν ότι η αρρώστια πλήττει την υγεία μας και ότι πρέπει να επιτεθούμε στην αρρώστια με τα φάρμακα. Η φαρμακευτική βιομηχανία έχει φτάσει σε κύκλο εργασιών ενός τρισεκατομμυρίου βασιζόμενη σε αυτή την ιδέα, χωρίς καν να απαντήσει στο ερώτημα «τι προκαλεί την ασθένεια». Ποια είναι λοιπόν η εναλλακτική λύση; Η εναλλακτική ιατρική είναι όντως η εναλλακτική λύση; Οι εμπειρίες μας από την εφαρμογή εναλλακτικών θεραπειών μας έδειξαν ότι καθεμιά από τις προσεγγίσεις αυτές έχει τη δική της άποψη για το τι προκαλεί τα προβλήματα υγείας. Οι χειροπράκτες μιλούν για οστά της σπονδυλικής στήλης που βρίσκονται εκτός θέσης και ασκούν πίεση στα νεύρα. Οι οστεοπαθητικοί για οστά εκτός θέσης που ασκούν πίεση στα αιμοφόρα αγγεία. Όσοι εφαρμόζουν θεραπευτικό μασάζ κάνουν λόγο για πιεσμένους και τεταμένους μύες. Οι διαιτολόγοι για διατροφικές ανισορροπίες ή ευαισθησίες, οι βελονιστές για ανισορροπία της ενεργειακής ροής στο σώμα, οι ψυχοθεραπευτές για τον θυμό που παραμένει, και πάει λέγοντας. Παραδόξως, έχουν όλοι δίκιο σύμφωνα με τον δικό τους τρόπο σκέψης. Τι προκαλεί όμως την αιτία; Αν πάτε σε διαφορετικούς θεραπευτές για να αντιμετωπίσουν τα ίδια συμπτώματα, θα βρουν ότι φταίει αυτό που έχουν εκπαιδευτεί να αναγνωρίζουν ως αιτία. Δεν προσπαθούμε να διαψεύσουμε κανέναν, αλλά ποιος πραγματικά γνωρίζει την αιτία; Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν καλά χωρίς να προσπαθήσουν να κατανοήσουν την αιτία και αυτό μπορεί να τους απελευθερώσει επειδή η αναζήτηση της αιτίας μπορεί να οδηγήσει σε κατηγορίες, θυμός ενοχές και ντροπή, που διατηρούν το σώμα σε αμυντική φυσιολογία και το εμποδίζουν από το να ιαθεί. Η πραγματική θεραπεία επέρχεται μόνο αφού συγχωρεθεί αυθόρμητα η αιτία, ιδίως αν αιτία είναι η δική μας συμπεριφορά. Είτε έχουμε πονοκεφάλους, πόνους στην πλάτη, δυσπεψία ή καρκίνο, αν προσπαθούμε να εξαφανίσουμε το σύμπτωμα ή την ασθένεια θεωρώντας ότι πρόκειται για σφάλμα του σώματος μας, τότε σφάλλουμε εμείς. Δεν έχει σημασία να χρησιμοποιούμε ένα επικίνδυνο φάρμακο, ένα βότανο, τον βελονισμό ή οτιδήποτε άλλο. Αν ο στόχος είναι να επαναφέρουμε τον εαυτό μας σε μια προ των συμπτωμάτων κατάσταση, τότε το σκεπτικό είναι ότι τα συμπτώματα είναι άβολα και ενοχλητικά εμπόδια στη ζωή μας, αντί για ευκαιρίες να μάθουμε πού δεν τα πήγαμε καλά και να βελτιωθούμε. Στην πραγματικότητα, η «πρότερη» κατάσταση μας πυροδότησε εξαρχής την κρίση, και ποιος θα ήθελε να επιστρέψει σε αυτήν; Κάθε ασθένεια ή σύμπτωμα ή κρίση είναι μια ευκαιρία για προσωπική εξέλιξη. Μια από τις εμπειρίες που σε κάνουν πιο δυνατό στη ζωή είναι το να μετατρέψεις ό,τι θεωρούσες κατάρα σε ευλογία.
Όλα αυτά φυσικά δεν σημαίνουν πως το σύστημα υγείας είναι άχρηστο. Απλά δείχνουν ότι γίνεται κατάχρησή του. Και αυτό γιατί αποτελεί την εύκολη λύση. Γνωρίζω ανθρώπους που παίρνουν φάρμακα για το στομάχι τους, αλλά δεν κάνουν την παραμικρή αλλαγή στον τρόπο της διατροφής τους! Και θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι για πολλά και διάφορα. Και αυτό είναι το πρόβλημα. Ναι τα φάρμακα χρειάζονται στην Ζωή μας (και πάλι αφού γίνει προσεκτικός έλεγχος για την ανακάλυψη της αιτίας), αλλά μόνο για να μας βοηθήσουν να βγούμε από μια δύσκολη κατάσταση. Εάν ο σκοπός μας είναι η υγεία και όχι απλά η επιβίωση, τότε παράλληλα με την χρήση οποιουδήποτε φάρμακου, πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε το τι μπορούμε να κάνουμε για να ξαναφέρουμε το σώμα μας σε ισορροπία. Γιατί αυτό είναι οι ασθένεια. Έλλειψη ισορροπίας στην Ζωή μας. Και αυτή η ισορροπία μπορεί να είναι σωματική, ψυχική, διατροφική, κινητική, συναισθηματική ή και συνδυασμός όλων αυτών!
Διαλέξτε λοιπόν ασθένεια ή ευεξία, χρόνια στην Ζωή μας ή Ζωή στα χρόνια μας…
Του Ανδρέα Σαραλιώτη