Το τριήμερο πένθος για το ναυάγιο στην Πύλο έληξε πριν λίγες μέρες. Συναγερμός τέλος. Ήρθε η ώρα να ξαναγυρίσουμε στην καθημερινότητά μας. Αρκετά ασχοληθήκαμε στο φινάλε.
Έχω πάει σε πολλές κηδείες έως τώρα. Το 10% αφορούσε συγγενείς. Τις απέφευγα γιατί είχαν συνήθως μία τυπολατρία που με αποσυντόνιζε. Σχεδόν τις βαριόμουν. Δεν είχαν αίμα, δεν είχαν κόμπο στο στομάχι.
Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ήταν το σύστημα εκείνο που βίωσε η Γερμανική κοινωνία μεταξύ της λήξης του Α’ Παγκοσμίου πολέμου και της ανόδου του Χίτλερ (1933) στην καγκελαρία. Προέκυψε από τη σύνθεση νέου Συντάγματος από τη Γερμανική Εθνοσυνέλευση στη γραφική πόλη Βαϊμάρη.
Τιμώ την αγαπημένη Δημοκρατική Παράταξη 30 χρόνια ανελλιπώς, από τότε που ψήφισα πρώτη φορά σε εκλογές το 1993.
Ο Χένκελ Φον Ντόνερσμαρκ, στην εκπληκτική του ταινία «Οι ζωές των άλλων» περιγράφει την τοξικότητα της Ανατολικογερμανικής κοινωνίας λίγο πριν την πτώση του τείχους.
Όταν ο Αλέξης Τσίπρας είχε αρχίσει έντεχνα και έντονα να μιμείται τον Αντρέα Παπανδρέου, λίγο πριν τις εκλογές του 19, ο Διονύσης Σαββόπουλος σκετσάρισε με μία επιτυχημένη φράση την αποτυχημένη αυτή απόπειρα … «Μας κυβερνούν εγγαστρίμυθοι του Αντρέα».
Στις εκλογές του 1993, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εμπιστεύτηκε τον διάσημο James Carville ως υπεύθυνο επικοινωνίας της ΝΔ.
Όσο μεγαλώνω, τόσο κατανοώ τους λόγους που ο Αϊνστάιν είπε εκείνη τη μεγάλη φράση περί βλακείας. Μία μεγάλη αφορμή για να υιοθετήσω την ιστορική αυτή σκέψη δόθηκε το Σάββατο στο κλειστό του Αγίου Θωμά, στον πρώτο τελικό των play offs μεταξύ ΠΑΟ και ΟΣΦΠ. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν σε μία καρέκλα του κλειστού και χαμογελούσε δικαιωμένος.
Κατούρησε στο πηγάδι ο Απόλλων; Έχει ψώρα, μηνιγγίτιδα, φυματίωση; Μήπως αθλητές του δουλεύουν κρυφά για τη ΜΙΤ; Τίποτα από όλα αυτά.
Θα ξεκινούσα με την απαραίτητη δεοντολογική προσημείωση πως όλα τα παρακάτω είναι προ μεγάλου ερωτηματικού σεβόμενοι την επικείμενη δικαστική διαδικασία. Όμως, τόσο η στάση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι εκατέρωθεν αναφορές, δικαιολογούν το ύφος του σημερινού κειμένου παρά τις όποιες επιφυλάξεις.
Το Ελληνικό Ορθόδοξο Πάσχα, στην ιδανική του μορφή, είναι το ελκυστικότερο γεγονός παγκοσμίως στη διάρκεια του χρόνου. Αδυνατώ να αξιολογήσω σε τέτοιο βαθμό ανάλογη περίοδο κάπου στη γη που να έχει θρησκευτική αφετηρία.
«…ἐξῆλθεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς ἔξω φορῶν τὸν ἀκάνθινον στέφανον καὶ τὸ πορφυροῦν ἱμάτιον, καὶ λέγει αὐτοῖς· ἴδε ὁ ἄνθρωπος. ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐκραύγασαν λέγοντες· σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε· ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν.»
Τα Denier (Den) είναι ένας δείκτης πάχους του νήματος στο καλσόν. Για παράδειγμα, ένα καλσόν 10 den είναι πολύ πιο λεπτό και διάφανο από ένα καλσόν 60 ή 90 den.
Το μοιραίο κλειδί σιδηροτροχιάς 118 στον σταθμό της Λάρισας γύρισε από τον σταθμάρχη και έμεινε εκεί. Δεν επανήλθε ποτέ. Η συνέχεια, μία Δαντική τραγωδία και ταυτόχρονα μία ομφαλοσκόπηση της Νεοελληνικής ανικανότητας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 90’, ο αποθανών πλέον Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ, είχε αρχίσει να ξεθαρρεύει πυκνώνοντας τις επισκέψεις του στην Ελλάδα.